|
|
Geen lange wandeltocht vandaag, maar vier korte. Ik begin met een rondje door de Klompenwaard (bij Fort Pannerden), daar waar de Rijn en Waal zich splitsen. Daarna loop ik een klein stukje verder voorbij Gendt nog een kort rondje door de uiterwaarden van de Waal. Het derde rondje is aan de overkant van de Waal, om een plas die bekend staat als de Bizonbaai. Voor het vierde rondje, ten slotte, rijd ik eerst naar Den Bosch. Ik loop daarna een rondje door het Bossche Broek.
Het eerste rondje begint bij de veerpont van Pannerden, over de Rijn. Ik loop de uiterwaarden in in de richting van Fort Pannerden. De uiterwaarden van de Waal behoren tot de mooiste natuurgebieden van Nederland, vind ik. Hier mag de natuur vrij haar gang gaan, en door de aanwezigheid van de rivier doet de natuur dat ook. Je komt daardoor ook vaak verrassingen tegen. Vandaag vind ik meerdere keren een goudbes, een soort die ik eerder nog nooit ben tegengekomen. Verder valt het op dat er veel slakken met gele huisjes zijn. Het doel van het korte uitstapje bij Gendt is een klein plantje dat "riempjes" heet. Daar heb ik hier vorig jaar ook al eens naar gezocht maar dit jaar heb ik wel succes.
Om aan de andere kant van de Waal te komen (hemelsbreed misschien tweehonderd meter) moet ik via Nijmegen rijden. Ik loop door de Ooijpolder, meer precies om de Bizonbaai. Ook hier gaat de natuur vrolijk zijn gang. Er groeit nog van alles, inclusief een paar nieuwe soorten zoals kleine majer en zandweegbree.
In Den Bosch parkeer ik bij de Pettelaer en loop vandaar een rondje door het Bossche Broek. Dit laaggelegen weidegebied begint pal aan de rand van het centrum van Den Bosch. Het is wellicht de enige plek in Nederland waar een oud stadscentrum direct grenst aan het buitengebied. Het Bossche Broek wordt inmiddels niet meer voor de landbouw gebruikt, maar 't is natuurgebied en er zijn nu ook veel meer wandel- en fietspaden dan vroeger. Ook kun je nu een flink stuk langs de Dommel lopen, totdat je bij het Heetmanplein het water overkunt met een zelfbedieningspontje. En dan sta ik plotseling voor de deur van Westwal 13a. Het ziet er allemaal wat anders uit dan twintig jaar geleden. De Binnendieze is nog steeds mooi - en erg druk met mensen die de speciale rondvaart willen doen. Er groeien enorme bossen klein glaskruid - een stadsplantje dat ik hier in Groningen nog nooit ben tegengekomen.
route Klompenwaard; route Gendt; route Bizonbaai; route Bossche Broek; natuur
Naar aanleiding van een reportage in het Dagblad van het Noorden wil Petri naar Ter Borg, een natuurgebied bij Sellingen. We lopen daar eerst de gele-paaltjesroute. De zon schijnt volop. Midden op de hei staat een rechthoekig geel raamwerk. Een kunstobject?
De afstand blijkt wat minder ver dan gedacht, en het is nog vroeg dus we lopen ook nog even een heel kort rondje bij een natuurgebiedje aan de andere kant van Sellingen: Breewisch. Op de terugweg via Musselkanaal komt er een ouderwetse trein voorbij op het eigenlijk niet meer gebruikte traject tussen Veendam en Musselkanaal. Dit is de museumspoorlijn. Helaas is de stoomtrein er niet, maar wordt het treintje door een diesel getrokken. We kunnen bij station Musselkanaal het treintje even bekijken.
route Ter Borg; route Breewisch; natuur
's Ochtends eerst boodschappen doen, en daarna ben ik chauffeur voor het team van Ida, dat vandaag een inhaalwedstrijd heeft. Ze komen met 2-0 achter, maar na een spannende eindfase winnen ze met 4-3. 's Middags loop ik een rondje door de industrieterreinen in het zuidoosten van Groningen. Het is al weer een stralende dag.
Dagje vrij! Ik ben vroeg op en zorg dat ik in IJmuiden ben als het zo'n beetje licht wordt. Ik parkeer bij de jachthaven, vlak bij de plek waar het Noordzeekanaal in de Noordzee uitkomt. De wandeling gaat grotendeels door het nationaal park Zuid-Kennemerland. Een mooi natuurgebied waar ook in de tweede helft van oktober nog heel wat te zien is.
Het eerste deel van de route gaat langs het water naar de pier, en vandaar een stuk langs het strand. Hier zijn heel wat plantensoorten te zien die elders in het land heel schaars zijn en die allemaal met zee- beginnen: zeelathyrus, zeewolfsmelk, zeeraket, zeepostelein, zeedistel, zeewinde. Daarna gaat het vooral door het duingebied. De route is zwaar, want ik loop bijna constant door het mulle zand.
Ter hoogte van Santpoort Noord kom ik even in de bewoonde wereld. Ik zie het schilderachtige kasteel Brederode. Maar een winkel zie ik niet. Bij het station van Santpoort-Noord groeit kransmuur tussen de tegels. Dit miniscule plantje was tot voor kort heel zeldzaam in Nederland. Afgelopen zomer kwam ik het plantje tegen boven op een klif aan de Grote Oceaan. Tegenwoordig groeit het ook in Nederlandse steden, maar nog niet bij ons in het noorden. In de bossen bij Santpoort groeit nog meer bijzonders: tientallen uitgebloeide exemplaren van trosglidkruid. Ik vind er nog eentje dat/die mooi in bloei staat.
Op de terugweg volg ik de thuis voorgeprogrammeerde route terug in de richting van de haven van IJmuiden. Maar de werkelijkheid blijkt anders dan de kaart van de GPS doet vermoeden. Ook zijn een aantal paden niet toegankelijk. Ik word weer terug zuidwaarts gevoerd. Vlak voor kilometer 27 wijk ik wat van het pad af om te zien of er een kortere weg terug mogelijk is. Als ik al weer omkeer omdat ik in een duinvalleitje niet verder kan word ik aangesproken door de boswachter van Natuurmonumenten. Ik krijg nog net geen bekeuring van 70 euro, maar wel een officiele waarschuwing omdat ik van het pad ben afgeweken. Ik sta nu geregistreerd...
Het laatste stukje terug gaat dus gedeeltelijk over de route van vanochtend. Het begint al laat te worden, en ik ben tegen half zes weer terug bij de auto na een tochtje van bijna negen uur.
Opnieuw een zonovergoten dag, maar 's ochtends is het wel koud. Ik loop in westelijke richting totdat Petri me oppikt en we samen nog een rondje lopen door Wijnjeterperschar. Aan het eind van de middag gaan we naar Garnwerd voor het feest van Gosse die vijftig is geworden.
route Oldekerk; route Wijnjeterperschar; natuur
Prachtige zonnige dag. Ik loop deze keer pas 's middags, want we hebben familie over uit Brabant. Het gaat opnieuw vanaf Hoogeveen, maar deze keer in noordwestelijke richting. Eerst naar Tiendeveen en dan langs de nieuwe golfbaan met woonwijk bij Martensplek. Vlak daarachter ligt een flink (nieuw?) heidegebied: het Lentscheveen en de Hullen. Daarna gaat het in de richting van de VAMberg en weer eens door het natuurgebiedje dat ze om de VAM hebben aangelegd: De Blinkerd. Als ik bij Stuifzand ben aangekomen ben ik al bijna terug bij de auto. Ik vermoed een kortere weg door een bosje, maar als dat een doodlopende weg blijkt, moet ik (hemelsbreed minder dan een kilometer van de auto) weer terug en nog bijna vijf kilometer lopen.
Ik las laatst dit bericht, en al kon die paddenstoel me niet zoveel schelen, ik was verbaasd te lezen over een stukje natuurgebied, zo dichtbij, dat ik helemaal niet kende. Vandaag ben ik daar dus een rondje wezen lopen. Ten dele langs de zandafgraving, en verder over het heideveld. Bij de zandafgraving was ik ook op zoek naar grote wolfsklauw maar ik heb nog niet op de goede plek gezocht, blijkbaar.
Het heideterrein biedt als verrassing enorme aantallen beenbreek. Dit is een mooi heideplantje dat in juni bloeit met prachtige gele bloemen. Maar ook de rest van het jaar valt het plantje op. De uitgebloeide bloemstengel is nog lang zichtbaar en kleurt de heide mooi oranje.
Ik wil 's ochtends vroeg met de trein naar Ommen en vandaar naar Mariënberg lopen. Maar er schijnen koperdieven actief te zijn geweest in de buurt van Meppel. Als we voor Meppel een tijdje hebben moeten wachten, rijdt de trein vervolgens weer terug naar Hoogeveen. Ik besluit niet verder af te wachten, en begin mijn wandeling dus in Hoogeveen. Uiteindelijk kun je daarvandaan ook naar Mariënberg lopen.
Het weer is het tegenovergestelde van vorige week. Er vallen geregeld buien, maar ik loop met de wind in de rug en heb er niet zo veel last van. Ook komt de zon er soms doorheen, en dat leidt tot schitterende regenbogen. 's Middags is het droger. Ik word nog het natst op de terugweg bij het overstappen in Zwolle. Daar blijken de koperproblemen nog niet voorbij, en het gaat verder per bus. Ik ben uiteindelijk pas om zeven uur 's avonds thuis.
Het eerste deel van de route is niet veel bijzonders. Veel ontgonnen veen, het saaiste landschap dat ik ken. 't Wordt eigenlijk pas leuk als ik (illegaal) de nieuwe N36 kruis, maar dan heb ik al 27 kilometer gelopen. Hierna kom ik in de bossen en heidevelden in de buurt van Ommen, en niet te vergeten door en langs het dal van de Vecht. Ik ben op zoek naar Duits viltkruid, maar vermoedelijk is het al te laat in het seizoen voor deze soort, ik vind hem in ieder geval niet.
Na het feest hebben we al om half tien een gezamenlijk ontbijt (17 personen) en dan gaan we vlug terug naar Groningen want Ida moet werken. De zomerse periode houdt nog steeds aan. Omdat onze achtertuin in dit jaargetijde in de schaduw van de kerk blijft, lopen we samen een rondje bij Lauwersoog, zodat we toch nog flink wat zon op onze kop krijgen. Meer mensen hebben dat idee opgevat, want het is overal onwaarschijnlijk druk.
Vanavond is het feest in Ede bij Patrick en Kim. Ik ga al vroeg die kant op, om eens een rondje in deze omgeving te kunnen lopen. Als het 's ochtends nog donker is, fiets ik naar het station om de eerste trein te kunnen halen. Ik ben om 9:15 in Ede en nadat ik mijn tas in het hotel heb achtergelaten loop ik in de richting van Renkum - op mijn lievelingsschoenen die gisteren net op tijd terug zijn gekomen van de schoenmaker.
Als ik de snelweg en het spoor voorbij ben kom ik in een heel aardig stukje. Dit deel van de route loopt door het Renkumse beekdal waar een aantal beekjes samen komen en uiteindelijk in de Rijn stromen. Een heel mooi stukje! Ter hoogte van Renkum was er ooit een klein industrieterrein in het dalletje gebouwd, maar de bedrijven zijn inmiddels verhuisd en alles is afgebroken. Zo te zien kan het terrein binnenkort aan de natuur terug worden gegeven.
Vanaf Renkum loop ik over de dijk naar het Westen in de richting van Wageningen. Daar waar de doorgaande weg aan de klim van de Wageningse Berg begint, ga ik linksaf en blijf langs de uiterwaarden van de Rijn lopen. Even voorbij de veerpont is er een weg die naar de voormalige steenfabriek loopt en die sla ik in. Omdat het ook vandaag weer heel warm is, is het druk. Op de strandjes van de Rijn liggen mensen in zwembroek en bikini te zonnen alsof het midden in de zomer is. Maar een grote boom bij een huis is al zo kaal dat ik hoog in de kruin enkele maretakplanten kan ontwaren. Ik kan door de uiterwaarden verder lopen en dan via de haven weer terug naar Wageningen. De uiterwaarden zijn altijd goed voor verrassingen. Zo groeit er onder andere koriander en nog een aantal tuinplanten waarvan je er maar naar moet raden hoe ze daar terecht zijn gekomen.
Dit is geloof ik de eerste keer dat ik in het centrum van Wageningen kom. Geholpen door het zonnige warme weer maakt het stadje een leuke indruk. Als ik bij een parkje een foto van een bremraap neem, begint een oudere vrouw een gesprek. Of ik de naam van de plant weet (klimopbremraap) en dat ze die niet kende omdat ze uit Den Haag komt en gewend is aan de bremraap die daar in de duinen groeit (walstrobremraap). Vervolgens begint ze gedetailleerd de route uit te leggen naar een bremraap ergens anders in Wageningen, daarbij ervanuitgaande dat ik al de door haar genoemde straatnamen natuurlijk wel ken - ook al heb ik al verteld dat ik uit Groningen kom. Na enige tijd lukt het me om de route weer te vervolgen.
Die route gaat verder over de Rijndijk naar de Blauwe Kamer - natuurgebied in de uiterwaarden waar ik afgelopen januari met Petri was. Het was toen koud en mistig, terwijl het nu echt heet is geworden. Ik zie al weer een grote zilverreiger, altijd een machtig gezicht. Verder is hier niet zoveel te zien, of wellicht begin ik al moe te worden. Het is ook wel erg warm. Voor de terugweg naar Ede probeer ik daarom de kortste weg te nemen maar het is nog best een flink eind. Ik kan mijn dorst pas lessen als ik in een buitenwijk van Ede langs een benzinestation kom. Als ik bijna bij het hotel ben kom ik Lieke tegen die ook net aangekomen is.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
