|
|
De hele ochtend blijft het mistig. 's Middags naar Brabant, Boven-Leeuwen en opnieuw Brabant.
Vergadering van de RvT van Clariah. De zon schijnt hier volop, terwijl we in Groningen al dagenlang in de mist zitten.
In de stad zijn nog wel wat bijzondere plantjes te vinden, ook al ben ik hier vorige week nog geweest. Meest opvallende vondst: gevlekte rupsklaver. Heel gewoon in het zuidwesten van Nederland, maar nog niet eerder gevonden in de stad Utrecht, geloof ik. Bij ons zie je die nooit.
route ochtend; route middag; natuur
Eindelijk schijnt de zon weer eens. 's Ochtends loop ik door de stad waar de herfstkleuren van de bomen mooi uitkomen. Hier en daar groeien nog wat opvallende planten, bijvoorbeeld dropplant, bieslook en chia.
's Middags met Petri weer eens naar het Fochteloërveen waar vooral de roodgekleurde bladeren van trosbosbes voor opvallende effecten zorgen. Het klassieke wandelpad is erg nat, en pas als we dat gehad hebben zien we dat er bordjes staan waarin het gebruik van het pad wordt afgeraden. Op het compagnonsveld zit in de verte een havik (of is het toch weer een sperwer?) in een boom. Verderop horen we steeds opnieuw een stel raven. Vanaf de uitkijktoren is niets bewegends te zien, maar het uitzicht blijft weergaloos.
route Stad; route Fochteloërveen; natuur
Overdag loop ik een rondje vanaf Hattem. Eerst langs de IJssel om in een kolk
klein sterrenkroos te scoren. Verderop kom ik in een jeneverbesbos terecht. In
een vennetje groeit kruipend moerasscherm. Dan terug naar het pontje over de IJssel
en via het Engelse Werk langs de IJssel naar het Noorden. Er wordt hier in de
uiterwaarden hard gewerkt. Je kunt al langere tijd niet meer bij de vogelhut komen vlakbij de
spoorbrug, en je mag daar nu ook helemaal de uiterwaarden niet meer in. Jammer, want dat
was een leuk stukje met veel bruin cypergras en riviertandzaad.
Bij de Vreugderijkerwaard wordt de herinrichting nog veel rigoreuzer aangepakt. Ik moet een eind omlopen want de oude dijk is al bijna helemaal verdwenen. Er is vandaag niet veel te zien. Bij het pontje van Zalk ga ik de IJssel weer over. Even door het Zalkerbos (prachtig klein bosje in de uiterwaarden). Bij Zalk staat een klein beeld op de dijk van een bever, omdat hier in 1825 de laatste bever van Nederland werd geschoten. Inmiddels zijn ze dus weer terug. Het laatste stuk over de dijk naar Hattem is een te drukke weg. Het is toch de moeite waard. In een kolk laat een roerdomp zich even duidelijk zien.
's Avonds gaan we samen naar de Meeden waar we een uiteenzetting krijgen over lichtvervuiling: het is de Nacht van de Nacht - vanwege de overgang naar wintertijd duurt de nacht een uur langer. Daarna korte wandeling door het dorp, in het donker.
route Hattem; route Nacht; natuur
Nog steeds heel slecht weer. Donkergrijs en miezerig, soms regent het harder. De beste plek lijkt de Eemshaven te zijn, daar zou het droog moeten worden als de regenzone wat verder naar het westen trekt. Dat komt wel een beetje uit, ik word niet erg nat. Ik loop twee rondjes, eentje door de westelijke lob, en eentje door de oostelijke lob. Veel tapuiten, putters en lijsters. En in de haven zwemt alweer een zeehondje. route West; route Oost; natuur
Oma is jarig, dus we gaan naar Berlicum. Ida gaat mee. De verjaardag is bij H & D die hun schuur hebben verbouwd tot feestruimte. Tussen de bedrijven door loop ik een rondje, bijna hetzelfde als vorig jaar. De steenuil zie ik nu niet. Langs de provinciale weg naar Veghel en bij de Aa is het een bouwput. De weg wordt verbreed en de Aa mag binnenkort ook hier weer kronkelen. In het centrum wordt de teruggang van de katholieke kerk verbeeld: alleen de voorgevel van de kerk staat nog. route; natuur
Nog steeds volop zon, maar wel in combinatie met een akelige harde koude wind uit het oosten. Het is dus winter. Als ik rond 10 uur vertrek is het pas zes graden. Eerst loop ik naar Ezinge. Heel veel buizerds en torenvalken onderweg. In Ezinge ziet de wierde er weer schitterend uit.
In Ezinge pikt Petri me op en we lopen samen een rondje vanaf Anloo, dus weer eens door het gebied van de Drentsche Aa. Er is niet zoveel te zien. De gewenste herfstkleuren zijn hier nog niet zo uitbundig. Het wintergevoel wordt versterkt als ik van vrij ver een klapekster in een boom zie zitten.
route Ezinge; route Anloo; natuur
Na de vermoeienissen van deze week doe ik het rustig aan. Kort rondje vanaf Lauwersoog, en de zon is er bij. Een zeehond laat zich heel duidelijk zien als ik op de dijk loop waar de pont naar Schiermonnikoog vertrekt. Verderop vliegen twee kleine zwanen over, daar is het nu de tijd voor. Op het uiteinde van de pier in de haven staat een groepje mensen een sneeuwgors te bekijken. Ze doen of het heel bijzonder is. Een vrouw uit Raalte met een enorm fototoestel is speciaal hiervoor naar Lauwersoog gereden. Ik begin dus blasé te worden, sneeuwgorzen vind je hier in de herfst en winter heel vaak. Gelukkig houd ik mijn mond. Langs de oever van de haven zitten honderden steenlopers die gewoon blijven zitten als ik op enkele meters afstand langs loop.
Na afloop ga ik met Kris en Petri nog even bij Rik kijken. Slechte wedstrijd met heel veel kansen voor beide teams: 2-2. Thuis kijken we samen naar de wedstrijd tegen Kazachstan. Ik hoop eigenlijk dat we verliezen.
Gisteravond is de evaluatie afgesloten, maar ik heb pas om half vier de trein terug vanaf Gare du Nord. 's Ochtends vroeg lees ik dat vanwege de staking bij de Waalse spoorwegen de Thalys vermoedelijk niet rijdt. Ik volg toch maar mijn oorspronkelijke plan: met de trein naar Massy-Palaiseau, en vandaar loop ik langs de Yvette in westelijke richting. Dit was een van de weinige "groene" routes die ik hier in de buurt wist te verzinnen.
Het is in ieder geval een stralende dag. Bij het opstaan schijnt er een maan zoals je die in kinderboeken ziet, en de rest van de dag blijft het onbewolkt. Als ik in Palaiseau na een half uurtje voor het eerst bij de Yvette kom, zie ik al gelijk een ijsvogel vliegen. Dat belooft veel, maar beloftes worden niet altijd nagekomen. De route is aardig, vooral vanwege het mooie weer, maar de omgeving is meer parkachtig dan natuurlijk. Steeds opnieuw hoor en zie je hier de halsbandparkieten. In het riviertje veel eenden en waterhoentjes, en soms ook een grote gele kwikstaart.
Verder naar het westen kom ik langs twee flinke "bassins", blijkbaar bedoeld om bij hoge waterstanden het water te kunnen opvangen zodat er verderop geen overstromingen ontstaan. Bij km 16 aarzel ik even hoe de route verder moet. Ik kies voor het pad langs de bosrand, maar dat blijkt in de praktijk vooral een steegje langs de achterkant van grote villa's. Opvallend zijn de grote groepen bloeiende cyclamen die mooie roze en witte vlaktes opleveren. De cyclamen rukken blijkbaar op en bevolken ook al een deel van het bos.
Bij het eindpunt van de RER-lijn, Saint-Rémy-lès-Chevreuse, neem ik de trein terug, en dan is het via het hotel (koffer) verder naar Gare du Nord om te kijken of ik nog thuis kan komen. Dat lukt, uiteindelijk, al kost de reis zo'n drie uur langer dan gepland: half één 's nachts thuis.
route naar station; route langs de Yvette; natuur
Ik ben een van de "experts" bij de evaluatie van enkele onderzoeksgroepen van Inria, het Franse onderzoeksinstituut op het gebied van de informatica. De locatie van de bijeenkomst is een stukje buiten de stad, dicht bij veel snelwegen en vliegveld Orly, in Rungis. De bijeekomsten beginnen pas aan het eind van de middag. Voor die tijd loop ik een flink stuk langs de Seine. Eerst met de trein heen naar Choisy-le-Roi en terug vanaf Musée d'Orsay. Het eerste stuk is er voor een onkruidliefhebber veel te zien. Het laatste stuk schijnt de zon, en dan ziet het Ile de la Cité er prachtig uit.
route naar station en terug; route langs de Seine; natuur
Ik ben in Leiden voor de laatste vergadering van de technische adviesraad van het Taalportaal project. De vergadering is bij INL. Ik loop een kort rondje door het centrum voordat de vergadering begint. 's Avonds reis ik door naar Parijs. route; natuur
's Middags high wine in Den Bosch met G en D, en A en R. We zijn voor de verandering eens met de trein. Mooi op tijd, en daarom nog de kans om een kort rondje te lopen. Over de nieuwe Paleisbrug, en dan willen we het Bossche Broek in, maar het zelfbedieningspontje over de Dommel is stuk. Dan lopen we maar over de Parklaan (natuurlijk even kijken bij nummer 12 waar ik zo'n 35 jaar geleden woonde) en de Hekellaan. Mooi zonnig weer en de monumentale bomen op de stadswal zien er prachtig uit in beginnende herfstkleuren.
Verder zien we dat een lelijk parkeerterrein aan de Hekellaan een metamorfose heeft ondergaan. De stadswal is hier weer in volle glorie zichtbaar, en een parkeergarage ("Sint Jan") is verstopt onder een plas water die de suggestie geeft dat hier het water buiten de stadswal gewoon doorloopt.
Drinken en een beetje eten bij Zoetelief in de Korte Putstraat. Nog even volleybal kijken (maar de dames verliezen de EK-finale kansloos) en dan terug naar huis. Dat valt nog niet mee met de trein, tussen Utrecht en Amersfoort is het weer eens een puinhoop. Laat thuis. route; natuur
Gisteren heeft Kris zijn "p" ontvangen. Na afloop uit eten zonder Rik (voetbal) en Petri (tennis).
Ik wil een dagje naar Vlieland om het gevlekte zonneroosje te scoren. En een dagje Waddeneiland is natuurlijk altijd leuk, zeker als de weersverwachting een zonnige dag belooft. De dag begint echter met mist. Die lost langzaam op als ik op de boot zit. Om kwart over tien meert de boot aan op Vlieland. Dan volgt een lange afwisselende wandeling.
Eerst langs de haven en dan een flink stuk door het bos dat om het dorp heen ligt. Verderop kies ik mijn eigen weg door de Cranberryvlakte. Er groeit inderdaad cranberry, en je mag hier zelf plukken, zolang je alleen je handen gebruikt. Dan kom ik in de buurt van de plek waar Tuberaria guttata zou moeten groeien: het gevlekte zonneroosje. Vlieland is de enige plek waar deze soort in Nederland in het wild groeit. Het duurt lang eer ik de plantjes gevonden heb, ze zijn klein en inmiddels natuurlijk al uitgebloeid. Verderop staan nog meer bijzonderheden: rijsbes en het linnaeusklokje. Van de laatste vind ik alleen een paar takjes met blad, de groeiplaats op Terschelling is veel mooier.
Bij het Posthuys kies ik de weg naar het strand. Langs de vloedlijn zitten veel meeuwen en scholeksters, en verderop ook drieteenstrandlopers. Achter de branding zwemmen steeds groepjes eiders. Ik loop over het strand naar de Vliehors. Militair oefenterrein waar je in het weekend mag komen. Met een grote boog loop ik landinwaarts. Hele vlaktes zijn hier rood gekleurd door de zeekraal. Mooi gezicht. Ook veel muggen. Rond de gebouwen van de militairen zitten veel tapuiten en roodborsttapuiten. Dan gaat de route langs de kroonpolders terug naar het Posthuys.
Het plan is om met de bus terug naar de boot te gaan. De website van de busonderneming beloofde dat de bustijden op de boottijden zouden aansluiten, maar om de boot van 18:55 te kunnen halen moet je hier al om 17:00 met de bus. Ik zou ook nog wel terug kunnen lopen, maar dan wordt het haasten, en een saaie route. Dus ik neem toch de bus maar terug, en loop dan vanuit het dorp nog een aardig rondje langs het inmiddels droogvallende wad.
route Posthuys; route Vlieland Oost; natuur
|
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain".
