| Gertjan's Looblog | Mei 2019 |
|
| Gertjan's Looblog | Mei 2019 |
|
Voor het ontbijt rijd ik even naar Bergen aan Zee en loop daar een heel mooi rondje door het Zuiderachterveld. Heel bijzonder gebiedje, waar onder andere rozenkrans bloeit (vandaag vind ik maar een handvol exemplaren) en vogelnestje, een orchidee zonder bladgroen, en voor mij een nieuwe soort voor de Nederlandse lijst. Prachtig gebiedje.
Later op de dag laat ik de kaasmarkt in Alkmaar aan de rest van de familie, en loop zelf opnieuw door de duinen. In de richting van Heemskerk kom ik uiteindelijk langs een plek waar ik vorig jaar winter de rozetten van bokkenorchis had gevonden. De hoop is om nu ook bloeiende exemplaren te vinden, maar nee. Alleen een paar half afgegeten (?) exemplaren.
De aalscholverkolonies onderweg zijn indrukwekkend. Het stukje van km 11 tot km 14 is erg stil, en heel mooi. Terug via een strandtent voor koffie met een broodje en dan opnieuw door de duinen van Bakkum terug naar het hotel.
route Bergen aan Zee; route Bakkum; natuur
We zitten een paar dagen in Bakkum, met een aantal familieleden. Maar voordat we die kant op gaan, maak ik eerst een foto van de schildraaf die in het centrum van Leens heel wat bekijks trekt. Merkwaardig, want schildraven leven eigenlijk ten zuiden van de Sahara, in Afrika dus.
Voordat we ons hotel opzoeken lopen we een rondje vanaf het bezoekerscentrum. We improviseren omdat niet alle paden die ik wilde volgen toegankelijk zijn. Terug via de camping van Bakkum waar ook nog wat familieleden verblijven. Onderweg allerlei leuke plantensoorten die je bij ons nooit ziet: verfbrem, oorsilene, sofiekruid, walstrobremraap, ruig viooltje, duinviooltje, zanddoddegras, smal fakkelgras, pijpbloem, aardkastanje, gegroefde veldsla ...
Na het gezamenlijke eten bij een strandtent ga ik lopend met een omweg terug naar het hotel. Het eerste stuk van het pad is hetzelfde als 's middags. Daar wordt door een flinke groep nachtegalen ook 's avonds weer een fantastisch concert gegeven.
route Castricum; route Bakkum; natuur
route Nijlandsterpolder; route Eexterveld; natuur
Mooi helder, en de buien zie ik in het noorden voorbijtrekken. Veel blauwborsten en paapjes. In het natte deel staan hele velden met bloeiende moeraswederik. De zwarte ibis zie ik in eerste instantie niet. Nadat een andere belangstellende me vertelde dat hij de ibis net nog had gezien doe ik nog een poging als het langzaam begint te schemeren. Toch nog gezien.
Eerst even naar de Breebaartpolder in de hoop op een Amerikaanse goudplevier. Maar het is eb en de steltlopers zitten veel te ver af. Wel zo nu en dan zilverplevieren die ik ieder op de foto zet in de ijdele hoop dat een van die zilverplevieren zich later ontpopt als Amerikaanse goudplevier.
's Middags rijden we even naar Warfhuizen om de luchtwachttoren te bezoeken. Die is sinds twee jaar gerestaureerd, en vanmiddag is de toren twee uurtjes open voor het publiek. Daarna rijden we nog even naar de Waddenzee, maar daar begint het gelijk te regenen.
De dag begint grijs en miezerig. Heel langzaam wordt het beter, en 's middags gaat ook de zon zo nu en dan schijnen. Het is erg droog in het Fochteloërveen en de zomer moet nog beginnen...
Plotseling weer een heel mooie avond. Naar Gasteren in de hoop een grauwe klauwier te spotten. Bij het eerste rondje lukt dit niet, maar er zit wel een goudvink in het gras en je hoort constant de geelgorzen. Bij de tweede passage zie ik de grauwe klauwier in de verte in een boompje zitten. Even later gaat hij midden in een bloeiende meidoorn zitten.
We hebben vanochtend logees: N en N uit Amsterdam. Met mijn jongste neef loop ik een kort rondje door de Onlanden, te beginnen bij de uitkijktoren. Als de logees weer vertrokken zijn loop ik 's middags nog eens door de Onlanden, bij Matsloot. De visdieven poseren mooi op de reling van een van de bruggetjes. Eindelijk beginnen ook de libellen zich weer te tonen.
route Onlanden Noorddijk; route Onlanden Matsloot; natuur
Ik ben al heel vroeg bij de Hoek van de Bant en loop langs de Waddenzee naar de Peazemerlannen. Op het Wad zijn grote groepen bontbekplevieren te zien, en zo nu en dan ook bonte strandlopers, zilverplevieren en oeverlopers. Dan over het dijkje (dat steeds verder afbrokkelt) dwars door de Peazemerlannen. Steeds tapuiten op de paaltjes en hekjes. En grote groepen knobbelzwanen die in oostelijke richting vliegen.
Bij de hoge asfaltdijk ga ik rechts en loop die nog tot het eind af. Op het laatste deel groeit weer pijlkruidkers, net als eerdere jaren. Op het Wad zijn hier ook steeds rosse grutto's te zien. Ook een groepje kanoeten. Vanaf de lagere dijk (of is het een pier) laat een groenpootruiter zich mooi zien.
Dan weer terug in westelijke richting, tot dat je over een grasdijk naar de provinciale weg kunt doorsteken. Veel gele kwikstaarten, waaronder ook een speciale en voor mij nieuwe (onder)soort: noordse kwikstaart. Als ik de provinciale weg oversteek kom ik in een enorme zwerm muggen terecht. Verderop op de dijk zie je wolken muggen hangen en je hoort ook een constant gezoem. Het doet erg aan het Muggenmeer in IJsland denken, en ik geloof ook dat het hier ook om dansmuggen gaat (die steken niet). Die muggen houden me gezelschap tot aan Ezumakeeg.
Koffie op terras in Oostmahorn, en dan verder over en langs de dijk. Bij km 18 heb je mooi zicht op een nat stukje weiland aan de oever van het Lauwersmeer: Bochtjesplaat. Heel veel vogels waaronder kemphanen, bosruiters, en nog zo het een en ander. Bosruiters en kemphanen zitten er ook veel bij de Ezumazeeg, maar verder is het daar nogal rustig (afgezien van de duizenden brandganzen).
Als ik weer terugloop is de zon verdwenen en de wind wat opgestoken, met als plezierig gevolg dat de dansmuggen zich weer even gedeisd houden. Nu kan ik beter van het mooie stukje dijk tussen Oostmahorn en de provinciale weg genieten. Over het fietspad langs de provinciale dijk terug naar de auto. Vlak voor het parkeerterreintje vliegt een rode wouw over!
De zon is voorlopig verdwenen: hele donkere avond maar nog net droog. Bij Leinwijk laten de witwangsterns en de zwarte sterns zich nu wel zien. Even later vliegt ook een visarend voorbij.
Het klassieke rondje van het eerste jaar van de Looblog, maar vanwege de nieuwe brug een eindje naar het oosten is het rondje nu twee kilometer langer... De zon blijft maar schijnen ondertussen.
route Fransum; route Onlanderij; natuur
Nog steeds extreem helder, zonnig weer. Ik loop een rondje bij de Punt van Reide waar ook al werkzaamheden plaatsvinden. De vogelhut is verdwenen. Blijkbaar moet er in het najaar een nieuwe hut zijn. route; natuur
Nog steeds koud, maar heerlijk helder, en de opklaringen zijn fantastisch. Eerst 's ochtends even naar de Oostpolder bij het Zuidlaardermeer. De zeearenden laten zich niet zien, maar het is toch prachtig. Er zijn weer vrij veel witwangsterns, en die zijn meestal in de verte te zien en een enkele keer komt er eentje wat dichter voorbij. De vele geoorde futen zien er prachtig uit. Net als een biddende visdief en een luidruchtige rietzanger.
's Middags zoeken we de beschutting van de Drentsche Aa op, en het is daar al even mooi.
route Oostpolder; route Oudemolen; natuur
Ik ben al voor zes uur op het Dwingelderveld. Het is helder maar erg koud. Veel zon. En er is ook veel te zien. Hoogtepunt is de draaihals die ik zo ongeveer op dezelfde plek zie als vorig jaar. Als ik al bijna rond ben en even op een boomstronk zit vliegen er recht boven mijn hoofd een wespendief en een slechtvalk over. Dan heb ik de kraanvogels al een keer of zes gezien. Onderweg ook steeds wielewalen en fluiters.
Via een korte stop aan de andere kant van de N34 waar oosters kruiskruid groeit: nieuwe soort. Daarna vanaf de speeltuin aardig rondje door het Drouwenerzand. Het open heideterrein is geloof ik nieuw voor me. Het baadt vanavond in de zon dus het ziet er aantrekkelijk uit. Veel geelgorzen en boompiepers.
Gisteren toch in één keer teruggereden, de pillen hadden het werk gedaan en ik kon een flink deel van de route voor mijn rekening nemen. Het was een klassieke terugreis waarbij het al ver voor Parijs bijzonder slecht weer werd. En bleef. Dus de pauzes waren ook tamelijk kort. Tegen tien uur 's avonds weer gezond thuis.
Vanochtend dus enigszins rustig aan, maar ik moet er toch uit want tussen de hagelbuien door zijn de opklaringen ook fraai. Naar het Balloërveld. Daar is het aardig. Op de parkeerplaats heb ik al een gekraagde roodstaart op de foto voordat ik de deur van de auto dicht heb gedaan. Verder veel boompiepers, grasmussen en roodborsttapuiten. En hier en daar geelgorzen.
Ook 's avonds loop ik nog een rondje, want ik blijf natuurlijk niet thuis voor de bekerfinale. In de Leinwijk zie ik de sterns nog niet, maar in het mos zijn de tapuiten en gele kwikstaarten talrijk en erg fotogeniek. Ook komen er een paar groepen regenwulpen over. En ten slotte kan ik een koekoek van dichtbij observeren. Wel eens gezien hoe een koekoek koekoekt? Kijk hier.
route Balloërveld; route Leinwijk; natuur
Drama. De bult van de bij is gisteravond en vannacht flink opgezwollen en ik zie rechts helemaal niets meer en links nog maar een klein beetje. Naar de dokter dus. Ik heb de Franse zin uit mijn hoofd geleerd: "je suis piqué par une abeille". Drie uur op de eerste hulp van Sarlat doorgebracht, en uiteindelijk aan de pillen. De dienstdoende arts legt ook uit in haar beste Engels wat ik de volgende keer moet doen als er een bij aan komt: "run very fast".
In de loop van de middag beginnen de pillen te werken en ik kan al weer wat zien. Ter afleiding gaan we toch nog maar even op pad, en tegen een uur of vier 's middags lopen we dan een mooi rondje rondom het bijzondere plaatsje Domme, gebouwd als een fort op een heuvel. De vele oude muren zijn een walhalla voor muurplanten en daar heb ik dus toch al weer oog voor. Een linkeroog voorlopig.
Op de terugweg stoppen we ook nog even bij het al even schilderachtige La Roque Gageac.
route Domme; route La Roque Gageac; natuur
Het blijft heerlijk weer al zou het morgen wat minder worden. Wel iets meer bewolking vandaag. We lopen wandeling 12 uit het Cicerone boekje, en kunnen dat dan combineren met een paar kijkpunten van de autoroute 1 uit de Crossbill. Ook deze route is prachtig, we krijgen de indruk dat het niet zoveel uitmaakt waar je hier loopt, overal mooi.
Als we vanaf het startpunt een mooi klein weggetje omhoog oplopen komen we al gelijk allerlei leuks tegen: klein kroonkruid (?), weer de paarse asperge-orchis, kogelbloem. Verderop bergganzerik, tongorchis, paardenhoefklaver. Ook weer vlinders, bijvoorbeeld de opvallende gele luzernevlinder. Allemaal mooi en bijzonder.
Een heel mooi stukje van de route is diep in het bos waar zich een oude wasplaats bij een beekje bevindt: Fontaine du Brongidou. Een donkere vochtige plek met duizenden tongvarens. Er groeien ook veel gele dovenetels, een andere ondersoort dan bij ons. De gele lissen die het wandelboekje belooft zijn nog niet in bloei. Als we verder lopen verlaten we langzaam het bos en uiteindelijk komen we weer wat meer in de bewoonde wereld totdat we bij het punt komen waar een kanaal aansluit op de Dordogne, vlakbij een grote stuw in de Dordogne.
Hiervandaan loopt het kanaal parallel aan de Dordogne tot aan Lalinde. Onze route ligt precies tussen het kanaal en de Dordogne, dus dat is plotseling weer helemaal anders dan vanochtend. Overigens begint de plek waar de bij me gestoken had wel steeds meer te irriteren. Het wordt nu ook een beetje dik. Als we bijna bij het eindpunt zijn zijn er in de Dordogne een aantal stroomversnellingen. Hier zie ik een boomvalk boven de rivier jagen (zoals beloofd in de Crossbill). Later in Lalinde waar we nog even rondkijken zie ik meer boomvalken. Mooi gezicht, maar nauwelijks op de foto te krijgen.
Dan hebben we al even op een terras in Lalinde gezeten en heb ik geprobeerd iets van de Sentier Botanique des Orchidées mee te krijgen die aan de overkant van de Dordogne op de heuvel bij Chapelle Saint Front du Colubri te bewonderen moet zijn, maar dat valt een beetje tegen met slechts een stuk of vijf exemplaren met bordjes. Verderop zie ik - zonder bordje - nog wel een paar mooie aangebrande orchissen.
Mijn bijenbult is dikker geworden en de wimper van mijn rechteroog hangt naar beneden, beetje lui oog.
route Mauzac; route Lalinde; natuur
Opnieuw een prachige dag. Daarom rijd ik na het ontbijt nog even naar Pont du Garrit en loop een minirondje. Ik hoor steeds wielewalen en er moet er eentje recht boven me in een grote eik zitten, maar ik zie hem niet. Even later nog een keer. Maar nee hoor...
Daarna lopen we samen route nummer 26 uit het Cicerone boekje, en we komen dan ook langs een aantal kijkpunten van de autoroute 6 uit de Crossbill. De wandeling begint bij Beynac, mooi dorpje aan de Dordogne met een soort kasteel boven op de klif. Dus dat dorpje en kasteel bekijken we eerst even van dichtbij voordat de eigenlijke route begint. Op de kantelen van het kasteel zingt een europese kanarie. Zwarte roodstaarten zie je hier ook geregeld. Dit is een heel toeristische plek, maar het is nog erg rustig.
Het blijf prachtig met mooie stukjes bos afgewisseld met bloemrijke weilanden. Ook
weer veel orchideeën, met nieuw voor deze week de tongorchis en de grote keverorchis.
Er zijn vandaag ook veel vlinders, dat krijg je met zo'n lekker zonnetje. Een opvallend
vlindertje blijkt een nachtvlinder te zijn (die blijkbaar ook in Nederland voorkomt):
boterbloempje.
Het laatste stuk van de route komen we langs de doorgaande weg te lopen en dat is eigenlijk niet te doen. De enige troost is een groepje walstrobremrapen in de berm.
Na afloop rijden we nog even naar een kijkpunt uit de Crossbill bij Saint-Pompon, een kleine vallei tegenover het kapelletje met de mooie naam Notre-Dame-de-Bedeau. Petri gelooft het wel en wacht wel even bij de auto. Het blijkt een raar gebiedje waar je kunt komen over een smal pad met overal waarschuwingsborden dat de rest privéterrein is (gelardeerd met restanten van oude auto's). Veel orchideeën vind ik hier niet, maar wel veel vlinders. Ook staan er bijenkasten en ik loop alweer een stukje terug als er een paar bijen om me heen zoemen. Ik maak foto's van onder andere een moerasparelmoervlinder (gekke naam, dit droge warme gebiedje heeft helemaal niets van een moeras). Dan plotseling zit er een bij klem tussen mijn pet en mijn voorhoofd. Au!
route Pont du Garrit; route Beynac; route Saint Pompon; natuur
|
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain". De foto's zijn beschikbaar onder de Creative Commons "Attribution, No derivatives" licentie.