|
|
Vanochtend met de A1 mee naar Oostwold, en 's middags moesten nodig de dakgoten schoongemaakt. Pas om kwart voor drie tijd voor een rondje, en dus het fluorescerende hesje mee, want om vier uur begint het met dit miezerweer al serieus te schemeren. Door Zernike waar ik langs het nieuwe sportcentrum kom. Dat blijkt nu een naam te hebben: Willem Alexander Sportcentrum. Het zwembad heeft enorme ramen zodat je vrij naar binnen kijkt. Wel een wonderlijk gezicht zo 's winters met slecht weer.
Het klassieke rondje op een grijze donderdagochtend. Het hoogtekaartje is van de site www.ahn.nl. Erg leuke site om je omgeving goed te bestuderen.
Gisteravond heerlijk gegeten met Gilbert en Daisy bij Onder De Linden in Aduard (1 ster; nummer 15 van Nederland volgens de laatste top-100 van het blad Lekker). Wat hebben we op? Het proeverij-menu. Met kreeft (!!), griet (!), kalfszwezerik, haas (!!), gorgonzola met vijgencompote (?) en toetje van druiven. En nog een hele serie amuses. En niet te vergeten het wijnarrangement. Heerlijk!!
Vooral het wijnarrangement voel ik nog wel een beetje vanmiddag, al waren het hele goede wijnen. 't Is koud, al is het niet meer zo onstuimig als gisteren. Hier en daar ligt nog wel wat ijs of sneeuw, en op de terugweg sneeuwt het opnieuw lichtjes.
Op 't Mienscheer, net voorbij het Lettelberterdiep, heeft Staatsbosbeheer een groot bord geplaatst om de automobilisten op de snelweg te wijzen op het natuurgebied De Drie Polders dat voor de weidevogels bestemd is.
Hagel, natte sneeuw, stormachtige wind, en soms ook onweer. Het is dus lekker weer voor een tochtje. Ik loop met de wind in de rug in zuidoostelijke richting, alweer. Petri haalt me wel weer op. Wonder boven wonder loop ik het hele stuk zonder neerslag. Wel moet ik geregeld door een natte ijsbrij van smeltende sneeuw en hagel waden.
Op teletekst vanochtend een berichtje dat er een pak sneeuw ligt in Vijlen bij berghut 't Hijgend Hert van onze kennissen Hank en Anja. Daar waren we dertien maanden geleden nog tijdens onze herfstvakantie in Vaals. Zij vertelden toen al dat ze daar veel vaker sneeuw hadden dan in de rest van het land.
Groeten uit Leuven. Veel Stella Artois gezien (tegenwoordig Inbev).
Petri zet me af in Lauwersoog en ik loop met de harde wind in de rug terug in zuidoostelijke richting. De waddenzee is met deze harde noordwestenwind net een echte zee. De golven slaan tegen de dijk, en van de droogvallende grond die de GPS hier voorspelt is helemaal niets terug te vinden. Op de dijk lopen is te koud en ik loop dus eerst aan de binnenkant van de dijk langs het schietterrein. Dit ziet er net uit als vroeger bij de Harskamp (de familie van Ivo had daar een huisje): grote brede zandstroken waar enorme wielen diepe sporen hebben achtergelaten. Het militaire oefenterrein is overigens in het weekeinde toegankelijk en even later loop ik meer naar het zuiden in de richting van het grootste oefendorp van Europa: Marnehuizen.
Marnehuizen zelf is niet toegankelijk, en er loopt een fietspad omheen. Het ziet er wel grappig uit met een flinke hoeveelheid huisjes (de ramen geblindeerd), een spoorlijn met enkele goederenwagons en een stationnetje, een glasbak, een telefooncel, verkeersborden. Allemaal net echt dus. Na Marnehuizen loop ik via een fietspad naar de Westpolder. Bij de dijkovergang is een monument waar de bestuursleden van de vereniging die destijds de polder realiseerden worden geeerd. Dit is het land van Sicco Mansholt, zie het boek De Graanrepubliek, van Frank Westerman.
Zelfs met de harde wind voornamelijk in de rug is het toch zo nu en dan best fris. Ook enkele spetters. Maar als de zon er door komt is het magnifiek. Heel helder en mooi licht onder de hoge lucht. De tocht gaat verder via Niekerk. Van Niekerk over een heel small fietspaadje naar Houwerzijl, en vandaar door de uiterwaarden van het Reitdiep over een lange kale rechte weg naar het bruggetje over het Reitdiep bij Electra. Dit is de plek van het beroemde gemaal de Waterwolf, volgens Wikipedia een van de grootste gemalen van Nederland. Het gemaal moest extra krachtig zijn, want nadat het Reitdiep bij Zoutkamp van de zee was afgesloten dreigde de haven van Zoutkamp bij gebrek aan door eb en vloed veroorzaakte stroming te verzanden. Als het gemaal hier het water nu maar met flinke kracht richting Zoutkamp zou duwen, zou dit probleem worden opgelost... De haven van Zoutkamp wordt nog steeds gebruikt, dus het zal wel gelukt zijn.
Na Electra over het nieuwe fietspad naar Niehove en verder via bekend terrein via Frytum en de Spanjaardsdijk terug naar Aduard.
't Valt niet mee om in deze periode tijd te vinden om te lopen. Door de week natuurlijk druk met werken en 's avonds is 't te donker. Vanmiddag moet een ouder met Kris mee, om te klokken, en we moeten ook met Ida mee, om voor 't voetballen te rijden. Vanochtend dus maar vroeg op pad, even na acht uur. Het is zacht en 't waait, wel lekker weer. Het dreigt te gaan miezeren maar het blijft droog en later komt de zon ook nog door. Ik loop in de richting van Faan en Pasop. Normaliter is dit een hele drukke smalle weg die Zuidhorn met de snelweg verbindt. Maar de brug over de Matsloot is afgesloten voor enkele maanden (er komt een nieuwe brug), fietsers en wandelaars kunnen over een noodbruggetje. Gevolg natuurlijk: nauwelijks verkeer.
De foto heeft deze keer niets met de wandeling te maken. Deze week
zaten er plotseling vijf (!) jonge uilen bij ons in de berkeboom
(rechts achter in de tuin). Petri heeft een hele serie foto's gemaakt.
Wel met de wandeling te maken heeft bijgevoegd hoogtekaartje. Het gebied rond Pasop ligt zo'n twee meter onder NAP en is daarmee het laagste deel van de omgeving. Op de kaart zie je mooi de reliefinversie: daar waar vroeger het de Oude Riet liep (riviertje/zeearm van het Fochteloerveen tot aan de Lauwerszee) tussen de Zuiderweg en de Westerdijk, en bij de Dijkstreek bij Enumatil. Dit ligt nu als een soort heuveltje in de laagte (het groene strookje van rechtsboven naar links). Het bruine gedeelte onder is Leek, en het bruine gedeelte rechtsboven is het hogergelegen Zuidhorn. Het witte vlak is het Leekstermeer.
De zon schijnt, en omdat we vanmiddag naar Brabant gaan ben ik al vroeg op pad: om kwart voor negen begin ik aan een rondje Stad. Hierbij loop ik veel langs kanalen en andere waterloopjes. Eerst in oostelijke richting langs het Van Starkenborgkanaal. Daarbij kruisen we het Aduarderdiep, het Reitdiep en bij Noorderhoogebrug ook het Boterdiep. We zijn dan in de stad aanbeland. Vervolgens het Oosterhamrikkanaal en dan verder tot we bij het Damsterdiep en het Eemskanaal aankomen. Hier volg ik het Eemskanaal richting het centrum van de stad. Dit is een zeer wonderlijk buurtje, zeer anarchistische uitstraling. Zie ik hier ook de oude geelbruine bus die de buren vaak gebruiken? Verder naar de Oosterkade en langs het Winschoterdiep. Dan langs het station en het museum via het Verbindingskanaal (ja, een wel heel prozaische naam), en onder andere langs de Regentes (zie foto) aan de Emmakade.
Bij de Westerhaven begint in zuidelijke richting het Hoornsediep. Ik volg het Hoendiep langs de stilgelegde suikerfabriek. Ik kom op een fietspadje onder het nieuwe viaduct bij de suikerfabriek terecht. Blijkbaar is het viaduct hier een mooie plek voor daklozen? Langs het Hoendiep bij Halfweg nog meer anarchisme. En nieuw aangelegde natuur of recreatieterrein ten zuiden van de Held. Hier loop ik verder richting Leegkerk en kom bij Nieuwklap weer bij het Aduarderdiep terecht. De nieuwe brug houdt de gemoederen nog steeds flink bezig: cafe Nieuwklap is voorzien van vier grote spandoeken waarmee men protesteert dat Nieuwklap bij de nieuw aan te leggen rondweg niet aan alle kanten door wegen wil worden ingesloten. Het naambordje Nieuwklap is vervangen door Nieuwblik. Vandaag hierover ook een groot stuk in het Nieuwblad. Langs het Aduarderdiep terug naar het van Starkenborgkanaal en zo kom ik tegen 1 uur 's middags juist op tijd voor het middageten weer thuis.
Mooi weer: beetje nevelig met wat zon, en heel weinig wind. Ik loop een fietsroute van gpstracks.nl vanaf Warffum. Eerst door de Noordpolder via Zeeburg naar Noordpolderzijl. Dat is de kleinste zeehaven van Nederland. Scheepjes die hier vandaan komen hebben een naam UQ voor Usquert. Na Noordpolderzijl richting Usquert en daar is een nieuw visrestaurant waar zo'n scheepje op het raam afgebeeld wordt. In Usquert staan enkele gigantische villa/boerderijen, met slotgrachten, parkachtige tuinen met fraaie treurwilgen en beukenbomen. Ik volg de oude dijk richting Uithuizen via het buurtschap Het Lage Van De Weg.
In Uithuizen naar het zuiden langs het boterdiep naar Doodstil. Dus al weer in Doodstil. De eerste keer dat ik in dit dorpje kwam, was per ... schaats! Begin jaren negentig schaatste ik met Gosse en Hans vanuit Winsum naar Doodstil en weer terug. Ik volg nu ook het Boterdiep, tot aan de oude steenfabriek bij de weg naar Kantens. Vandaar via het fraaie wierdendorpje Rottum langs het streekje Bethlehem, over de Usquerdermaar en dan langs de enorme afvalverwerkingslokatie (vuilnisbelt zeiden we vroeger) weer terug richting Warffum. Pas dan begint de zon een beetje meer te schijnen. Hopelijk heeft Rik bij thuiskomst het huis weer gepoetst na zijn feest gisteravond...
Petri zit in Berlijn en ik loop een rondje door de bossen en heidevelden van Schoonloo en Orvelte. Deze GPS wandeling vond ik op de site gpstracks.nl. Het is een saaie dag: zeer grijs. Maar de verwachte regen blijft uit. Ik parkeer de auto in het gehucht Zuidveld, ten noorden van Beilen en Westerbork, bij de brug over het Oranjekanaal.
De route is niet veel bijzonders, wellicht ook door de grijze sluier. Door de bossen is het lopen grotendeels waden door bruine eikenbladeren. Ook langs een aantal heideveldjes met vennetjes. Het is nog niet koud ('s Middags is het langs de lijn van het voetbalveld van Aduard 1 veel kouder, ook al staat het binnen een kwartiertje 2-2, en loopt Aduard in de tweede helft uit tot 9-2. Bij 7-2 hou ik het vanwege de kou voor gezien).
Het laatste stuk van de route is nog het aardigst, het deel rond Orvelte. Orvelte is een soort openluchtmuseum, en 's zomers zal het hier wel heel erg druk zijn. Vandaag is dit de enige plek van de route waar ik enkele andere mensen tegenkom - verder is het overal uitgestorven.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
