|
|
Tijdens de zwemtraining van Kris in Leek loop ik een rondje door Natuurschoon en de Maatlanden.
Voor de uitgebreide paasbrunch loop ik een rondje door het Fochteloërveen - ook al een lievelingsplekje. Wanneer ik om zeven uur aan de wandeling begin zie ik al snel dikke rookwolken aan de horizon. Overigens is het hier 's ochtends bijzonder mooi. Ik maak mooie foto's van bloeiende trosbosbes en lavendelhei.
In de verte hoor ik de brandweersirenes. Die zal ik de hele route blijven horen. Rond km 7 kom ik bij de hoge uitkijktoren waar al een aantal vogelaars op wacht zit. Ze wijzen naar enkele bewegende stippen in de verte - dat zouden kraanvogels moeten zijn. Ik geloof het graag, maar zien is wat anders. Ook de brand is uit de toren goed te zien. Het is een veenbrand, in het noordoostelijk deel van het veengebied. Dat is slecht nieuws met de verwachte noordoostenwind, die bovendien zou gaan aanwakkeren.
Ik loop verder door het bosgebied ten zuiden van de uitkijktoren. Hier ben ik nog niet zo vaak geweest. Best een mooi gebied. Bij een poel ontdek ik een nieuw spelletje. Bij elke stap die ik zet, springen er minstens vijf kikkers in het water. Stap voor stap loop ik om het poeltje heen.
Rond kilometer 11 raak ik van het pad af. Dat is nu niet erg omdat het hier nu zo verschrikkelijk droog is. Normaal gesproken sta ik hier middenin het moeras, maar nu kan ik gewoon doorlopen. Als ik terug in de buurt van de auto ben, kom ik in de smog terecht. Ook zie ik nu twee rookpluimen aan de horizon (eerder slechts eentje). In de auto wordt melding van de brand gemaakt bij het ANP-nieuws. Later lees ik op teletekst dat men vreest voor 100 hectare natuurgebied. 't Ziet er niet zo goed uit.
Vandaag lopen we samen een rondje door het Robbenoordbos, dat is aan het eind (vanaf hier gezien) van de Afsluitdijk, bij het voormalige eiland Wieringen. De route hebben we uit de laatste aflevering van Grasduinen. In eerste instantie schrikken we nogal van de enorme hoeveelheid muggen, maar later wordt het beter en is het een heel aardige tocht. Onnodig te zeggen dat het weer prachtig weer is (op de terugweg meldt de radio dat het de warmste Pasen allertijden is).
De tocht gaat door twee bosjes, met daar tussenin een blijkbaar zeer recentelijk aangelegd stukje natuur: laaggelegen weilanden met plassen. Hier zien we ook enkele lepelaars, en dat is voor ons de eerste keer. Ook op botanisch gebied zijn er (voor mij) wat primeurs, zoals veldereprijs, veelkleurig vergeet-mij-nietje, en kruisbes. Ook opvallend is, dat er hier en daar ook blijkbaar verwilderde planten staan die je eerder in je tuin of in een park zou tegenkomen, zoals lupine, vroeg vergeet-mij-nietje, een appelboom (?) en flinke aantallen wilde hyacinten.
Na de wandeling rijden we binnendoor langs de bloeiende bollenvelden naar Wieringen. We drinken wat in de haven van Den Oever en daar lopen we ook nog even over de dijk naar de kwelder. Hier groeien opvallend genoeg ook twee appelbomen (op de kwelder, aan de voet van de dijk). Verder echte zeeplanten zoals zeekool, zeekraal, zeealsem, en fijne kervel. Ondertussen houdt Kris me op de hoogte van de ontwikkelingen bij Feyenoord-PSV, dus dat verhoogt de sfeer ook nog een stukje.
route Robbenoordbos; route Den Oever; natuur
Om zeven uur 's ochtends ben ik al in Uffelte om van daar uit een rondje te lopen door de natuurgebieden daar. Ik ben al zo vroeg op, omdat ik vanmiddag al weer met Kris mee ga, dit keer om te klokken. Bovendien loop ik nu de ergste warmte mis, want het blijft maar zomer. Vlak voor Heerenveen kwam de zon als een grote rode bol op - in mijn achteruitkijkspiegeltje.
Het werd een prachtig rondje. Het is hier heel droog, en de meeste zandpaden zijn erg zwaar om te lopen - je zakt steeds diep weg in het rulle zand. Maar het is het waard. Hoogtepunt is onder andere het Bosven. Dit vennetje huisvest duizenden exemplaren van waterdrieblad, en die staan nu in bloei. Prachtig gezicht.
Ook een stukje hei met wat bomen die voor beschutting zorgen, rond kilometer 12, is mooi. Hier groeien een aantal kleine plantjes die ik nog niet kende, zoals gelobde maanvaren, en heidekartelblad. Even verderop laat een koekoek zich duidelijk horen, en zowaar, deze keer krijg ik hem ook in beeld. Altijd gedacht dat een koekoek veel kleiner was, maar nee ze zijn wel zo groot als een duif.
Het stukje bos dat bekend staat als de Norgerholt is niet groot, maar
wel heel mooi. Het is al een ouder bos, en er groeien veel
kruiden. Momenteel is het vooral de "grote muur" die met duizenden
tegelijk in bloei staat en de aandacht trekt. Nu ook veel
lelietje-van-dalen, dalkruid, salomonszegel en
dagkoekoeksbloem. En de bosanemoon en witte klaverzuring bloeit
ook nog steeds.
Dit stukje is dus een mooi begin voor de route van vanavond. Het is goede vrijdag en de universiteit dicht. Vanochtend met schoonouders en Petri eerst een rondje gefietst, en daarna samen de paasboodschappen gedaan. Vroeg gegeten en nu heb ik nog een kleine drie uur licht voor de avondwandeling. Behalve Norgerholt gaat de wandeling door de Slokkert en de bossen ten noorden van Veenhuizen. De zonsondergang is opnieuw prachtig, maar dat valt na al die zonnige dagen al bijna niet meer op.
Opnieuw een rondje bij Grijpskerk/Kommerzijl, door de compensatienatuur rond de gaslocatie. Hier zag ik vorige week enkele orchideetjes. Inmiddels staan er vele tientallen, maar allemaal nog heel erg klein en nog geen bloem te zien.
Het blijft overigens idioot mooi weer. Tegen de 25 graden, en volop zon. Er is al weken geen regen gevallen, en de radio spreekt van code oranje en code rood in enkele natuurgebieden in het zuiden. Nog even en sommige natuurgebieden zouden voor het publiek gesloten gaan worden. route; natuur
De route loopt door een natuurgebiedje bij Woudbloem, in het laaggelegen gebied ten zuidoosten van de stad. Het is maar een klein rondje want ik haal daarna mijn schoonouders van het station. Dit is normaal gesproken een zeer drassig gebied, maar door de droogte van de afgelopen weken is daar nu heel wat minder van te merken.
Ik ben al weer vroeg op, want vanmiddag ben ik ploegleider bij de zwemwedstrijd van Kris in Winschoten. Het is erg mistig als ik in de auto stap. Ik rijd naar Zuidlaren en de mist wordt snel minder. Als ik eenmaal aan het lopen ben, komt de zon erdoor. Het wordt al snel prachtig weer.
Na de wedstrijd in Winschoten, waar Kris op de 200m vrije slag zijn PR met 22 seconden verbetert, is er nog wel tijd over voor een klein rondje. Het is nog steeds prachtig weer, en ik geniet dan ook van een mooie zonsondergang.
route Zuidlaren; route Beswerd; natuur
Je kunt eind april vanaf Hasselt met excursies mee om de wilde kievitsbloem te zien bloeien. Dat is natuurlijk niets voor mij en ik probeer zelf een route te verzinnen die wellicht kans biedt om de wilde kievitsbloem tegen het lijf te lopen. De kievitsbloem groeit in de buurt van Zwolle/Hasselt, vooral op grasland dat 's winters soms onder water komen te staan. Uiterwaarden dus. Het lukt me uiteindelijk heel goed om kievitsbloemen te vinden: ik kom op vijf plekken kievitsbloemen tegen. Soms een paar verdwaalde exemplaren in de berm, maar ook een paar keer grotere hoeveelheden op, inderdaad, uiterwaardes van het Zwarte Water.
Niet alleen de kievitsbloemen zorgen voor een hele mooie route. Ook het stukje door Zwolle naar Het Engelse Werk, en vandaar over de IJsseldijk is heel mooi. Het stuk langs het Zwarte Water is vooral op de terugweg mooi. Eerst loop ik vanaf Hasselt onder aan de oude zeedijk - een stenendijk. Heel apart. Ook daarna is dit een mooi stuk.
Bij het buurtschap Haerst toont Google Maps een wit streepje over de Vecht. Hier ging mijn route dan ook overheen. Vlak voor de rivier haal ik twee wandelende dames in, en ik vraag of we hier inderdaad de rivier over kunnen. Jawel, er is een pontje. Hm. Even later kom ik op een levendige plek aan het water met oude roeiboten etc. Er is niets te doen. Aan een boom hangt een bel. Even later verschijnen de wandelende dames ook weer. Ik meld dat me dit aan het pontje van Pluk van de Petteflet doet denken. De dames melden dat het ze hier doet denken aan het huis van Pipi Langkous. Ik bel.
Na enige tijd komt er een wat oudere man die heel behulpzaam blijkt. De dames willen bij nader inzien de rivier niet over, maar ze gaan hier logeren op een van de scheepjes die in het water liggen. De man van de veerpont - "die vaart pas vanaf 1 mei" - brengt me in een soort roeiboot naar de overkant.
Daarna gaat het vrij snel terug naar Zwolle. Eerst langs een voormalige tennisbaan waar vorig jaar massale hoeveelheden dwergviltkruid werd aangetroffen. Zo te zien staat het er nu weer/nog, maar er staat een groot hek om de tennisbaan heen dus ik kan het niet heel best zien.
Het gaat verder door het centrum van Zwolle. In de groenstroken langs de oude singels vind ik op twee plekken de zeer zeldzame akkergeelster.
Petri heeft de weekendboodschappen al gedaan, dus kan ik 's avonds nog wel een rondje lopen. Het is een mooie rustige zonnige avond. Ik loop weer door het Lauwersmeergebied, en daar is nog steeds niet zoveel te zien.
Vandaag loop ik opnieuw een rondje in het nationaal park Drentsche Aa, in de buurt van Anloo en Gasteren. Elke dag is er nu meer te zien. Ook hier in het noorden bloeit nu de grote muur en de dagkoekoeksbloem. Bij de kerk van Anloo groeit ook bosgeelster, maar die is al uitgebloeid. Er staan verschillende bordjes "niet maaien" in het gras rond de kerk - blijkbaar probeert iemand de bosgeelster te beschermen hier!
Kaarten wordt plotseling verplaatst naar morgen, en ik moet ook nog mijn paspoort verlengen. Hierdoor kort rondje geimproviseerd door de compensatienatuur bij de gaslocatie Grijpskerk. Het is een enorm verschil met twee weken geleden toen ik hier ook nog langs kwam. Toen was er nauwelijks wat te zien, maar nu is de natuur losgebarsten.
Er bloeien tientallen gulden sleutelbloemen. Daarnaast ook enkele grote dotterbloemen. Ook de lidsteng komt overal boven het water uit. De mooiste vondst betreft de eerste orchissen van het jaar. Ik denk de brede orchis, maar ik kan er best naast zitten.
De afgelopen dagen was ik dus op reis naar Nijmegen en Leuven. Ik heb de looblog niet bijgehouden, misschien komt dat alsnog. Na de mooie wandelingen in de buurt van Nijmegen en Leuven ben ik vandaag weer terug in de winter: hier zijn de bomen weer grotendeels kaal, en sommige soorten die in het zuiden al in bloei stonden zie je hier nog niet of nauwelijks.
Ik loop in noord-oost Friesland, vanaf Oosternijkerk. Vandaar gaat het via een fietspaadje naar de waddendijk. Over de dijk en later door de kwelder loop ik naar Wierum. Het enige teken van plantenleven op de kwelder zijn de jonge zeealsem-plantjes. Er zijn wel veel vogels. Ik schiet mijn eerste gele kwikstaart, boerenzwaluw, tapuit en witte kwikstaart - al had ik die laatste gisteren ook in de buurt van Leuven gekiekt.
De route gaat verder naar Ternaard. Het kerkhof van Ternaard is beroemd onder floristen omdat daar een grote populatie bostulp groeit. Niet alleen onder floristen trouwens, als de bostulp in bloei staat komen er honderden dagjesmensen op af. Ik ben nu nog iets te vroeg: de bloemen zitten nog in de knop. Overigens liep ik eerst op het verkeerde kerkhof te zoeken, maar dat terzijde.
Ondertussen houdt Kris me via SMS-berichten op de hoogte van de snel oplopende stand bij FC Utrecht - Feyenoord. Vorig jaar hebben zijn we bij die wedstrijd nog aanwezig geweest, maar toen bleef het 0-0. Vandaag eindelijk weer eens een normale uitslag: 0-4!
Voor ik terugreis naar Aduard loop ik 's ochtends nog een rondje in Leuven. Dit keer naar het zuidwesten in de richting van Zoetwater, en vandaar langs de Dijle weer terug naar Leuven. Dit blijkt een gouden greep. Een prachtige route waarbij ik bijna steeds over paden kan lopen, en waarbij ik door en langs allerlei natuurgebieden kom. Het gebied bij Zoetwater is heel mooi. Een bronnenbos dat wel lijkt op de beekdalletjes waar ik bij Nijmegen langskwam. Ook hier weer veel sleutelbloemen en pinksterbloemen, maar minder goudveil, en meer muskuskruid.
Ook de terugweg langs de Dijle is schitterend. De Dijle is een riviertje dat dwars door Leuven stroomt, en dat ten zuiden van Leuven nooit gekanaliseerd is. Hierdoor meandeert het nog steeds, en in sommige gevallen zouden de meanders zicht met een snelheid van een meter per jaar bewegen. De rivier slijt stijle oevers uit, en dat zou de reden zijn dat hier veel ijsvogels moeten zitten - maar ik zie ze niet. Mij vallen vooral de enorme grote bossen smeerwortel op. Later zie ik ook steeds opvallend gekleurde vlinders: oranjetipjes, weet ik nu. Lastig om die op de foto te krijgen.
Het laatste deel gaat over de campus Heverlee. Dit is een heel mooi parkachtig gebied, inclusief het Arenbergkasteel. Naast het kasteel is een oude watermolen, haast helemaal vergaan. Op de ijzeren molen groeit steenbreekvaren - die zich dus niet alleen op steen thuisvoelt. route; natuur
Gisteravond ben ik laat aangekomen uit Nijmegen. Ik ben al weer vroeg op om een rondje Leuven te doen voordat de TTNWW vergadering straks om 11 uur begint. Het rondje valt een klein beetje tegen - het lijkt me dat de gemeente hier de straten veel grondiger onkruidvrij houdt dan in Gent waar ik twee maanden terug zoveel muurplanten vond.
's Middags na de vergadering, rond half zes, loop ik nog een rondje, maar nu gaat het zo snel mogelijk Leuven uit. Het is overigens nog steeds stralend weer. De natuur is hier een aantal weken verder dan bij ons. De meeste bomen zijn al weer in blad. Ook bloeien er allerlei bloemen die bij ons nog niet zover zijn, bijvoorbeeld robertskruid, ooievaarsbek, wikke, gele helmbloem, etc. route 's ochtends; route 's avonds; natuur
Ik ben rond zonsopgang bij de Waalbrug. Natuurlijk een magische plek voor een Nescio-liefhebber: hier stapte Japi, de Uitvreter, om een mooie zondagmorgen van de Waalbrug - zo eindigt althans een van de mooiste boeken uit de Nederlandse literatuur. Ik stap uiteindelijk ook van de Waalbrug af, maar dan wel gewoon via het fietspad.
Ik loop eerst een rondje door de uiterwaarden. Ik merk (echt!) niet dat ik een gebied inloop dat niet toegankelijk is (kwetsbaar gebied). Het voordeel hiervan is, dat ik volkomen op mijn gemak en zonder slecht geweten door een heel mooi stukje loop. Er groeien ook verschillende planten die ik nog niet ken, bijvoorbeeld poelruit en penningkruid - als ik de namen goed heb natuurlijk. Na dit rondje loop ik via de Waalkade naar de haven van Nijmegen, en dan weer terug via de winkelstraten want ik wil nog een kadootje kopen voor de receptie vanmiddag. route; natuur
Ik heb een afspraak op de campus in Nijmegen, en ook morgen moet ik in Nijmegen zijn voor het afscheid van de hoogleraar taal- en spraaktechnologie aldaar. Ik loop van het station eerst naar het hotel en dan naar de campus. Het is prachtig weer. Na mijn vergadering loop ik terug naar het hotel (Belvoir, mooi gelegen vlakbij de oude brug over de Waal), en dan loop ik een prachtige tocht, deels de route volgend uit het boek van Ton Denters.
De tocht loopt langs de stuwwal ten zuiden van de Waal, dus naar Ubbergen en verder naar Beek. Het is hier werkelijk prachtig. Er stromen verschillende beekjes van de heuvel die voor hele mooie dalletjes zorgen met onder andere veel goudveil, sleutelbloem en aronskelk. Vooral bij "De Refter" sta ik stomverbaasd over al het moois dat hier bijna de straat opgroeit.
Ook heb je zo nu en dan prachtig uitzicht over de Waal en het vlakke land erachter. En de zon blijft maar schijnen. Het is tegen half negen als ik in Beek ben en ik zou eigenlijk nog wel verder willen lopen, maar ik ben verstandig en neem vandaar de bus terug. Ik kom hier ongetwijfeld nog wel eens terug. route; natuur
Donkere, grijze dag. Het waait ook flink. Ik loop een rondje door de Doezemermieden. Door de weilanden van de laaggelegen polder langs de Lauwers - de oude grens tussen Friesland en Groningen. Het is wel een uur eerder donker dan afgelopen weekend. route; natuur
Het heeft vannacht geregend, en 's ochtends is het grijs en nevelig. Ik loop een rondje vanaf Leens en ben voor het ontbijt weer terug. Bij de borg Verhildersum groeien wel wat stinsenplanten, maar ik zie weinig bijzonderheden. 't Opvallendst zijn de vele aronskelken. De winterakonietjes en sneeuwklokjes zijn zo'n beetje verdwenen.
Bij het bosje aan de overkant van 't Stort groeit hemelsleutel en even verderop Italiaanse aronskelk. Hoe zijn die hier terecht gekomen? Inmiddels komt de zon er een beetje doorheen en wordt het aangenaam. Langs het Hunsingokanaal zitten veel vogels. Zo zie ik kuifeend, bergeend en twee grutto's.
's Middags loop ik met Petri een rondje bij Jistrum (in Friesland). Het is een aardig rondje waarbij we nauwelijks op gewone wegen lopen maar steeds over zandwegen of fietspaden. Handig, want Petri neemt de foto's. 't Mooist is de grote dotterbloem die we aan de rand van het Bergumermeer zien. Ergens in een berm komen we weer hemelsleutel tegen.
Ook 's avonds blijft de aangekondigde regen uit, dus ik loop nog maar een rondje. Vanaf Eelderwolde, langs het omgelegde Eelderdiep en door natuurgebied De Braak in Paterswolde. Langs het omgelegde Eelderdiep had ik een paar weken terug wat foto's gemaakt van een aantal jonge plantjes die ik niet kon thuisbrengen. Dat leverde een aardige discussie op op waarneming.nl en dus nu maar eens kijken of de plantjes inmiddels naar een beter herkenbare vorm gegroeid waren. De mogelijke reigersbek bleek inderdaad reigersbek te zijn. De korenbloem blijft nog even onduidelijk. In De Braak is het al bijna donker. Er is desondanks van alles te zien. Op de terugweg berg ik het fototoestel op, totdat mijn oog in de schemering op alweer een hemelsleutel in de berm valt. Drie keer per dag een hemelsleutel vinden - is dat een voorteken dat ik de hemel onder handbereik heb? route Leens; route Jistrum; route Eelderwolde; natuur
Het is zomer! De weersverwachting spreekt van 24 graden, en ook hier in het noorden wordt het (uiteindelijk) 22 graden. Als ik tegen half acht 's ochtends vanuit Zeegse aan mijn rondje begin is het nog onder de tien maar dat duurt niet lang. Voor het eerst dus zonder trui, en eigenlijk had de korte broek aangemoeten. De route gaat opnieuw door het nationale park De Drentsche Aa. Prachtige route.
De natuur is hier nog niet zover als in Tilburg of Den Haag, maar toch is er wel van alles te zien. Zo groeien er in de beekdalletjes dotterbloemen, en enorme hoeveelheden bosanemoon. Ook kom ik enkele oude bekenden tegen, plantjes die ik op dezelfde plek al eerder zag, zoals beenbreek, moeraswolfsklauw en roze winterpostelein. Ook zijn er al vrij veel vlinders te zien. Ik zie wel een stuk of tien keer een citroenvlinder voorbij fladderen. Ook geel is de geelgors die ik twee keer goed voor de lens krijg.
Ik ben bijtijds terug om naar het voetballen te gaan. Deze keer niet naar Rik, maar naar Ida. Ze winnen zowaar weer eens met 2-1 en Ida scoort de 1-0. Maar vanavond gaat ze niet de stad in, want ze heeft een blauw oog nadat ze een bal hard in haar gezicht kreeg.
's Avonds is het nog zo lekker, dat ik nog een klein rondje loop. Eerst kijk ik of ik bij Mensinghe (Roden) deze keer wel de zeldzame schedegeelster kan vinden, die hier zou moeten groeien. Ik vind nu drie bloeiende exemplaren. Daarna loop ik nog een rondje door het Norgerholt. De witte klaverzuring en de bosanemoon bloeien zij aan zij. route Zeegse; route Norgerholt; natuur
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
