|
|
De bijeenkomst gisteren in Rotterdam was onder meer de afsluiting van het STEVIN project, en vandaag ben ik bij een vergadering om een mogelijk toekomstig project voor te bereiden. De bijeenkomst is in Den Haag bij het Huygensinstituut en ik heb dus maar in Den Haag geslapen vannacht. Voorafgaand aan de vergadering loop ik een rondje door het centrum van Den Haag, ten dele nog in het donker.
In de koffiepauze van het congres Taal In Bedrijf, in De Doelen in Rotterdam, loop ik een kort rondje naar de Rotte en de Wijnhave. Er groeien heel veel muurplantjes op de kademuren, waaronder een paar nieuwe soorten zoals liggende ganzenvoet en zwartsteel (denk ik). Ook een flink aantal schubvarens. Jammer dat ik zo weinig tijd heb. Ik word wel direct aangesproken door nieuwsgierige voorbijgangers als ik zo langs de kademuren naar beneden tuur.
Een mooi tijdelijk kunstwerk is door "2012 Architecten" aangebracht op de gevel van het Stadskantoor. Een soort verticale tuin in de vorm van een boom, gemaakt van planten die in potten op de gevel bevestigd zijn. route; natuur
We zijn in Berlicum, want Petri heeft "brussendag". Dus kan ik mooi een flink tochtje verzinnen. Ik ben als het licht begin te worden in Stellendam, op Goeree. Hier ben ik tijdens de Omloop ook langs gekomen (warme maaltijd zo rond middernacht). Het waait flink. Ik loop een mooi rondje door de duinen van Goeree en door de Kwade Hoek. Mooi gebied waar wind, zee en duinen voor veel dynamiek zorgen. Op het groene strand bloeit nog selderij.
Het tweede rondje is aan de overkant van de Haringvlietsluizen, dus op Voorne. Ik loop de tocht uit het boek van Denters vanaf de VVV van Oostvoorne, bij de Jacobaburcht. De muurplanten moeten interessant zijn, maar de boel is gesloten. Vandaar een tocht voornamelijk door het beroemde Voornes Duin. Dit gebied herbergt heel veel verschillende plantensoorten, maar het is eind november dus ik zal hier nog eens terug gaan in het voorjaar of de zomer. Wel valt in de winter de maretak veel beter op die hier in enkele bomen uitbundig groeit.
Ik kom ook op het strand en loop dan langs de kwelder (natuurgebied en niet toegankelijk) naar de Brielse Gatdam. De zon gaat steeds meer schijnen. Aan de overkant zie je de kranen van de Maasvlakte. Ik zie heel veel zeewolfsmelk. Dat is een zeer zeldzame soort, maar het is zo ongeveer de enige soort die in het losse zand zo dicht bij zee wil groeien. Op de Brielse Gatdam staan honderden exemplaren.
route Stellendam; route Oostvoorne; natuur
Weer eens een rondje in de buurt van het Fochteloërveen. Ik verwacht sporen van de veenbrand (zie ook looblog van 25 april) tegen te komen, maar daar is hier niets van te zien. Was de brand toch nog een stukje verder, of zijn de sporen al uitgewist? Bij het Esmeer zie ik al weer een grote zilverreiger, die zie ik de laatste weken bij elk rondje, zo lijkt het. Ook groeit hier kleine veenbes en grote veenbes (beter bekend als cranberry).
Ik ben vandaag aan het zoeken naar stippelvaren. Dat is een zeldzame varensoort die ik nog niet eerder heb gezien, maar die in deze contreien wel voorkomt. Uiteindelijk vind ik de soort op drie plekken (althans, dat denk ik - even wachten of de waarnemingen worden goedgekeurd).
Ik kom ook weer eens langs "Gebed zonder eind" - het deel van het natte hoogveengebied dat de mooiste naam heeft. Ik hou me aanbevolen voor een uitleg over de oorsprong van de naam. Als ik via de ijsbaan naar de andere kant van het veengebied loop zit er een klapekster op een boompje in het midden van een weitje. Hij laat zich goed zien, en komt zodoende op de foto.
Nog steeds rustig weer met veel mist. Als ik 's ochtends vertrek probeert de zon door de mist heen te komen - met wisselend succes. Als de zon er door komt, is het mooi. Vooral langs het Lettelberterdiep. Aan de overkant zie ik meerdere grote zilverreigers roerloos in het rimpelloze water staan. In Aduard was me ook al een vogel opgevallen: op de stoep zat een roodborstje dat rustig bleef zitten.
Petri pikt me na enige moeite op net voorbij Tolbert, en we lopen samen nog een rondje door de duinen van Bakkeveen. Het laatste stukje gaat al weer in de mist.
route Tolbert; route Bakkeveen; natuur
Ik heb alleen 's ochtends tijd voor een rondje want daarna ga ik met Kris mee naar Bedum waar ze moeten voetballen. Ik loop een rondje vanaf Sappemeer, door het Adriaan Tripbos. Rond de plas zoek ik naar wolfsklauw, maar die vind ik alweer niet. Ook waren er wat interessante waarnemingen van waterplanten bij Tripscompagnie, maar zo te zien zijn de sloten net deze week schoon gemaakt, dus dat lukt ook al niet.
In Bedum verliest Kris met 2-0, maar hij speelt een hele wedstrijd. Als we terug in Aduard zijn ga ik nog even bij Rik kijken. Hij is als wisselspeler begonnen (vanwege zijn afwezigheid vorige week?) maar komt er na een half uur al in bij een 1-0 achterstand. Het wordt vlak na rust 1-1, en ik geloof wel dat het dat gebleven is, maar van het laatste kwartier van de wedstrijd was vanwege de mist niet veel meer te zien. route; natuur
Voor de Daisy vergadering ben ik met D. in Leuven. We overnachten in The Boardroom, vlakbij de campus. 's Ochtends lopen we naar de campus en voor de lunch lopen we met de projectpartners naar de Faculty Club waar we een prima lunch krijgen - zo'n uitgebreide lunch die Maarten Koning van Het Bureau ook altijd kreeg bij bezoekjes aan Vlaamse collega's.
Opnieuw winterweer. Ik loop 's ochtends vroeg een rondje door het
landgoed Terborgh. Op de heenweg zet ik eerst Ida thuis af.
Inmiddels zit ik in Leuven voor de Daisy vergadering van morgenochtend, maar voordat ik op de trein stapte heb ik nog een kort rondje door de haven van Lauwersoog gelopen. In de trein stapten in Assen ook Mark en Manon zomaar in. Die reizen eerste klas, is het niet schandelijk?
route Anloo; route Lauwersoog; natuur
Het vriest 's ochtends lichtjes, de winter is begonnen. De hele week was het grijs en mistig weer, maar sinds gisteren schijnt de zon er ook bij. Als de zon in de loop van de ochtend wat hoger komt, is het ook aanmerkelijk aangenamer. Ik loop vier korte rondjes door het Drents-Friese Woud. route Vorrelveen; route Hoogersmilde; route Beuzeveen Oldeveen; route Oude Willem Grenspoel; natuur
Zeer grijze dag. Eerst naar De Pol, via de Roderwolderdijk. Daar wordt nog steeds gewerkt, maar ik kan er door. Vanaf Roderwolde volg ik het Peizerdiep, over een pad dat ik nog niet kende. Als ik De Pol voorbij ben, pikt Petri me op en lopen we samen een rondje bij Paterswolde.
route De Pol; route Paterswolde; natuur
Het is weer zaterdag, dus ik sta vroeg op en rijd dit keer naar de Galamadammen. Hier heb ik zo'n vier jaar geleden nog eens Rik naar de boot van Haye c.s. gebracht waar hij ging logeren. Ik ben er om kwart over zeven als het net een beetje licht begint te worden. Ik loop eerst langs het water (Morra) en kom dan in Koudum. Vandaar gaat het naar het station van Koudum en dan verder de dijk van het IJsselmeer op. In tegengestelde richting hebben Petri en ik hier jaren geleden al eens gelopen. Toen regende het de hele dag, maar nu is het klimaatveranderingsweer: zeer zacht, en bewolkt.
Over de dijk gaat het naar Stavoren. Ik kom langs het stationnetje waar vorig jaar een trein dwars door een winkel reed. De route gaat verder langs de vissershaven en dan volg ik opnieuw de dijk langs het IJsselmeer. Enkele kilometers verder gaat het landschap omhoog. Het IJsselmeer grenst hier aan een soort heuvel die een tiental meters boven de zee uittorent, en dus royaal boven de dijk uitkomt. Dit is de Roode Klif. Hier staat ook een monument om de slag bij Warns uit 1345 te gedenken, met de beroemde tekst "leaver dea as slaef" (liever dood dan slaaf).
De Roode Klif duidt aan dat ik in het Gaasterland ben. Plotseling kun je goed zien dat het landschap niet vlak meer is, maar glooit. De hoogteverschillen zijn miniem, maar toch geeft dit het landschap een heel ander aanzien. Ik kom langs een volgende klif: de Mirnser Klif. Daar verlaat ik het IJsselmeer en loop plotseling door een bosgebied: het Rijsterbos. Vandaar is het niet ver meer en kom ik al snel weer bij het water van de Morra.
Het laatste stukje gaat over een fietspad door Fugelhoeke, een klein natuurgebiedje. Er staan waarschuwingsbordjes dat er langs het pad een zeer giftige plant groeit: gifsumak. Dat is de plant die in het Engels wel "poison ivy" wordt genoemd. In California werd ik voor het laatst voor deze plant gewaarschuwd, door de tuinman van de golfbaan op 20 juli jongstleden. De plant komt in Nederland nauwelijks voor - hoe is-i hier terechtgekomen?
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
