|
|
Twijzel is een onopvallend dorp langs de Friese Straatweg. Ik loop over een fietspad door de Twijzeler Mieden. Dat is nog wel aardig. Maar dan moet ik door Kootstertille. Dat dorp wil ik hierbij nomineren tot een van de lelijkste dorpen van Noord-Nederland. Ook langs de Alde Dyk, dat eigenlijk een heel leuk weggetje is, hebben recente bouwactiviteiten gezorgd voor afzichtelijke nieuwe lompe woningen, met daarachter bedrijfjes langs het kanaal. Het centrum zelf is nietszeggend, met een wonderlijk grasveld bij de oude kerk. Dan volgt de N369 die via een vaste brug over het kanaal loopt. En tenslotte nog meer industriegebied. Totale verrommeling.
Zodra ik de gemeente Achtkarspelen achter me laat is het beter. Eerst langs weidegebied tussen kanaal en Burgumermeer. En dan door het gebiedje rond Jistrum. Dat is op en top Friese Wouden. Heel veel begroeiing en veel kleine weggetjes. In Jistrum is iemand hout aan het zagen en plotseling ruikt het heel duidelijk naar het hard-board dat we vroeger voor de electrische trein gebruikten. Een grote tafel, zo groot als de kamer, met een gat in het midden. Op de tafel de elektrische trein. Vooruit: dan als foto ook maar de locomotief die blijkbaar als reliek in de hoek van het terrein van Asfalt Produktie Kootstertille staat opgesteld.
De hitte werd vanmiddag getemperd door een buitje. Maar na het buitje begon het al weer warm te worden. Terwijl we buiten zaten te eten werden we opgeschrikt door kabaal bij de kerk. Twee Vlaamse Gaaien en een kat waren luidruchtig ruzie aan het maken. Opvallend was dat de Vlaamse Gaaien de kat leken aan te vallen. Wat was er aan de hand? Een kwartiertje later waggelde een kleine Vlaamse Gaai bij ons door de tuin. Probeerden ze die te beschermen tegen de kat? Als dat maar goed afloopt...
Na het eten loop ik een rondje vanaf Molenrij, over de Dijksterweg tot vlak voor Hornhuizen en dan een flink stuk langs de Waddendijk. Van kilometer 5 tot kilometer 13 kom ik helemaal niemand tegen.
kaartje afstandmeten.nl; natuur
Heel warm, en niet meer zo helder als gisteren. Vanmiddag met Petri gefietst en vanavond barbecue. Daarna is het wat afgekoeld en loop ik nog een rondje in de laagstaande zon. De zonsondergang is niet zo fraai als gisteren. Ook laat de volle maan op zich wachten tot ik al weer bijna in Aduard ben. Die is ook niet zo prachtig helder als gisteravond bij de nacht van Electra.
Vandaag volg ik een flink deel van de Slachtedijk. De Slachtedijk is een bijna 42 kilometer lange dijk in noordwest Friesland. De dijk is bij wandelaars een begrip geworden vanwege de Slachtemarathons in 2000, 2004 en 2008. De dijk loopt van Oosterbierum tot Rauwerd. Dit is logistiek niet zo eenvoudig in je eentje te doen, dus ik loop niet het hele parcours. Ik start op de carpoolplaats in Franeker, en loop eerst door Franeker en over landweggetjes zo'n tien kilometer naar het zuiden. Daar kom ik op de Slachtedijk terecht, en volg die zo'n 15 kilometer terug naar het noorden.
Opvallend hoogtepunt van de route is de spiksplinternieuwe Slachtetille: een opvallend vormgegeven voetgangersbrug over de A31. Een brug die is aangelegd naar aanleiding van een wandeltocht! De brug lijkt niet erg intensief gebruikt te worden. Voor fietsers is de brug en de toegangsweg ook ongeschikt.
's Avonds gaan we naar het concert bij Olle Weem: de Nacht van Electra, en dat betekent een klein wandelingetje, heen en terug vanaf Houwerzijl. Prachtige avond, met schitterende volle maan.
kaartje afstandmeten.nl Franeker; kaartje afstandmeten.nl Houwerzijl;
Vandaag de workshop naar aanleiding van de promotie van Tim, morgen. Wat later thuis, dus een klein rondje zonder autogerij. Wat me al eerder opviel: veel meidoorns zijn aangetast door rupsen. Ze zitten helemaal onder een soort van spinrag en daarachter zitten honderden kronkelende donkere rupsjes. Sommige struiken zijn helemaal kaalgegeten. Vooral bij het fietspad bij de boerderij Arbere zijn er nauwelijks gewone meidoorns meer over. Overleven ze dit? Na bibliotheekbezoek (ik bedoel Google) blijken deze insekten "stippelmotten" of "spinselmotten" genoemd te worden.
kaartje afstandmeten.nl; natuur
kaartje afstandmeten.nl; natuur
Na koud, nat en donker weekend (al bleef het zaterdagavond tijdens het feest toch droog) is het vanavond plotseling weer een prachtige zonnige heldere avond. Het rondje gaat deze keer vanaf Veenwouden (beroemdste inwoner: Theun de Vries - altijd leuk om Karel van 't Reve over hem bezig te horen). Dit is het gebied van de Kennedymars, maar toen was het donker en ik kan me niet meer precies voor de geest halen welke stukjes van deze route ik wel of niet eerder heb gelopen. Nu ik terugkijk blijk ik flinke stukken inderdaad al eerder gelopen te hebben, inclusief het mooiste stuk langs natuurgebiedje langs Falomster Faert en Houtwiel (km 5-9).
Vlak voordat ik terug bij de auto ben kom ik eigenlijk voor het eerst door het centrum van Veenwouden. Er blijkt een prachtig stukje hoofdstraat doorheen te lopen met veel oude bomen en monumentale panden (een beetje vergelijkbaar met de Gast in Zuidhorn, en de schoolstraat in Burgum). Hier staat ook het enig overgebleven steenhuis van Friesland: Schierstins uit de veertiende eeuw.
De spierpijn is inmiddels flink afgenomen.
Spierpijn van het voetbaltoernooitje van vrijdagmiddag. En moe van het grote afstudeerfeest van Rik en Ida.
Ik loop 's middags een rondje, voordat Rik en Ida de uitslag krijgen. Het is opnieuw mooi zonnig. Wel een koude wind. De route gaat door Middag. Eerst via Oostum naar Garnwerd. In Garnwerd roept een roodharige dame op de fiets me tot drie keer toe dat mijn schouders losser moeten...
Als ik terug kom is er al bezoek uit Berlicum, maar er hangt nog geen vlag uit. De taart is op voordat er door school gebeld wordt. De vlag kan even later dan toch echt uit, zoals je kunt zien op de foto. Zaterdag is het grote feest.
kaartje afstandmeten.nl; natuur
Ida jarig en Rik weer terug uit Spanje. Morgen volgen de uitslagen van hun examens. Buurtschap 2e Nijhoezen nabij Zuurdijk is het startpunt vandaag. Vandaar loop ik naar Leens en Ulrum en via Houwerzijl terug. De weg van Leens naar Ulrum ken ik gek genoeg nog niet. Halverwege staat een opvallende paal met een al even opvallende tekst, van de hand van meester Beukema:
ben hier geplaatstHet blijkt dat de paal vroeger (tot 1795) als strafpaal (gieselpoal) werd gebruikt, en later (in 1883) als grenspaal een tweede leven kreeg. Hier ligt ook een flinke wierde: de Houw. Blijkbaar is het dorpje Houwerzijl ooit hiernaar vernoemd.
aanschouw mij niet
als strafpaal
maar als een limiet
Prachtige zonnige avond. Kraakhelder. Ik loop een rondje vanaf Baflo, op de Lowa schoenen, want de New Balance die ik de laatste weken steeds droeg heb ik ter verzoling naar de schoenmaker in Veenendaal gestuurd. Het is een aardig rondje. Eerst door het zeer open landschap ten noordoosten van Baflo (het heet hier Hammeland) met veel weidevogels. Dan een stukje langs het water over de Onderdendamseweg. Dat gaat over in een fietspadje langs de Rasquerdermaar. Halverwege is een bosje waar je een bruggetje over moet. Er zijn ook een paar huisjes. Plotseling ben je hier in een andere wereld: eerder Zuid-Limburg dan Noord-Groningen. Dan ook nog even door het mooie wierdedorpje Tinallinge.
kaartje afstandmeten.nl; natuur
Petri haalt Kris op, die het hele weekend met zijn klas naar Ameland is geweest. Ik rijd mee tot waar de Friesestraatweg de Stroobossertrekvaart kruist, en daar stap ik uit. Het buurtschapje heet "De Laatste Stuiver", maar dan op zijn Fries. Wikipedia weet ook nog te vertellen waarom deze plek zo heet: dit was de laatste van vier tolhuizen langs de trekvaart, gezien vanaf Dokkum. Dus hier moest je voor de laatste keer een stuiver tol betalen.
Ik loop via Geerkesklooster en Stroobos. Volgens de wethouder is Stroobos het enige dorp met een skyline. Dit komt door de scheepswerf van Barkmeijer, die hier aan het kanaal gevestigd is. Omdat de brug over het kanaal open is, maak ik een paar foto's van het schip dat ze aan het bouwen zijn. Altijd een indrukwekkend gezicht, zo'n groot schip op het droge.
Daarna langs het kanaal terug naar Aduard. Weinig over te vertellen, behalve dat het langzaam heel zachtjes begint te regenen. Ik loop erg vlug, maar heb last van een blaar achter op de linkervoet. De hakken van de New Balance schoenen zijn al weer aardig weggesleten. Tijd voor een bezoekje aan de winkel...
Er is vandaag helemaal niemand thuis, dus ik kan een flink rondje lopen. Ik loop vanaf Blokzijl (voormalig haventje aan de Zuiderzee, bekend van de Bert Haanstra film "Dokter Pulder Zaait Papavers", en bekend van sterrestaurant "Kaatje Bij De Sluis"). Het blijkt een mooi toeristisch stadje. Na een rondje door het stadje ga ik op weg over de Kuinderdijk in de richting van Kuinre. Dit is de voormalige zeedijk. Na een halve kilometer weet ik plotseling zeker dat ik de lampen van de auto niet uit heb gedaan, dus ik ga terug. De lampen waren uit.
Opnieuw over de zuiderzeedijk naar Kuinre. Langs de oude dijk zijn veel wielen (restanten van dijkdoorbraken die hier "kolken" worden genoemd) die erop wijzen dat het hier vroeger gevaarlijk was. Bij Blankenham is nog een mooi gerestaureerd kruithuisje onder aan de dijk. Op de dijk staat een kanon dat vroeger blijkbaar werd gebruikt om het achterland te waarschuwen voor hoog water.
Kuinre is de plek waar vroeger het riviertje De Kuinder (of De Tjonger) in zee stroomde. Dit riviertje wordt wel beschouwd als de taalgrens tussen Fries (ten noorden van het riviertje) en Nedersaksisch (zoals gesproken in Groningen, Drente, Overijssel). De variant van het Nedersaksisch die in Friesland wordt gesproken (ten zuiden van De Kuinder dus) wordt Stellingwerfs genoemd.
Bij Kuinre volg ik De Kuinder een stukje naar het noorden, maar bij Slijkenburg volg ik een ander riviertje, de Linde, naar het oosten. Ik volg een mooi kronkelend dijkje tot vlak voor Ossenzijl. In Ossenzijl zit ik in het nationale park De Weerribben, en als ik voor de ophaalbrug rechtsaf de Oude Weg opsla is het alsof je in een andere wereld stapt: het water is hier de baas. Het fietspad loopt direct langs de Kalenbergergracht. Veel watersport. Ook huizen langs het water. De huizen zijn alleen per fiets of over het water te bereiken. Alle huizen hebben hun eigen dwarsgrachtje met boothuis. Langzaam neemt de bebouwing langs de gracht wat af, en kun je nog beter zien dat je in een natuurgebied zit. Heel mooi stuk om te lopen, gelukkig zijn er niet veel fietsers. De fietsers die er wel zijn hebben regelmatig (vriendelijk) commentaar.
Het gaat verder door de Weerribben langs de buurtschappen Kalenberg (veel toerisme), Wetering (hier zie ik twee ooievaarsnesten met kuikens), en Nederland. Vandaar terug naar Blokzijl.
kaartje afstandmeten.nl; natuur
Het blijft een drukke juni-maand. NWO-cie voor de beoordeling van 42 voorstellen in de vrije competitie. Kaarten. Naar projectpresentatie van Kris, Reitdiep Rondom. En verkiezingen kijken. Het weer blijft nog steeds tropisch: warm en zeer vochtig.
Na de regen van vanacht en vanochtend ligt de natuur een beetje gezapig na te genieten en na te dampen. Het is donker en windstil, niet koud. Omdat alles nu zo begroeid is, lijkt het hier en daar al schemerig. Des te groter is de verrassing als na Yde de zon er toch nog even doorkomt en het wat lichter wordt.
Het stukje bij Yde ken ik helemaal nog niet. Wonderlijk hoogteverschil tussen de landerijen ten westen van Yde en Yde zelf (bij een vennetje annex ijsbaan). Een klein wandelpad loopt precies op de rand van het hogere gebiedje. Na Yde gaat het over een klein landweggetje verder naar het zuiden en dan over de Hondstong terug. Dat is een mooi bochtig begroeid weggetje dat langs het gelijknamige natuurgebiedje loopt.
Zeer warm. Ik fiets met Petri een rondje door het gebied van het Leekstermeer, de Peizermaden en het Paterswoldsemeer. Na het eten dreigt het te gaan regenen en koelt het een beetje af. Ik loop een rondje vanaf Peizermade om een tijdelijk fietspad uit te proberen dat ik vanmiddag zag. Dit fietspadje loopt vanaf Peizermade langs het Peizerdiep in de richting van Roderwolde. De reden voor het fietspadje is, dat het Leekstermeergebied en de Peizer- en Eeldermaden opnieuw ingericht worden waardoor de Onlandsedijk afgesloten is.
Het druppelt zo nu en dan een beetje, en het koelt een klein beetje af. Bij Roderwolde neem ik een pad naar links, een natuurgebiedje in. Ik probeer of ik zo bij de Kleibosch kan komen. Dit lukt uiteindelijk wel, maar gedeeltelijk gaat het over een paar weilanden, dus helemaal de bedoeling was dit vermoedelijk niet.
Vanaf Peize ga ik terug via het Eelderdiep. Ter hoogte van de Verlengde Boterdijk is er een nieuw fietspad langs het Eelderdiep in noordelijke richting. Dit komt uit bij het nieuwste deel van de wijk Ter Borch, waar inmiddels enige huizen bewoond zijn. Vandaar terug langs de Madijk en het verlengde van de Bruilwering: een mooie laan die van de Groningerweg in Peizermade in de richting van stad loopt. Aan het begin van de laan aan de Groningerweg staan twee stenen met daarop "Stadspark" aangegeven. Dit hoorde dus blijkbaar vroeger bij het Stadspark, maar inmiddels lijkt het Stadspark ver weg, vooral vanwege de A7 die deze laan van het Stadspark scheidt.
kaartje afstandmeten.nl; natuur
Weinig tijd. Kuur 7 weekje opgeschort. Tabu dagen. Gisteravond bridge, net als vanmiddag en vanavond. Schitterend weer. kaartje afstandmeten.nl
Ik loop een kort rondje vanaf De Wilgen, direct ten westen van Drachten. Er blijkt een flinke villawijk aan het water te zijn gebouwd die nog niet op mijn kaart staat, dus in het begin is het improviseren. Daarna volgt een aardig stukje naar Smalle Ee. Vervolgens verder naar het westen over de Butendiken naar een klein natuurgebiedje, Petgaten De Veenhoop, en dan maar weer terug, want de motivatie ontbreekt een beetje.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
