|
|
Met Petri. Eerst de polder in, maar daar begint het te regenen. Even schuilen bij de nieuwe invalide-vriendelijke vogelkijkhut. Dan lopen we naar de camping en is het weer droog. Geen reservebatterij voor fototoestel mee. Op landtong tegenover het strand zit een blauwborst mooi te wezen. Met zelfbedieningspontje naar de overkant van de Hunze. De vogelaars wijzen en kijken allemaal in dezelfde richting: een witvleugelstern. Daarna lopen we het bekende rondje over het dijkje en over fietspad terug. route; natuur
Slecht weer. Gisteravond alleen maar regen, vandaag veel buien. Ook nog steeds te koud. Buien steeds met hagel en soms met onweer. De buien zouden in de middag moeten verdwijnen, maar dat duurt best lang. Ik probeer steeds in de beschutting te zijn als de volgende bui is gearriveerd, en dat lukt nog vrij goed. Maar tijdens de buien zie je natuurlijk niet veel.
In de vele vennetjes zie ik vandaag vooral veel dodaarsjes (hoe spreek je dat eigenlijk uit?). In het Holtveen zie ik er zelfs eentje met twee kuikens. Bij een van de vennetjes zwemt ook een wintertaling. Blijkbaar zijn er ook die in de broedtijd in Nederland blijven. Boven het Koelaartsveen krijg ik een wespendief op de foto, maar dat zie ik pas 's avonds thuis, als ik de foto's goed heb kunnen oplichten. De trilgraszegge bij het Koelaartsveen lijkt verdwenen. Langs het fietspad, als ik bijna bij het informatiecentrum ben, vind ik eindelijk de grote wolfsklauw op de bekende plek (maar al een paar keer niet gevonden).
In het bezoekerscentrum ben ik, net als vorig jaar (11 mei 2014), de enige bezoeker. Koffie met een broodje. Als ik weer vertrek hoopt de bediening dat het droog blijft. Daar lijkt het helemaal niet op, maar inderdaad blijft het verder droog. Terug door het bos, en weer door het Ter Horsterzand naar station Beilen. route; natuur
Vandaag is het weer wel wat aangenamer. Geen auto, dus langs het kanaal. Bij de nieuwe rotonde en tunnel in Noordhorn ligt een stuk grond braak, en daar groeit vrij massaal glanzige ooievaarsbek, ook vreemde ereprijs, en aan de andere kant van de weg bitter barbarakruid. route; natuur
Erg koud en somber. Niet veel te zien voor de verandering. 's Ochtends vroeg toen ik naar het werk fietste was het nog mooi helder en zonnig en kon ik mooie foto's van visdiefje maken, en voor het eerst een tuinfluiter bewonderen, langs het Reitdiep. route; natuur
Niet zo vroeg wakker, dus maar een kort rondje, naar Holmers. Als de tassen zijn ingepakt, en de bungalow "veegschoon" is gemaakt, vertrekken we. Maar onderweg lopen we nog het "achtje van Amen". Bij de kroeg is er live-muziek in de tuin. route Zwiggelte; route Amen; natuur
Heerlijke zonnige dag. Vanuit onze tuin kunnen we een braamsluiper (denken we) uitgebreid bestuderen. 's Middags lopen we de Scharreveld route. Het is hier in de zon een stuk aangenamer dan gistermorgen in de miezer. Voor het avondeten loop ik nog even het Zwiggelterveld in, aan de achterkant van het park. route Scharreveld; route Zwiggelte; natuur
Ons jaarlijkse kaart-weekend. We zitten in een bungalowpark bij Zwiggelte, aan het Oranjekanaal. 's Ochtends vroeg loop ik naar het Scharreveld. Het is miezerig en erg grijs, helaas. In een bosje groeit zevenster. 's Middags klaart het flink op, en dan lopen we gezamenlijk de veenpluisroute door de boswachterij Grolloo. Het veenpluis en het wollegras zijn volop in bloei, net als de brem. In de zon ziet het er prachtig uit. route Zwiggelte; route Grolloo; natuur
In de beek kan ik een muskusrat uitgebreid bestuderen - ik denk eerst dat het een bever is, maar helaas. Langs de beek bloeit op de bekende plek de zwartblauwe rapunzel al weer overdadig. route; natuur
De strekdam is nog steeds afgesloten omdat er een hele rij windmolens worden gebouwd. Dus maar langs het spoor naar het industrieterrein. Er groeit hier weer volop klein robertskruid. route; natuur
Vandaag is het weer prachtig. Ik neem de eerste trein naar Maastricht (met dank aan het hotel voor het extra vroege ontbijt) en stop de overtollige spullen in een kluis. Dan loop ik de stad door naar de Pietersberg. In de stad groeit op meerdere plekken stengelomvattend havikskruid - die zie je verder zelden. Op de Pietersberg is altijd veel te zien op plantengebied, dat is bekend. Wat ik niet wist, is dat een flink deel van de Pietersberg op Belgisch grondgebied ligt: Montagne Saint-Pierre. Daar wil ik vandaag ook naar toe.
Ik loop dus vanaf de Pietersberg naar Kanne, en dan volg ik een tijdje het Albertkanaal. Het wonderlijke is, dat dit kanaal hier dwars door de Pietersberg is aangelegd: de doorsteek van Kanne, een 60 meter diepe insnijding in de Pietersberg. Ter hoogte van de brug naar Lanaye loop ik dan de Montagne Saint-Pierre weer op. Hier zijn een paar heel mooie plekjes, zoals Thier de Lanaye. Poppenorchis, purperorchis, en soldaatje groeien hier volop. Mooie vlinders zijn er ook, inclusief de zeldzame veldparelmoervlinder (denk ik).
Uiteindelijk moet ik deze prachige plek weer verlaten want er wacht nog een enorme treinreis terug naar Groningen. Ik ga met het pontje de Maas over en ben dan weer in Nederland, in Eijsden. Daar neem ik de trein. route; natuur NL; natuur B
Met een omweg naar de bekende plekjes in Eys en Wahlwiller. Bij de spoorbrug bij Eys is er voor het spoor een diepe insnijding in de heuvel gemaakt. Hierdoor komt er vrij veel kalk aan de oppervlakte en dat kun je aan de plantengroei merken. Er groeit hier herfsttijloos, harige ratelaar, ruige scheefkelk, bevertjes, ruige weegbree etc. Verderop bij het Eyserbos is een groepje planten aan het kijken. Ik maak even een praatje.
Dan verder naar Wahlwiller, naar het bekende akkertje waar veel bijzondere akkeronkruiden groeien. Na enig zoeken vind ik de ruige klaproos, naaldenkervel en akkerboterbloem. Ook nog doorgroeide boerenkers en ruw parelzaad. Ter verhoging van de feestvreugde vliegt er een rode wouw langzaam over me heen. Het begint inmiddels een beetje te regenen. Ik maak een praatje met een stel dat ook foto's van planten maakt. Ik toon ze de naaldenkervel.
In de regen gaat het terug naar Eys, langs de beek (prachtige plek!) en verder naar Wijlre (spreek uit: wielder). Precies om vijf uur mag ik bij de plaatselijke supermarkt nog even boodschappen doen en neem dan de bus terug naar Valkenburg. route; natuur
Afgelopen nacht in Berlicum overnacht, en vroeg vertrokken voor een paar dagen Zuid-Limburg. Ik lever mijn spullen af in het hotel, vlakbij het station, en loop dan een rondje door het heuvellandschap. 't Gaat in de richting van Gerendal, en ik ga natuurlijk ook even kijken bij de Orchideeentuin. Voor ik daar ben heb ik al een flink aantal orchideeen gezien. Vooral soldaatjes en purperorchis. En overal veel grote keverorchissen. In de tuin zelf nog een aantal andere soorten.
De route gaat verder langs een aantal andere mooie plekjes. Ook in de buurt van km 17 groeien heel wat soldaatjes en purperorchissen, en ook weer grote keverorchissen. Leuk stukje langs de Geul en over de Keutenberg. Hier moet ook ergens rood peperboompje groeien, maar die zie ik niet. Verder langs de Geul naar het kasteel Schaloen. Groene bermzegge groeit hier, jawel, in de berm. Maar de ijle kropaar zie ik niet, vermoedelijk te vroeg in het seizoen. Terug naar het hotel en na verfrissende douche geniet ik op terras in centrum van Valkenburg van een heel zonnige avond. Klassiek aspergediner in restaurant met "opvallende" bediening (extreem chagrijnig, zo erg dat het weer leuk wordt). route; natuur
Met Petri. Prachtig rondje, geholpen door helder zonnig weer. Heel veel grutto's en tureluurs en nog zo wat. De route gaat over heel oude kronkelende dijkjes. Vogelkijkhut aan de rand van het Eemmeer. Over de dijk langs de Eem. Bij het pontje tegenover Eemdijk (de pont vaart niet op zondag) is een informatiebord met de tekst van "De Veerpont" van Drs. P. Die zou op deze plek zijn inspiratie voor het lied hebben gevonden. Dit filmpje zal er iets mee te maken hebben...
We maken een praatje met een ouder echtpaar uit de buurt. Bunschoten zou zo'n prachtig plaatsje moeten zijn - daar zullen we dan nog wel eens naar toe gaan. Even verderop komt een echtpaar in klederdracht op de fiets voorbij. Die komen vast uit Bunschoten. Na afloop eten we wat in de grote theetuin bij Eemnes. route; natuur
De eerste zomerse dag van het jaar is een feit, hoor ik als ik naar Moddergat rijd. Ik loop door de Peazermerlannen: het buitendijkse gebied in de Waddenzee. De plantengroei moet hier nog op gang komen. De eerste bloemknoppen van Engels gras steken hier en daar voorzichtig de kop op. Langs de vloedlijn ligt een dode zeehond. Verder heel veel vogels natuurlijk, vooral scholeksters en tureluurs. Op het wad ook zilverplevieren, en lepelaars. route; natuur
Fantastisch weer. Zonnig en kraakhelder, weinig wind. Ik loop eerst even naar Zernike en dan pikt Petri me op en lopen we samen een rondje door het nieuwe natuurgebied bij Slochteren, het Dannemeer dan wel 't Roegwold. Dit is een geheel nieuw gebied met spiksplinternieuwe fietspaden, wandelpaden en bruggetjes. De begroeiing is nog heel minimaal. Er zijn wel vogels, vooral ganzen en kieviten. En ik zie mijn eerste groenpootruiter (als ik me niet vergis).
Het kronkelige gedeelte bij km 2 is heel aardig: een lange niet al te brede brug zonder leuning. Je loopt een meter boven het moeras. Een fiets met twee jongens erop rijden over de brug en vallen er net niet af. Veel tapuiten op de brug. Verderop zien we een blauwborst van dichtbij.
's Avonds met de kinderen naar de film Still Alice. Over een vrouw, hoogleraar taalkunde, die al op haar 50ste Alzheimer krijgt. Indrukwekkend. Als we thuis uit de auto stappen maken de ransuilen veel herrie. Ze vliegen van de bomen bij de buren naar onze esdoorn en weer terug. route Zernike; route 't Roegwold; natuur
Gisteravond mijn verjaardag gevierd: met ons zessen uit eten. Toch vroeg op, want ik wil naar de Hoge Veluwe om twee nieuwe soorten te zien: heidezegge en kleine schorseneer. Het park gaat om acht uur open en dan ben ik er al eventjes.
Ik loop eerst naar het zuiden, naar het Deelensche Veld. Prachtig uitzicht over het enorme heideveld. Het fietspad is ter hoogte van de Deelensche Was een stukje verplaatst. Je kunt nog wel even naar het ven lopen. Er zwemmen twee dodaarsjes rond. Een stukje verderop, bij kilometer 7, is een prachtig gebiedje: de IJzeren Man. Hier verzamelt het regenwater zich. Een soort slenk loopt in oostelijke richting, en hier staat veel beenbreek. Het doet wat denken aan sommige plekjes in Dartmoor.
Nog wat verder kom ik in het zuidelijk deel van het nationaal park. Dit is droge heide, maar in de oorlogsjaren was dit allemaal onderdeel van vliegveld Deelen. Net als bij de Havelterberg biedt zo'n voormalig vliegveld blijkbaar kansen voor bijzondere plantensoorten. Op meerdere plekjes groeit hier heidezegge, en vlak langs het fietspad staan ook enkele tientallen kleine schorseneer-planten - nog net niet in bloei. Op meerdere plekken groeit ook gelobde maanvaren, en overal veel hondsviooltjes.
De route gaat verder door een groot zandgebied. Hier vliegt zomaar een zwarte wouw rond. Die heb ik in Nederland nog niet eerder gezien. Dan volgt een wat saaier gedeelte door het bos, tot ik het museum voorbij ben en in het Otterlosche Zand terecht kom. Langs het monument en dan via de vijvers van het Jachtslot Sint Hubertus terug naar de ingang Hoenderloo. route; natuur
Prachtige avond. Ik maak een praatje met een man die geluiden van de watersnip wil opnemen. Hij vertelt hoe mooi het binnenkort weer is in de Breevenen - daar moet ik dan maar weer eens gaan kijken. route; natuur
Warm, benauwd, met een warme wind uit het zuidwesten. Er wordt onweer verwacht. 's Ochtends gaat het goed. Ik loop vanuit Aduard naar het Leekstermeer. Bij een paar boerderijen en wat bomen bij Laagemeeden zie ik een boomvalk.
In de verte wordt het donker. Ik eet wat op het terras bij Cnossen. Heerlijke plek, en de eerste grote bui gaat een stukje oostelijker voorbij. Petri is inmiddels onderweg om me op te halen. Samen lopen we een rondje iets verderop bij Nietap door het gebied met de toepasselijke naam "Natuurschoon". Na een half uurtje worden we gewaarschuwd dat over een minuut of tien het echte onweer losbarst. We lopen terug, stappen in de auto, en de hemel komt naar beneden.
route Cnossen ; route Natuurschoon; natuur
Het weerbericht spreekt van regen en het lijkt erop dat in de ochtend de kans op droog het grootst is. Als ik 's ochtends vertrek schijnt zelfs de zon. Er staat wel een koude wind. Ik loop vanaf het begin van de Osdijk in de Oostpolder. Opnieuw weer veel muizenstaartjes, en veel vogels. Als ik bijna rond ben komt er zowaar een zeearend voorbij! route; natuur
Geen auto, dus met trein, trein en bus naar Hasselt. Vandaar loop ik een prachtige route langs het Zwarte Water en de Vecht naar Zwolle. Het is stralend weer, dat helpt. Dit is het gebied van de wilde kievitsbloemen, en die staan zo eind april, begin mei volop in bloei. Vroeger groeide de soort hier in de uiterwaarden massaal, maar tegenwoordig moeten de natuurbeschermers een beetje helpen. Een aantal percelen in de uiterwaarden zijn nu speciaal ingericht om de kievitsbloemen een kans te geven. Hier staan nu duizenden exemplaren in bloei.
Vanaf kilometer 8 volgt een saai stuk langs een autoweg waar de auto's te hard rijden en te weinig aan de kant gaan. Dit duurt een kilometer tot ik bij het Haersterveer ben. Het veer is vanaf 1 mei weer in de vaart. Dit veer is het laatste handgetrokken kabelpontje van Nederland. Het ligt ook nog eens op een weergaloze plek. Aan de overkant kom je bij een bergje: de Agnietenberg. Hier ligt ook een mooie begraafplaats waar veel bijzondere planten groeien. Ik maak een paar foto's van voorjaarszegge. Als er een begrafenisstoet arriveert, maak ik me vlug uit de voeten.
Ik volg nu de andere oever van de Vecht. Mooi rustig gebiedje. Het stuk bij kilometer 14 is fantastisch. Het dijkje ziet hier helemaal wit van de akkerhoornbloem. Aan de andere kant van de dijk heb je een schitterend uitzicht over de Noorderkolk en de Vecht. Een echtpaar (?) stapt van de fiets om van het uitzicht te genieten. "Maar het ijsvogeltje is er nu niet", zegt de man.
Verder door het Westerveldse Bos (voormalige vuilstort geloof ik). Bij kilometer 16 is een klein kwelgebiedje waar vetblad groeit, een vleesetend plantje dat maar op een handvol plekken in Nederland te vinden is. Ik blijf steeds langs het water lopen tot ik in het centrum van Zwolle terecht kom. Hier is het zeer druk, wat wil je ook met zoveel zon. route; natuur
| Reacties: G.J.M.van.Noord@rug.nl Andere afleveringen van de looblog |
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
