|
|
Laatste dag van de "meteorologische" winter, maar het is koud. Het heeft een paar graden gevroren, en er staat een akelige koude wind. Omdat het weerbericht aardig klonk, heb ik niet echt rekening met de wind gehouden bij het bedenken van de route en dus loop ik vrij veel tegen de wind in. Pas als rond het middaguur de zon er echt door komt, wordt het wat aangenamer.
Ik loop van Assen naar Borger. Eerst in zuidelijke richting om in Amen het "achtje van Amen" te kunnen lopen: mooi stukje langs het meanderende Amerdiep (een van de bovenlopen van de Drentsche Aa). Op drie plaatsen zie ik de miniscule maar onmiskenbare sprietjes van schedegeelster al boven de grond komen, een heel klein zeldzaam bloemetje dat over een paar weken al weer helemaal verdwenen is. Speenkruid staat er ook, massaal, met ook al veel bloemknoppen en een enkeling bloeit al uitbundig.
Verder door het Westerveld van Rolde. Prachtig klein heidegebiedje, met als extra attractie dat je er nooit een mens ziet. Bij km 13 is een nieuw wandelpad gemaakt, inclusief bruggetje over de Ruimsloot, dat ik even in loop om een blauwe kiekendief te fotograferen. In de verte, verder naar het zuiden zitten tientallen wilde zwanen. Dan door de nieuwe wijk van Rolde, Nooitgedacht, en over het terrein van Mariëncamp (voor lichamelijk en geestelijk gehandicapte kinderen), om zo bij beekdalletje van het Andersche Diep terecht te komen (nog een bovenloop van de Drentsche Aa).
Het beekdal volg ik tot km 22 en dan gaat het dwars door de saaie bossen van het Gasselterveld tot bij het Lunsveen. Prachtig stukje, ook al omdat de zon hier net even wat feller schijnt dan eerder op de dag.
Na alle regen is het vannacht nog even flink gaan vriezen, en vandaag schijnt de zon. De weg is hier en daar opgevroren, maar dat verdwijnt snel. Ik loop vanaf het viaduct van de Roderwolderdijk over de A7 en dan gaat het met een grote boog om het Leekstermeer. Heerlijk helder weer, ook als er later op de dag wat wolkjes binnen drijven.
Ik loop de Onlandse Dijk weer op, en net als een paar weken terug is een deel van de "dijk" blank komen te staan. Het is dus helemaal geen dijk meer sinds de herinrichting van het gebied als waterberging. Dus terug en dan meer niet via Sandebuur maar via Roderwolde. Het stukje km 7-8 gaat over een nieuw aangelegd dijkje langs het Peizerdiep/Schipsloot. Mooi gezicht op Roderwolde.
Bij km 12 was vroeger een meestal zeer slecht begaanbaar voetpad naar Cnossen aan het Leekstermeer - ik was hier nog op 7 juni jongstleden. Er ligt hier nu plotseling een spiksplinternieuw fietspad. Jammer wel.
Vlak voor km 18 is een stukje met veel bomen, beneden op de Hooilanden terwijl de Hoofdstraat omhoog gaat voor het viaduct over de A7. In de elzenbomen zitten tientallen putters, die flink geluid maken. Ik sta onder de bomen naar boven te kijken om een foto te maken. Plotseling doodse stilte, en enkele putters en merels die op de weg zaten verdwijnen gauw in het struikgewas. Een sperwer jaagt op een klein vogeltje dat zich in redding weet te brengen. De sperwer gaat in de boom zitten en ik kan hem nog net op de foto krijgen.
Als ik bijna terug ben bij mijn fiets zit er in de hoogspanningsmast aan de andere kant van de A7 een slechtvalk.
De regen gaat wegtrekken naar het noordoosten, dus ik moet naar het westen. Na de regen volgen buien, meldt het weerbericht, en dat klopt. Veel regen dus. Weinig wind, met als gevolg dat het tussen de buien aangenaam is, maar de buien trekken niet snel over. Zo nu en dan kun je toch zien dat Wieringen mooi is. Kleinschalig landschap waar je duidelijk ziet dat de traditionele woonkernen op natuurlijke hoogtes liggen. Bij kilometer 6 loop ik over de oude Wierdijk. Dit stukje had ik nog niet eerder gehad. Het is wel erg nat en modderig.
De vervelendste bui duurt van km 14 tot km 19.5. Maar daarna is het mooi, het wad begint droog te vallen en wordt onmiddellijk ingenomen door grote groepen scholeksters, wulpen en strandlopers. Prachtig gezicht op het spiegelende wad.
In de haven van Den Oever zwemt een fuut met heel bijzondere kleuren. 's Avonds zie ik dat die dag nog iemand dezelfde vogel gefotografeerd heeft. Wat er precies met de vogel aan de hand is, is me nog niet helemaal duidelijk.
Prachtig weer. 's Ochtends als ik op de bus sta te wachten zorgt een zanglijster voor een langdurig concert. 's Middags als ik terugkom van de voetbalwedstrijd van Rik zingt die zanglijster nog steeds. Ik loop van Kropswolde naar Groningen. De laaggelegen polders langs de Hunze zijn inmiddels een soort vogelreservaat geworden. Bij km 2 zwemmen twee nonnetjes. Verderop loop ik een stuk over het dijkje langs de Hunze. Geritsel in het riet: even later steekt een wezel even zijn kop tevoorschijn en schiet dan onmiddellijk weer weg.
Bij de uitkijkplaats aan de overkant (vlak voor km 6) loopt een vos. Eerst ziet hij me niet maar even later staat hij vanuit het riet me uitgebreid te bestuderen (en vice versa). Bij het laarzenpad door de Oosterpolder nog een verrassing: een klapekster. Maar blijkbaar wordt die hier wel vaker gezien. Dan door Haren en Groningen Zuid. In de parken bloeien plotseling overal de sneeuwklokjes, winterakonieten en krokussen uitbundig. Vanaf het station terug naar Aduard om de tweede helft nog even te kunnen zien: 2-0 winst.
Voor ik weer terug naar huis ga, maak ik een aardige wandeling van Lier naar Mechelen, langs de Nete en langs de Dijle. Lier is een mooi oud stadje met veel oude gebouwen en een prachtige Grote Markt. Het is markt op de Markt en daarom is het niet gelukt daar goede foto's van te maken. De Nete stroomt dwars door het centrum en vanaf hier volg ik het riviertje gedurende zo'n vijftien kilometer. Het is heerlijk lopen want de zon schijnt en het beetje wind wat er staat, is meestal in de rug. Het vriest wel.
Vlak voor het pad in Lier begint, is er een beeldengroep van een herder met zijn schapen. Dit gaat terug op een oud verhaal, waar je moet kiezen tussen een veemarkt of een universiteit, en waarin een link wordt gelegd met de stichting van de universiteit in Leuven:
In de 14de eeuw wilde Hertog Jan II de Lierenaars bedanken voor hun diensten tijdens zijn strijd tegen de Mechelaren. Ze mochten hun beloning zelf kiezen: een veemarkt of een universiteit. Ze opteerden voor het stapelrecht op vee, een keuze die Lier geen windeieren legde, omdat er per regio maar een werd toegestaan. Zo verhuisde de veemarkt van Wespelaar naar Lier en zuchtte de hertog: "O, die schapenkoppen". 1425 kreeg Leuven dan de eerste universiteit in de Lage Landen. [www.kempenserfgoed.be]
Eerste dorpje is Duffel. Hier gaat de route aan de andere kant van de rivier verder. Voordeel daarvan is, dat ik minder in de zon hoef te kijken als ik naar het water kijk. Als ik de spoorlijn naar Brussel onderdoor ben, is de overkant van het kanaal in beslag genomen door een uitgestrekt fabrieksterrein: Sofidel. Op het dak van de enorme loodsen zit een slechtvalk. Even verderop zit er nog eentje. Als ik nog wat langer kijk zie ik er wel vijf! Heel bijzonder. Maar ze bewegen wel erg weinig. Nog eens inzoomen: het zijn beeldjes. Op de hoeken van de loods staan er wel acht. Een frivoliteit, of met een bedoeling? Verderop gaat het pad de snelweg onderdoor en bovenin een hoogspanningsmast zit een slechtvalk die wel tekenen van leven vertoont.
Op de plek waar Nete en Dijle samen als Rupel verder gaan, kies ik de oever van de Dijle en loop verder naar Mechelen. Het waterpeil van de Nete en nu ook van de Dijle zakt steeds verder - hier heeft het getij nog invloed op de waterstanden in de rivieren. Langs de Dijle wordt gewerkt aan voorzieningen voor wateropvang - ook in Vlaanderen komt er dus "Ruimte voor de Rivier".
De enorme kathedraal van Mechelen zie je al van ver. Dan moet er nog wel een flink stuk gelopen worden, waarbij de route ook onder de A1 inclusief op- en afritten doorgaat. Wonderlijke plek met veel viaducten en een eigen miniklimaat waar het kleine glaskruid zo te zien volop van profiteert.
Mechelen is een flinke stad, maar met een mooi oud centrum. De Dijle loopt door het centrum, en de plaatselijke VVV heeft niet stilgezeten maar een soortement vlonder langs maar voornamelijk over het riviertje gebouwd zodat je aldus een heel stuk al wandelend de Dijle kunt volgen. Men is geloof ik wel trots op dit "Dijlepad". De oude kades van de Dijle kun je op deze manier wel goed zien, en die zijn rijkelijk begroeid met glaskruid, varens en muurleeuwenbek.
Gisteravond in Anwterpen aangekomen, want morgen is het de 25e CLIN conferentie, en dat vieren we met een speciaal symposium over de geschiedenis van het vakgebied. 's Ochtends loop ik een rondje door Antwerpen. Het is de afgelopen dagen soms prachtig zonnig weer geweest, maar vanochtend vallen er zo nu en dan felle sneeuwbuitjes. Zoals gewoonlijk loop ik naar de Schelde en de kaaien in noordelijke richting. Sommige kokmeeuwen kondigen het voorjaar aan met een vrijwel zwarte kop.
De hele dag mistig. Een enkele zonnestraal lijkt er door te willen komen, maar net als we denken dat het gaat opklaren, trekt het weer helemaal dicht. Petri denkt dat de opklaringen komen als we straks terugrijden. Dat komt wel een beetje uit.
We lopen vandaag een rondje door het Gaasterland. Vanwege de mist is er niet zoveel moois te zien. De route gaat door Elfbergen en door het Rijster Bosch. Hier is de voormalige slottuin weer helemaal nieuw aangelegd. Nog erg kaal. In het Rijster Bosch zelf vallen de zeer opvallend gevormde oude beukenbomen op. Veel tweeling- en drielingbomen. Als we het Rijster Bosch uit zijn, staan we op het Mirnser Klif, aan de oever van het IJsselmeer. Altijd een aardig plekje. Daarvandaan lopen we langs de dijk terug naar Oudewirdum. Als het zicht goed is, is dit een mooi stukje vanwege het bijzondere relief. Maar in de mist is er niet veel aan.
Op de terugweg kijken we even bij Sondelerleien, bij een vogelkijkhut. Heel in de verte zwemmen kuifeenden en nonnetjes. Als we weer in de auto willen stappen, vliegt er een havik voorbij die even verder op een hekje gaat zitten. Ik kan hem net op de foto zetten voordat hij verjaagd wordt door een joggende dame met hond.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
