|
|
De opklaringen komen weer eens uit het westen, dus ik rijd opnieuw naar Wieringen, maar nu iets westelijker dan drie weken terug. Het is inderdaad heel aardig weer. De route gaat een stukje over bekend terrein, maar om het Amstelmeer heb ik nog niet eerder gelopen, dus dat is nieuw. Je mag bijna helemaal over de dijk. Alleen het stukje dat parallel aan de zeedijk en langs de N99 loopt is nogal saai. Je mag namelijk niet aan de zeekant van de dijk komen. Er komen steeds opnieuw grote groepen ganzen overgevlogen.
Bij de Van Ewijcksluis is een vogelkijkhut boven op de zeedijk. Hier heb je zicht op enorme aantallen (bonte?) strandlopers. Op een paaltje in het water zit bovendien een slechtvalk. Het stuk over de dijk langs het Amstelmeer is heel aardig. Wonderlijk: honderden exemplaren van ezelsoor, ook bekend als wollige andoorn. Dat is een tuinplant die in Nederland eigenlijk niet in het wild voorkomt, maar hier op de dijk lijkt hij helemaal ingeburgerd. Wellicht helpen de schapen daaraan mee?
Als ik weer bijna bij Wieringen ben, kun je goed zien dat het een eiland is. Steeds zag ik de laaggelegen polder langs de dijk liggen, maar nu zie je goed dat Westerland meters hoger ligt. Nederland is zo plat, dat een paar meter relief al voor opwinding zorgt. Het ziet er prachtig uit.
Eén dagje herfstvakantie. Ik loop een rondje door de uiterwaarden van de Waal bij Ewijk. Aan de zuidelijke over, op de Ewijkse Plaat worden grondwerkzaamheden uitgevoerd. De rivier moet hier blijkbaar nog meer ruimte krijgen? In ieder geval is er daardoor niet zoveel te zien als gedacht.
Via de Tacitusbrug naar de andere kant van de Waal: de Loenense Buitenpolder. De zon gaat ook nog even schijnen. Op de Waalstrandjes is hier en daar toch nog wel wat leuks te vinden, ook al is het al weer oktober.
Verjaardag van oma, dus we gaan naar Berlicum, en we nemen onze logés N & N mee, om ze weer met "mijn mammie en mijn pappie" te verenigen. 's Middags loop ik een kort rondje aan een kant van Berlicum waar ik in al die jaren nooit geweest ben: de Westakkers. Een aardig stukje langs de voormalige loop van de Aa (die ligt nu verderop, gekanaliseerd, langs de provinciale weg), zelfs met een "gevaarlijk moeras" (volgens het bord). En een nieuwe vogelsoort: een steenuil zit stilletjes te loeren vanuit een krakkemikkige nestkast in een open bosje langs de weg.
We hebben sinds donderdagavond twee logeetjes: Noek en Nola. Dus er komt niet veel van lange wandelingen. 's Middags gaan Noek en Nola naar het voetbal kijken van Kris en Ida ("Spelen ze in hetzelfde stadion?"), en ik loop een kort rondje bij de Ezumakeeg. Daar is de afgelopen week steeds een gestreepte strandloper te zien geweest, en met het mooie weer, en weekend, is het er nu erg druk met vogelaars. Er staat zelfs een rij voor de vogelkijkhut, niet alle liefhebbers kunnen tegelijk naar binnen. route; natuur
Ida loopt mee met de 4-mijl, met het team van Belsimpel. Petri en ik gaan kijken en moeten dan om 2 uur langs het parcours staan. Met een omweg loop ik naar de stad. Eerst in de mist, maar als de zon er door komt is het heel lekker. Langs het Lopende Diep, op de kademuur, groeit een klein plantje dat ik nog niet ken. Het blijkt Sanvitalia procumbens te zijn, in het Nederlands ook wel "huzarenknoop" genoemd. Op de hoek van de Kraneweg en de Westersingel groeit een struikje dat je in zuidelijke steden overal tegenkomt: Hemelboom. Blijkbaar voor het eerst dat deze exoot in Groningen wordt aangetroffen.
Ik ben precies om 2 uur op de afgesproken plek langs de route. Het valt nog niet mee om Petri te vinden in de drukte. Dan goed opletten of we Ida al zien aankomen tussen al die honderden hardlopers. Het gaat goed, ze doet er 37 minuten over en er zijn er veel die er langer over doen. De winnaar doet het overigens in 17 minuten...
Omdat de zon zo aardig schijnt lopen Petri en ik samen nog een rondje door de Onlanden. Het is mooi rustig, stil weer. Er is niet zoveel te zien, maar als we bijna rond zijn zit er bovenop een hoogspanningsmast een roofvogel. Van ver kan ik het niet zo goed zijn, het lijkt wel een visarend. Als we wat dichterbij zijn, blijkt dat het inderdaad een visarend is. Die zie je hier niet zo vaak...
route Groningen; route Onlanden; natuur
Met de trein. Even na tien uur stap ik op Nijmegen CS uit, en dan loop ik een aardige route langs de Waal. Bij Lent is het nog steeds een enorme bouwput, omdat hier de dijk verplaatst wordt om ruimte te maken voor een nevenstroom. Toch kun je met een eindje omlopen nog wel op de Waalstrandjes komen. Net voorbij de spoorbrug groeit overvloedig vertakte paardenstaart, en ook vind ik daar riempjes.
Bij Bemmel kun je de uiterwaarden in. Er loopt een weg over de zomerdijk, maar je kunt ook bij de Waalstrandjes struinen. Mooi gebied om goed rond te kijken. Helaas begint het hier nu net wat te druppelen. Er is wel veel te zien, waaronder een paar soorten die ik dit jaar nog niet eerder zag, zoals Engelse alant, zandweegbree en rechte alsem. Ook zie ik vandaag een aantal warkruid-soorten. De warkruiden zijn parasitaire planten die zelf geen bladgroen hebben. Langs de Waal groeit hier oeverwarkruid. Even verderop parasiteert Groot warkruid op grote brandnetel, en later zie ik bij Gendt ook veldwarkruid.
Met Petri. In het oosten is het grijs en miezert het soms. In het westen zou de zon moeten gaan schijnen. Daarom kiezen we weer eens voor Wieringen. Altijd mooi, en dus hopelijk in de zon. Als we uitstappen in Den Oever schijnt er inderdaad een waterig zonnetje. We lopen een heel aardig rondje. Eerst over oude weggetjes door Oosterland, Valtrop en Stroe, en de terugweg gaat over de Waddendijk. Het is eb en het natte wad ligt prachtig te spiegelen. Het is kraakhelder, je ziet Den Helder en Texel duidelijk aan de horizon. Grote groepen goudplevieren op het wad. Ook veel andere vogels. Eerste sneeuwgors van dit seizoen.
Vroeg op weg naar Nieuwkoop (via een mislukte twitch in Hillegom). Gistermorgen was het weer heel mistig, maar er komt een weersverandering aan, en de mist is alvast verdwenen. Het wordt waarschijnlijk de laatste warme dag van het jaar.
Vlak voorbij Nieuwkoop (km 1 en 2) kun je door een stuk polder dat zo te zien weer teruggegeven is aan de natuur. Verderop, km 7-10, is er nog een veel groter stuk: de Groene Jonker. Plasjes die 's zomers gedeeltelijk droog komen te staan. Veel vogels (en vogelaars). Dan verder door Noorden, en naar de Woerdense Verlaat. Daar kun je over een fietspad over de Hollandse Kade. Verderop gaat dat over in het natuurgebied De Haeck. Veel vlinders. Een wandelpad leidt door een bosje, getiteld "Lusthof De Haeck". Dit was vroeger een privé jacht- en visgebied. Heel mooi stukje geworden, waar ook trilgraszegge groeit.
Dan verder langs de Meije. Heel bochtig oud weggetje langs het riviertje, met aardige huisjes. Bij km 20 is er een wandelingetje in een weiland uitgezet, door de "schraalgraslanden langs de Meije". Verrassing: tientallen klokjesgentianen. Bij de watertoren gaat de route terug naar het noorden in de richting van Nieuwkoop. Ik heb dorst maar onderweg kom ik geen winkeltjes tegen.
Op de terugweg rijd ik nog even langs Huizen, want daar groeit op een opgespoten stuk bouwgrond Small streepzaad.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
