|
Het dooit flink, en dat gaat gepaard met veel regen. 's Middags zou het droog moeten worden maar dat duurt toch nog best lang. Ik loop uiteindelijk van Wierum naar Moddergat, en dan weer terug. Soms is het niet erg om dezelfde weg terug te lopen. Op de terugweg gaat zelfs de zon even schijnen, en verder krijg ik twee voor mij nieuwe vogelsoorten voor de lens. Eerst een smelleken (een kleine valk), en verderop een groepje strandleeuwerikken (die zijn eigenlijk niet echt nieuw want die heb ik al eens op het strand bij Los Angeles gezien).
Vanavond etentje met voormalige collega's uit de Utrechtse periode. Een jaar later. Ik neem de trein naar Hilversum en loop dan via Loosdrecht naar Maarssenbroek. Er ligt nog steeds ijs en overal ook een pak sneeuw. Vandaag sneeuwt het opnieuw, voordat de dooi komt. Ik zie dan ook heel weinig van de schaatspret op de plassen bij Loosdrecht. Ook langs de Vecht krijg ik nog een dikke sneeuwbui te verwerken. Toch wel een leuke tocht. Veel vogels. Inclusief een ontsnapte badeend die net als heel wat andere eendensoorten op de Vecht ronddobbert. In Maarssen zitten twee halsbandparkieten in een lindeboom heel luidruchtig te doen.
Bitter koud (-5). Harde wind (14 m/s). Gevoelstemparatuur: -15. Ik loop maar een klein rondje, want het is niet uit te houden. Bij Ezumakeeg heeft Staatsbosbeheer het natuurgebied opengesteld voor de schaatsers. Het ziet er prachtig uit. Geen vlokje sneeuw, dus heel mooi ijs. Te mooi om over het ijs te wandelen zoals ik afgelopen jaren heb gedaan: te glad.
Gisteren was ik voor de 23e keer bij CLIN. Het was dan ook de 23e aflevering van de jaarlijkse reunie van computationeel-taalkundigen. Overnachting bij Mamas Bed & Breakfast, met 's ochtends zelfgebakken brood. Ik zorg dat ik tegen negen uur bij Haaksbergen ben om een rondje te lopen door het Buurserzand en het Haaksbergerveen. Er ligt hier sneeuw, in tegenstelling tot in Groningen. Het vriest ook nog steeds, en als het waait is het bitter koud.
Langs de Harrevelderschans, een schans uit de tachtigjarige oorlog, en dan naar het Haaksbergerveen. Dat is een vrij groot hoogveengebied op de grens met Duitsland. In de zomer broeden hier ook een aantal flamingo's, heel bijzonder. Daar is in de winterse kou nu natuurlijk niets van te merken (afgezien van de informatiebordjes en de bordjes die de flamingoroute aanwijzen). Er lopen leuke kronkelige paden door het natuurgebied. Ik ga nog wel eens terug als de flamingo's er zijn.
Het Buurserzand is ook mooi. Droge heide met veel jeneverbes, en zo nu en dan een (bevroren) vennetje. Mooiste waarneming: klapekster.
Nog een beetje kouder dan gisteren. Ik loop met Petri een rondje vanaf Papenvoort. Op de heenweg door het bos tegen de wind in, en dan terug door het beekdal. Door de kou is het erg rustig.
De winter is toch nog begonnen. Er ligt in Overijssel een heel klein beetje sneeuw. De verwachting is dat de zon gaat schijnen, maar dat gebeurt pas als ik weer bijna terug ben in Mariƫnberg. Aardige route door het bos- en heigebied ten oosten van Ommen, en terug door het beekdal van de Vecht, via onder andere enkele oude meanders.
Mooiste moment is tussen km 22 en 23. Midden in het bos ben ik plotseling omringd door een flinke groep staartmezen die mij volkomen negeren. Ze zitten vrij laag in de bomen en zitten zoals gewoonlijk geen moment stil. Van zo dichtbij kun je ze meestal niet bekijken.
Voor vandaag is opnieuw zo'n grijze dag voorspeld, dus het is een mooie meevaller als onderweg naar Friesland de lucht openbreekt en de zon er zo nu en dan door komt. Petri en ik lopen een prachtig rondje door de Rottige Meente. Vooral het stuk tussen km 2 en 5 is erg mooi. Klein schelpenpaadje door de rietvelden met mooie doorkijkjes.
Bij het kruispunt rond km 9 is zojuist een zwaar ongeluk gebeurd. Twee auto's worden weggetakeld, en een ambulance is druk bezig met een patient op een brancard. We lopen gauw door. Vanaf km 12 gaat de route over de dijk langs de Linde. We nemen een kijkje in de vogelkijkhut rond km 14 waar helemaal niets te zien blijkt, op drie eenden en een zwaan na. Dan zijn we snel terug bij de auto die bij de Driewegsluis staat geparkeerd en in de uitspanning met dezelfde naam bestellen we koffie met appelgebak.
Overigens was vandaag bij RTL 7 (terug te zien op RTL XL) de uitzending van Mooi Duurzaam Nederland, over de provincie Friesland. Hierbij werden een tweetal foto's van mij van Hegebeintum gebruikt. Helaas hebben ze die foto's domweg als breedbeeld getoond waarbij dus alles uit zijn verhouding werd getrokken. Klungelwerk. Hier twee screenshots van het filmpje, en de aftiteling.
Nog steeds geen winter en veel te warm. Wel heel grijs en miezerig. In het noordwesten is volgens de weersverwachting de meeste kans op een opklaring, maar daar merk ik weinig van als ik 's ochtends een rondje loop vanaf Camperduin (bij de Hondsbossche Zeewering). Als ik bij de dijk tegenover De Putten parkeer, zie ik gelijk twee lepelaars. Verder valt het met de vogels nogal tegen. Geen wonder ook als het zicht zo slecht is.
Ik loop eerst een rondje door de polder achter de dijk. Mooie oude polder met zeer bochtige weggetjes en slootjes. Er zitten hier veel ganzen op het land, maar ze zijn nauwelijks te onderscheiden vanaf de weg. Over de Hondsbossche Slaperdijk gaat het naar Harger en dan verandert het landschap helemaal als ik in de duinen terechtkom. Ik loop door de duinen tot aan De Kerf. Vlak voordat ik daar ben vind ik tussen de dennenbomen enkele bladrozetten van dennenorchis. Hier heb ik al vaak naar gezocht en nooit gevonden, en nu gaat het zonder enige moeite!
De Kerf is een opening in de eerste duinenrij zodat het zeewater en vooral de wind weer invloed kan hebben op de duinvorming. Dit geeft enkele bijzondere soorten weer nieuwe kansen. Daar is in dit jaargetij niet zo heel veel van te merken al groeit er ook 's winters nog een plukje zeewolfsmelk en zeerus.
Mooi tochtje door de nieuwe natuur/waterberging van de Peizermaden en de Eeldermaden. Het gebied is zo te zien nu klaar. De Roderwolderdijk is voortaan mooi verhard en dat is in deze tijd van het jaar geen overbodige luxe. Veel vogels. Mooiste is een paartje blauwe kiekendieven. Eerst laat mevrouw zich al jagend goed zien, en dan even verderop meneer ook. Die laat een groepje eenden en smienten goed schrikken, maar als die veel herrie maken gaat hij er onmiddellijk weer vandoor.
Eerst loop ik met de wind in de rug naar Stad. Het is eindelijk weer wat rustiger weer. Als de zon doorkomt zelfs warm. De brug over het kanaal bij Dorkwerd is enige tijd terug door een schip geraakt. De brug stond al op de nominatie om vervangen te worden, en nu is de brug provisorisch gemaakt. Met allerlei hulpmiddelen wordt getracht het zware verkeer te weren. De aangebrachte obstakels laten een personenauto precies door, maar al heel wat keren ging dit niet helemaal goed zoals je op de foto kunt controleren.
Petri pikt me op bij Selwerd, en we rijden naar het Schildmeer om daar een aardig rondje te lopen door het gebiedje ten noorden van het meer dat bekend staat als Tetjehorn. We lopen terug over het dijkje langs het meer. Alleen de laatste paar honderd meter blijkt de dijk recentelijk opnieuw aangelegd en met enorme kluiten modder aan de voeten komen we weer terug bij de auto.
route Selwerd; route Schildmeer; natuur
Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".