|
|
Ik ben opnieuw vroeg op vandaag, en als ik zit te ontbijten komt Ida ook thuis. Voor ik vertrek zoek ik een half uur lang naar mijn mobiel. Die blijkt uiteindelijk aan de oplader te hangen, en die oplader ligt op dezelfde plek als altijd...
De route gaat vandaag vanaf Ommen. Eerst in de richting van het Varsenerveld. Op Wikipedia wordt trots vermeld: "In de door de NCRV georganiseerde verkiezing van de mooiste plek van Nederland 2006 eindigde een natuurgebied in het Varsenerveld, een restant van het ooit uitgestrekte heideveld, op de tweede plaats." Het is best een mooi gebiedje maar dat is toch echt overdreven. De vennetjes waar ik in het tweede deel van de tocht langskom (Besthmenerven, Zeesserven) zijn alvast mooier.
In het Varsenerveld groeit vlak langs een vennetje Canadees hertshooi. Een mooi klein plantje dat in Nederland maar op een handvol plekken in Overijssel groeit. De Zeesserven is op zijn beurt zo ongeveer de enige groeiplaats van veenbloembies in Nederland.
Op vrijdagavond eten we met broer en zussen bij Carla en Nico. De volgende dag wil ik lopen in de Biesbosch. Petri gaat de rest van het weekend naar Breda. 's Nachts regent het zo nu en dan flink zo te horen. De opklaringen zijn pas voor 's middags voorspeld. Ik ben toch vroeg wakker en vertrek eigenlijk wat te vroeg want het blijkt vandaag pas zo rond acht uur licht te worden. Als ik in de auto zit regent het ook nog zo nu en dan.
Voor de echte wandeling begint, rijd ik langs drie plekken in Gorinchem (1x), en in de buurt van Hank (2x) om enkele plantensoorten te "twitchen". Dat lukt in Gorinchem niet, maar wel bij Hank. Op de parkeerplaats van de fluisterbotenverhuur groeit moesdistel. Even verderop groeit een hele zwerm van een kaardebolsoort die pas sinds kort in Nederland groeit.
Eer ik bij het begin van de wandeling ben is het eindelijk licht, en plotseling begint ook de zon te schijnen. De eerste opklaring, en ik krijg de hele dag geen regen meer. In het deel van de Biesbosch waar ik loop (Brabantse Biesbosch) wordt flink aan de natuur gewerkt. Sommige polders zijn recent aan het water "teruggegeven" - zowel mijn kaart als de GPS begrijpt daar niets van (Google maps is wel up-to-date, de satelietbeelden echter niet). Bij andere delen wordt hard gewerkt, blijkbaar ook om de inrichting hier aan te passen.
Ik loop eerst een flink stuk in zuidelijke richting, naar de Deeneplaat. Bij km4 groeit driekantige bies en hertsmunt. Nadeel van dit waterrijke gebied is, dat je niet zo makkelijk rondjes kunt lopen. Ik moet hier grotendeels dezelfde weg weer terug. Hetzelfde gebeurt vandaag nog een paar keer.
Als ik uiteindelijk terug bij de auto ben, is er nog tijd om even te gaan kijken in de uiterwaarden van de Waal/Merwede, hier vlakbij bij Sleeuwijk, en ook maak ik een foto van hopwarkruid in Woudrichem: een prachtig oud stadje dat op de plek ligt waar de Maas in de Waal uitkomt.
route Sleeuwijk; route Biesbosch; natuur
't Lukt me vandaag niet om al voor het ontbijt te vertrekken, dus dan maar wat later naar buiten. Ik loop naar Gaarkeuken. Het is zeer stil. Nauwelijks wind, en nauwelijks mensen. In Gaarkeuken pikt Petri me op en we lopen samen nog een rondje in de buurt van Eastermar, de Friese Wouden. Het wordt een mooi rondje, over zandwegen en wandelpaden. Nauwelijks asfalt. Bij het uitkijkpunt bij De Leijen groeit volop kleine kaardebol. Wonderlijk, want die plant groeit in het wild eigenlijk alleen in het zuiden van Limburg. En dit lijkt geen plek voor het dumpen van tuinafval (want niet per auto bereikbaar).
route It Heechsan; route Gaarkeuken; natuur
Petri is chauffeur voor het voetbal van Kris, dus ik ga met openbaar vervoer. Eerst met de fiets naar Zuidhorn en dan per trein naar Hoogeveen. Het is de ochtend na de rellen in Haren. Bij station Haren meldt de conducteur dat we stoppen in Slagharen.
De route gaat eerst door bos en hei ten noordwesten van Hoogeveen, in de buurt van Gijsselte, Ruinen en Echten. Daarna gaat het door het Koekangerveld. Hier hangt een duidelijke taartlucht. Een koekfabriek in Koekange? Bij de maisakkers groeit een opvallende grassoort: Zuid-Afrikaanse gierst. Deze heel fijn bloeiende grassoort levert een aanblik alsof er nevel tussen de mais in hangt.
Na het Koekangerveld (verder nogal saai) kom ik in het mooie gebied rond het riviertje De Reest - de grens tussen Drente en Overijssel. Kris houdt me op de hoogte van de verrichtingen van zijn team: geen commentaar. Als ik terug ben in Aduard kan ik nog een stukje van de wedstrijd van Rik zien: de derby tegen de zaterdagamateurs uit Hoogkerk. Het staat 2-1. Rik speelt net als de afgelopen wedstrijden centraal achterin. In de laatste minuut wordt het 2-2. Teleurstelling. Maar Aduard scoort in de extra tijd nog twee maal: 4-2. Groot feest.
Nog even naar wat waterplanten zoeken...
Bij Petri's halfjaarlijkse controle blijkt alles opnieuw in orde, en we eten pizza's met ons zessen om dat bescheiden te vieren. Daarna loop ik een rondje vanaf Ees. Daar groeien een aantal exemplaren van Fluweelblad midden in een suikerbietenveld.
Mooie luchten tussen de buien door. Ik ben op jacht naar twee waterplanten: ruppia en zannichellia. Gelukt! Op de terugweg verzamel ik materiaal van de Inula racemosa, bij de gasopslag in Grijpskerk, op speciaal verzoek van het Nationaal Herbarium. Valt nog niet mee, want het is een enorme plant.
Het ziekenhuis waar Ida en Kris geboren zijn is nu bijna helemaal gesloopt. Er wordt ook 's avonds doorgewerkt (met slopen).
's Ochtends vroeg loop ik een rondje vanaf Smeerling door het beekdal van de Ruiten Aa. Het is me te doen om de boslathyrus die hier een stukje verder groeit. Helaas is de plant al lang niet meer in bloei, maar toch nog wel te herkennen.
Het is hier een mooi gebied. Het Ellersinghuizerveld is door Natuurmonumenten aangepakt. Ook de Ruiten Aa mag hier weer kronkelen. Met een bleek ochtendzonnetje erbij oogt het heel aardig.
Na het ontbijt ga ik met Petri weer eens naar het Fochteloerveen. We beginnen aan de kant van Veenhuizen, dus we lopen eerst door het Bankenbos. Hier groeien heel wat verschillende soorten varens, en inmiddels kan ik de meeste wel zo ongeveer herkennen. Smalle beukvaren had ik nog niet eerder gezien, vandaag de primeur. Ook groeien hier op meerdere plekken mooie grote exemplaren van de stippelvaren, een zeldzame varensoort.
Als we het bos uitlopen zit je - boem - midden in het hoogveen. Prachtig weids uitzicht. Verderop bij het voetpadje groeit heel veel cranberry. Als we bij de parkeerplaats rechtsaf slaan zien we twee grote vogels overvliegen. Kraanvogels! Die nestelen al enkele jaren hier in dit gebied maar ik had ze nog nooit gezien.
route Smeerling; route Veenhuizen; natuur
Ik vertrek vanuit Kampen. Ik wil rivierfonteinkruid vinden, en dat groeit hier overal in de IJssel. In het riet groeit ook langs de IJssel volop Oranje springzaad. De route gaat grotendeels over de dijk en daar waar het mag door de uiterwaarden. De eerste keer is dat bij km 7. Mooi stukje. Er groeit langs de IJssel heel veel rivierkruiskruid, die vind je verder niet zo makkelijk.
Bij 's Heerenbroek/Veecaten neem ik het fietspontje in de richting van Zalk. Het is druk want het is jaarmarkt in Zalk. Ik beperk me tot het Zalkerbos: een rivierbos in de uiterwaarden van de IJssel. Hier ben ik al eens eerder geweest, maar toen stonden de lage delen onder water.
Dan een taai stukje over een drukke weg over de dijk tot De Zande. Bij De Zande kies ik de Venedijk. Die loopt niet (meer?) langs de IJssel. Het is een oud dijkje dat erg kronkelt, en er zijn erg veel wielen (hier steeds "kolk" genoemd). Blijkbaar waren hier vroeger veel overstromingen. Nu is het een prachtig weggetje.
Ik kom ook langs het huis van Rik. De deur staat wagenwijd open, en er is niemand te zien. Rik is er niet want die traint in Aduard. Verderop struikel ik bijna over een duif die niet opzij gaat. Ik kan nog net mijn evenwicht bewaren.
Gisterenmorgen hebben we Ida weer verhuisd, die heeft nu weer een kamer in de stad. 's Middags bij Rik gekeken (2-1 winst). Dus vandaag maar twee keer op pad. 's Ochtends ben ik om kwart voor zeven bij het Holtingerveld. Het wordt een hele mooie zondag, maar nu hangt er nog wat nevel. Ik ben op zoek naar kleine tijm en die vind ik gemakkelijk want die groeit hier volop.
Ik kom ook langs een aantal bomkraters. Een informatiebordje legt uit dat hier aan het eind van de oorlog een Duits vliegveld werd gemaakt dat regelmatig door de Engelsen werd gebombardeerd. Er zijn nog wel wat restanten van deze periode in de omgeving te vinden. Er bestaat een wandelroute langs deze plekjes. Die zal ik binnenkort eens lopen.
Na het ontbijt loop ik met Petri een heel mooi rondje door het nationaal park De Alde Feanen bij Earnewald. Er zijn wandelpaden aangelegd die ik nog niet eerder had ontdekt. Het is erg warm.
route Holtingerveld; route Earnewald; natuur
Opnieuw een aardige avond. Ik loop door het beekdal van de Drentsche Aa. Hier en daar is het land gemaaid, al is het hier nog behoorlijk drassig. Als ik na 4 km bij de hoofdstroom van de Drentsche Aa kom, zie ik weer volop Oranje springzaad bloeien langs de oever.
Schitterende avond, al weer. Ik loop een rondje door het natuurgebiedje ten noordwesten van Kolham. Het is al wel een stuk vroeger donker. En vandaag zijn ook de colleges weer begonnen. 't Is duidelijk: het najaar komt er aan.
Met Petri loop ik een rondje door de Weerribben. Vanuit Ossenzijl over het natuurpad en dan verder naar Kalenberg. In de Weerribben kun je over land natuurlijk niet zoveel zien, en daarom huren we een fluisterbootje en maken daarmee een rondje door het natuurgebied (de laatste keer dat ik hier was lag er een dik pak ijs en kon je overal gemakkelijk komen). 's Avonds kijk ik nog even rond in de nieuwe wijk van Leek.
route Ossenzijl; vaarroute Kalenberg; route Leek; natuur
Schitterend weer. Ik loop de fietsroute "Gelderse Poort" uit het boek van Denters. Delen van de route heb ik eerder gelopen (23 en 24 oktober 2010, en 29 oktober 2011) maar dat was later in het jaar en dan gaan niet alle pontjes meer. Rond half acht ben ik in Pannerden. Eerst met de pont over het Pannerdensch Kanaal. Dan ben ik gelijk bij een van de leukste delen van de route. In de uiterwaarden rond Fort Pannerden (bij de splitsing tussen Nederrijn en Waal) mag je vrij rondstruinen. Er is zoals altijd heel veel te zien. Ik maak een praatje met iemand die foto's van insekten maakt die zich in de bloem van wilde peen hebben genesteld. De nevengeul van de Waal die hier in 2000 is gegraven ligt nu bijna helemaal droog. Het voordeel is dat ik bij km 8 direct door kan lopen naar de vertrekpunt van het pontje naar de Millingerwaard.
De Millingerwaard is - zoals bekend - ook een prachtig gebied. Prachtige strandjes langs de Waal met opvallend gevormde zwarte populieren. Het gebied rond de theetuin, en later ook rond het weggetje naar Kekerdom is momenteel een oerwoud met enorme hoeveelheden reuzenbalsemien. Nieuwe soort: rivierkruiskruid. Vanaf Kekerdom gaat het over de dijk naar Millingen. Veel fietsers. In het wiel bij Millingen (net voorbij km 17) lukt het me deze keer wel om polei te spotten. Dat is een zeer zeldzame muntsoort.
Bij Millingen wacht het derde pontje van de dag. Dat brengt me in het gebied rond De Bijland. Dat is een oude kronkel van de Waal (uit de tijd dat de splitsing tussen Rijn en Waal verder naar het oosten lag, en de Rijn nog wel bij Lobith ons land binnenkwam). Het is nu een enorm recreatiegebied. Het ziet er zeer aangeharkt uit. De bloeiende Engelse alanten op de ligweide (bijvoorbeeld naast de prullenbak) vallen hierdoor des te meer op. Ondanks het prachtige weer op een zaterdag is het erg rustig. Relatief veel Duitsers. Het laatste stuk van de route gaat door de Kijfwaard.
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
