|
|
Na het bakken van tweehonderd appelbeignets (50 grote goudrenetten, 1500 gram zelfrijzend bakmeel, 1500 gram suiker, 1 busje kaneel, 4 rollen keukenpapier, 3 eieren, ruim 2 liter melk, 4 liter zonnenbloemolie) loop ik door de beginnende smog. Het knalt overal. Wat een kinderachtig vermaak toch. De route is het klassieke rondje dat ik tegenwoordig bijna nooit meer loop. route
Bescheiden stukje gelopen vandaag, vanaf Groningen naar Haren. Veel stadsnatuur. Door het Sterrebos, Groenestein, Coendersborg, Esserhaag en het bosje bij de Scharlakenhof in Haren. Opvallendste vondst vandaag is een bladrozet van gifsla in de Oosterpoortwijk. Als ik het tenminste goed heb gezien. Tot nu toe heb ik gifsla alleen gezien langs de Oudegracht in Utrecht, langs de werfkelders vlak bij de kelder van Lieke. route; natuur
Gisteravond voor het eerst in jaren weer eens gevolleybald. Men zegt dat ik het nog niet verleerd ben. Maar wel stijf vanochtend. Ik loop een rondje vanaf Zwolle, langs de Vecht. Het weerbericht is beroerd maar 's ochtends loop ik nog met een waterig zonnetje. Pas tegen km 15 begint het te regenen, en dan wordt het ook niet meer droog.
Het stuk langs de Vecht is mooi, maar ik loop ook nogal veel door de buitenwijken van Zwolle en daar is niet veel aan. Langs de Vecht ligt ook een nieuw natuurgebiedje: het Westervelse Bos. Het ligt bovenop een soort bergje, en ik vermoed dat het een voormalige vuilstort is. Dat blijkt inderdaad te kloppen. De uiterwaarden van de Vecht staan onder water vanwege de overvloedige regenval van de laatste weken. Dat schijnt goed te zijn voor de kievitsbloemen waar deze streek bekend van is. Dus dan moet ik in april maar weer gaan kijken. route; natuur
Ik vertrek als het nog donker is in noordelijke richting, lichtgevend hesje aan voor het eerst in lange tijd. Er staat een harde akelige wind uit het zuidwesten. Ik loop uiteindelijk naar Warffum en vandaar gaat het met trein en bus terug naar huis. Verrassing van de dag: het bosje Abelstok (km 14) waar ik al wel vaker langs gelopen ben, maar deze keer loop ik er dwars doorheen. Een deel van het bos is een voormalige appelboomgaard die zich nu tot natuurgebied mag ontwikkelen. Apart. route; natuur
Nog steeds donker en zacht weer. 's Ochtends loop ik naar de stad, en daar pikt Petri me op. Samen lopen we een rondje door het bosgebied ten westen van Gasselte, bij de zandafgraving. De hoop is, dat het hier niet zo nat is na de vele regen van de afgelopen weken omdat we op het zand zitten. Dat klopt ook wel, maar verder is 't eigenlijk een vrij saai stuk. Het aardigste stukje is het Drouwenerveld - het zuidelijkste stuk van de route. route Groningen; route Gasselte; natuur
's Ochtends tegen half negen als het schemert loop ik een rondje door de uiterwaarden van de Waal, voordat we verder gaan met het kerstprogramma in Brabant. Ik loop over de dijk langs de zandwinplas naar de Waal en sla dan linksaf en volg de Waal. Dit loopt uiteindelijk dood, weet ik, maar het is wel een aardig stukje met rivierstrandjes en rivierduintjes. 's Zomers schijnt hier van alles te groeien maar daar is nu natuurlijk niet zo veel van te zien. Ik herken wel onder andere wilde marjolein, glad walstro en wit vetkruid. De terugweg gaat net als afgelopen zomer in oostelijke richting langs de Waal, en dan over het vrij hoge hek om weer op de Noord-Zuidweg te komen. route; natuur
Eerste kerstdag zijn we weer eens bij Anke en Joost en 's middags lopen Carla, Mark en ik nog even een rondje over de dijk voordat de kwis begint. Het is somber weer, maar zo ongeveer droog, en zeer zacht: elf graden. Het water in de uiterwaarden staat vrij hoog. Er zitten veel ganzen. route; natuur
Deze week stond er een groot stuk in de Volkskrant over Reiderwolde, een natuurgebiedje bij Winschoten dat door onnavolgbare trucs van Bleker niet van Staatsbosbeheer is, maar eigendom van twee schapenboeren. Ik was hier nog niet geweest - het gebied is ook nog maar een paar maanden geleden gereed gekomen - en dat gemis is nu goed gemaakt.
En is het wat? Nou, er is nog niet veel aan, maar dat kan ook komen door de tijd van het jaar, en omdat alles nog zo nieuw is. Er grazen inderdaad schapen, en er is ook een natuurbegraafplaats, maar zonder graven nog zo te zien. Het gebied is niet zo groot, en omdat alles (nog?) zo open is, heb je niet erg de indruk dat je in een natuurgebied loopt: er zijn steeds wegen, landbouwbedrijven en huizen in de buurt. route; natuur
De stadsplanten in Utrecht van afgelopen zondag waren goed bevallen, dus ik besteed deze vrije dag om in Amsterdam ook eens goed rond te kijken. Ik ben om half tien 's ochtends op Duivendrecht en vandaar volg ik een route die gemotiveerd wordt, voornamelijk, door een aantal recente plantenvondsten die ik op waarneming.nl gevonden heb. Dat levert natuurlijk een hele andere route op dan wanneer je als toerist een stadswandeling zou lopen.
Het gaat door Duivendrecht en Betondorp naar de Watergraafsmeer en de Indische Buurt. Een eerste hoogtepunt is het Entrepotdok. Een mooie kade met uitzicht op Artis. Op de kade groeit muurfijnstraal en op een aantal plekken muurnavel. Die soort komt in Nederland verder nauwelijks voor. Ook groeien er nogal wat "tuinvlieders" op en langs de kademuur zoals prikneus, wit vetkruid en echte lavendel.
De route gaat verder richting het IJ, met mooi uitzicht op het Scheepvaartmuseum. Bij het station is het een enorme bouwput. Het volgende hoogtepunt is Het Stenen Hoofd. Dat is een oude pier in het IJ die bekend is als groeiplaats voor een aantal bijzondere varensoorten. Inderdaad zie ik schubvaren en steenbreekvaren, en ook weer muurnavel. Op de pier groeien ook spruitjes en haver...
Het gaat verder door het Staatsliedenkwartier en verder naar het zuiden via de Da Costabuurt naar het Leidseplein. Het is de hele dag al heel somber weer, maar nu gaat het ook echt regenen. Ik loop over de Hobbemakade naar het zuiden en neem het laatste stukje de metro naar station Zuid.
Vanaf vandaag is het voorlopig wat mij betreft vakantie. Ik loop een rondje vanaf de vogelkijkhut bij het Jaap Deensgat in het Lauwersmeergebied. Het is een grijze dag. De afgelopen weken heeft hier het water heel hoog gestaan (door de harde wind kon er enige tijd niet op de Waddenzee gespuid worden). Je kunt dit goed zien aan het vloedmerk.
Ik loop eerst door het Vlinderbalgbos, en dan dwars over het gras naar het oefendorp Marnehuizen. Vandaar terug naar het westen om vanaf het nieuwe bezoekercentrum van Natuurmonumenten bij De Rug nog een rondje te lopen. Maar dit gedeelte is nog steeds heel nat. De meeste paden staan blank en zijn volkomen onbegaanbaar. Ik improviseer zelf een rondje en kom de boswachter tegen die me uitlegt waar de bonte paardenstaart groeit. Die vind ik niet, misschien in het voorjaar nog eens proberen. route; natuur
Met een aantal oud-collega's hebben we aan het eind van de middag in Utrecht afgesproken om bij te praten over L., en om een groepsfoto te maken die we hem kunnen opsturen - hij ligt namelijk in een ziekenhuis in een ver buitenland. Ik besluit voor die tijd in Utrecht een rondje te lopen.
Op de heenweg rijd ik bij Lelystad even van de snelweg af, om daar in een stukje bos ("Jagersveld") te zoeken naar een zeldzame varen: lansvaren. Als ik het bijna op wil geven vind ik de soort toch nog.
Dan verder naar Utrecht. Ik parkeer bij Carla, en ik breng een geleende DVD terug bij Lieke. Vlak bij de ingang van de werfkelder van Lieke groeien enkele exemplaren van gifsla. Ook al een zeer zeldzame plant. Ook verder is er nog vrij veel te beleven op floristisch gebied. Voor het bekijken van de stadsflora is de winter een iets minder saaie periode dan voor de rest van het land.
Even na vier uur arriveer ik bij Orloff. Er is heel wat te bespreken, maar dat gaan we natuurlijk niet allemaal hier herhalen.
route Lelystad; route Utrecht; natuur
Deze week bereikte me het bericht dat mijn vroegere docent/mentor/inspirator L. uit de tijd dat ik in Utrecht studeerde en werkte ernstig ziek in het ziekenhuis ligt. Boosdoener is een zeldzame longziekte waarvan noch de oorzaak noch de remedie bekend is. Tijdens de wandeling van vandaag gaan de gedachten daar dus regelmatig naar uit. Ik ben als het licht wordt bij de afslag van de A28 ter hoogte van Nunspeet. Doel van de wandeling is onder andere het heide- en zandverstuivingsgebied ten noordoosten van Nunspeet. Hier is kleine wolfsklauw gevonden, en die soort ontbreekt nog in mijn verzameling. Ook heidespurrie is een nieuwe aanwinst. Beide soorten zijn ook in deze tijd van het jaar goed te herkennen.
De tocht gaat vervolgens de natuurgebieden uit, en ik kom in de polder tussen de Veluwe en de voormalige Zuiderzee. Een oud weggetje heet ook nog "Oude Zeeweg". Opvallend is dat het water in de sloten snel stroomt. Het zijn dus vermoedelijk eerder beekjes die de afvoer van het vele water van de afgelopen dagen verzorgt vanaf de wat hoger gelegen Veluwe. Een stukje verder groeien er enkele tientallen dotterbloemen langs zo'n beekje. Volop in bloei!? Opvallend.
Op de terugweg ga ik nog even langs het Kuinderbos, want ik wil nu mijn verzameling van wolfsklauwen compleet maken (althans voor de in Nederland voorkomende soorten). Na enig zoeken vind ik enkele exemplaren dennenwolfsklauw tussen de overvloedig voorkomende moeraswolfsklauw.
route Nunspeet; route Kuinre; natuur
Drukke week achter de rug. Eerst maandagavond natuurlijk Sinterklaas, waarbij ik twee gouden schoenen ontvang vanwege de wandelprestaties. Op woensdagavond hoorde ik dat ik ben gekozen als toekomstig president van onze beroepsorganisatie, ACL. Donderdag de eerste keer als eerste promotor opgetreden (ook voor het eerst in eigen toga). Barbara Plank had een prima proefschrift geschreven en deed ook de verdediging zeer goed. Mooie verrassing voor haar: cum laude! En 's avonds, op het bijbehorende feest, word ik nota bene toegezongen door mijn AiO's! Op dezelfde dag heeft Petri haar ogen laten laseren - en daar heeft ze voorlopig nog flink veel last van.
Ik loop weer eens door het Dwingelderveld. Na de stormwind en de buien van de afgelopen dagen is het vannacht droog geworden. Het heeft een beetje gevroren en de koudste provincie van Nederland (inderdaad, dat is Drente) is bedekt met een laagje rijp. Onderweg krijg ik bericht van Rik. Die heeft gisteravond bij het zaalvoetbal zijn voet gekneusd/gebroken en kan dus niet meedoen vanmiddag. Voorlopig vijf dagen in drukverband en dan nogmaals naar de arts. Zijn team wint met 2-0. Het team van Ida wint met 5-0. De wedstrijd van Kris wordt afgelast. route; natuur
De route gaat vandaag vanaf het station van Ommen. Eerst gaat het over het riviertje de Reest naar het bosgebied rond de Archemerberg en de Lemelerberg. Veel jeneverbesstruiken, blauwe bosbes en struikheide. De Archemerberg is net een echte berg. Het gaat vrij stijl omhoog, en rond de top van de berg groeien geen bomen dus je hebt mooi uitzicht naar alle kanten. Ook staat er hierboven een koud windje, net als bij echte bergen.
Als ik weer naar beneden ben gelopen vind ik plotseling langs het pad zomaar grote wolfsklauw. Naar deze soort heb ik al een aantal keren gezocht op plekken waar de soort voor zou moeten komen, maar nog nooit gevonden. Nu dus wel. Even verderop bij de camping groeit ook Duits viltkruid (geloof ik).
De route verlaat het bos en even verder ga ik de Reest weer over, bij een sluis met een vistrap of iets dergelijks erbij. Dit stukje herinner ik me van een aantal jaren geleden, toen we hier een familieweekend hadden. Dat moet hier vlakbij geweest zijn. Even later kom ik langs de groepsaccomodatie waar we toen inderdaad een weekend lang gezeten hebben. De kinderen gingen overdag naar de speeltuin in Hellendoorn. Petri en ik hadden de fietsen bij ons. Het heet hier Sienke.
Ik steek de provinciale weg over en loop via een modderig pad om bij het landgoed van kasteel Eerde terecht te komen. Via een paar vennetjes loop ik dan weer terug naar Ommen. route; natuur
Het is slecht weer en ik ben 's ochtends niet zo vroeg weg als de laatste weken. Maar als ik tegen negen uur in Gieten (toepasselijke naam) aankom is het nog steeds niet helemaal licht. Ik wil hier in de buurt wel eens het landgoed Heidehof bekijken. Bovendien is dit een van de drie plekken in Nederland waar linnaeusklokje groeit (de andere plekken zijn Terschelling en Vlieland). Dit is een plantje dat vooral in de naaldbossen voorkomt van noordelijker streken, bijvoorbeeld Scandinavië. Eigenlijk reken ik er niet op dat ik het plantje vandaag kan vinden, maar 't lukt toch. Daar krijg ik natuurlijk een goed humeur van, en de regen deert niet.
Na de Heidehof loopt de route door een dichtbegroeid sparrenbosje waar ik ook nog niet eerder geweest was: Landgoed Hoogveld. Dit gebied doet nog meer aan Scandinavië denken. Er groeien opvallende korstmossen, mossen en paddenstoelen onder de donkere sparren. Als ik dit bosje voorbij ben gaat het steeds harder regenen. Ook op het Balloërveld is alles kletsnat. Het lopen op de zandpaden gaat hierdoor wel wat makkelijker - afgezien van de plassen.
Pas na meer dan drie uur lopen wordt het droog. Zo nu en dan dreigt de zon er zelfs door te komen. Maar dan ben ik al weer bijna terug bij de auto.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
