Gertjan's Looblog | September 2018 |
route Den Oever; route Wieringermeer; natuur
Heel veel buizerds. Ook weer veel kieviten, goudplevieren, spreeuwen en kokmeeuwen.
Prachtige regenbogen als ik vertrek, en als ik terugrijd komt de volle maan net op boven de horizon.
De weersverwachting is bar en boos. Hier in het noorden blijft het nog even droog en in die tijd loop ik kort rondje door de Onlanden. Daarna samen naar Nieuw Statenzijl waar het miezert, en waar de beroemde buitendijkse vogelkijkhut vanwege renovatie gesloten blijkt. Verder naar de Punt van Reide waar het even droog is.
Het kijkscherm van waarachter je de zeehonden goed kunt bekijken is al weggehaald, vermoedelijk vanwege de storm van afgelopen donderdag. Er zijn nog wel een paar zeehondjes. Als we terug bij het bezoekerscentrum zijn regent het alweer, en als we daar even boven op zolder vanuit het aardige uitkijkpunt de omgeving verkennen giet het alweer. De honderden lepelaars en kluten lijkt het niet te deren.
route Onlanderij; route Nieuwe Statenzijl; route Punt van Reide; natuur
Nog een poging om na de stormachtige omstandigheden wat leuks te zien langs de Waddenkust, te beginnen in Lauwersoog. Ook vandaag valt het weer niet mee. 's Ochtends gaat het nog maar 's middags veel buien. In de haven van Lauwersoog vallen de vele visdieven op. Dan verder naar Peazemerlannen. Heel veel wulpen en bergeenden. Ook steeds kleine groepjes groenpootruiters die veel rondvliegen en luidruchtig zijn. In zee veel lepelaars. Op de terugweg ook veel bonte strandlopers en bontbekplevieren. Ook tureluurs en rosse grutto's en een enkele kanoet. De verschillende soorten kleine strandlopers zijn niet altijd makkelijk te herkennen.
Twee dagen thuis na een uit de hand gelopen wespensteek waardoor ik een zeer dikke lip en wang had wat praten/drinken/eten bemoeilijkte. Vandaag stormachtig buiten, maar 's middags is het droog. Aan het eind van de middag probeer ik daarom even in de haven van Lauwersoog een rondje te lopen maar daar begint het flink te onweren met harde windstoten en hagel erbij.
Onbewolkt, erg warm, en heel harde wind. Veel weilanden zijn net gemaaid of worden nu gemaaid. Het ziet eruit als hoogzomer. Veel kieviten, en dat betekent hier in deze tijd van het jaar dat er ook steeds groepen goudplevieren rondvliegen.
De nazomer is echt begonnen, dus ik rijd toch nog maar even naar Ezumakeeg. Een kleine strandloper had ik vorige week nog niet gezien. Een havik (nee een sperwer) vliegt mooi over. Een grote groep groenpootruiters vliegt over terwijl ze zich heel goed laten horen.
Petri en de auto zijn nog in Brabant. Ik fiets naar de bakboerderij en loop een flink rondje door de Onlanden. Ik zie bijna gelijk de visarend weer: hij zit opnieuw in een hoogspanningsmast. Ook zijn er weer een paar reuzensterns die echter weer snel verdwijnen. De baardmannetjes laten zich uitgebreid horen en zien, maar stilzitten voor een foto, nee.
Verderop over de grasdijken waar een paar roodborsttapuiten van zich laten horen alsof het voorjaar is. In de sloten groeit veel loos blaasjeskruid. Verderop ook lidsteng. Ondertussen moet zo nu en dan het fototoestel en de verrekijker onder de trui omdat er even regen valt terwijl mooi weer was beloofd.
Op de hoek van de Noorddijk en de Drentsedijk zit in een kaal boompje opnieuw een visarend. Dezelfde? Blijkbaar met een pooi maar hij vliegt snel op voordat ik dichterbij kan komen.
Geen auto, dus met fiets naar Zuidhorn en verder met twee treintjes naar Workum. Vandaar loop ik eerst in noordwestelijke richting naar een heel stille plek die bekend staat als "Polder Geele Strand". Dit was blijkbaar ooit buitendijks gebied waar een lange smalle doodlopende klinkerweg uiteindelijk uitkomt bij een uitkijkplateau met zicht op het IJsselmeer met Makkum en de Afsluitdijk aan de horizon. Onderweg onder andere paapjes, tapuiten en goudplevieren.
Dan weer terug over dezelfde klinkerweg en dan bij Workum naar de IJsselmeerkust waar bij het strandje waar het druk is met kitesurfers nog een uitkijkheuvel is. Er zitten heel wat reuzensterns op een droogvallende plek een eindje uit de kust maar het is net te ver weg om goed te kunnen bekijken. Daarna gaat het over bekend terrein van Workum over de dijk naar Hindeloopen. Hier zijn Petri en ik ooit verschrikkelijk nat geregend, al jaren geleden. Nu is het prima weer.
In Hindeloopen zit een groepje sterns die ik eerst niet goed herken: kleine sterns met een oranje snavel. Het zijn jonge visdieven. Ik zie ze later nog vaker. Mooi gezicht. De route gaat verder over de camping en dan naar de Bocht fan Molkwar. Onderweg in de oeverruigte steeds weer stijve zonnebloem.
Bij de Bocht fan Molkwar is een mooie vogelhut. Er is vandaag heel veel te zien. Grote groep lepelaars, een zwarte zwaan, een dodaars, en steeds opnieuw een paar reuzensterns, die op een gegeven moment in de lucht aan het ruziemaken zijn. Verderop bij Molkwerum groeit zeekool langs de dijk. In de haven van Stavoren groeit nog een pluk zeekool.
Nog eens naar Ezumakeeg, want vandaag schijnt de zon en is het prachtig helder. Veel meer dan een uurtje tijd is er 's avonds niet meer. Opnieuw zijn er veel watersnippen, wintertalingen, oeverlopers en een paar bosruiters te bewonderen. Vandaag zit er ook een gestreepte strandloper.
Weinig water nog steeds, maar in het beetje water dat er nog is zitten veel vogels. Het is al veel te snel donker, al komt de zon er voor het eerst vandaag even door, zo'n twee minuten voor zonsondergang.
Opnieuw de visarend uitgebreid gezien. Ook jagen er twee reuzensterns.
Rustige, maar grijze avond. Heel veel grote zilverreigers tussen de Spanjaardsdijk en Noordhorn. Bij het begin van het fietspad tel ik er 45 verspreid over de weilanden.
Petri tennist de hele dag dus ik trek er alleen op uit. Eerst naar Harlingen want langs de pier en het hondenuitlaatstrand van De Stenen Man is altijd van alles te zien. Veel bijzondere zeldzame plantensoorten zoals gelobde melde, zeelathyrus, zeevenkel, zeekool, gele hoornpapaver, kleine zandkool, etc. Er vliegen ook veel sterns rond. Behalve een paar visdiefjes zijn het vooral zwarte sterns die inmiddels in winterkleed er heel anders uitzien dan eerder deze zomer: ze zijn niet meer zwart.
In de haven ligt ook een levensgrote walvis waar zo nu en dan met geweld water uit omhoog spuit. Het doet nog het meest denken aan de geisers van IJsland, al beperkt het publiek zich hier tot vier luidruchtige Aziaten.
Ik volg de dijk tot het viaduct onder de N31 door, en daar is een pad door het Hegewiersterfjild naar een mooie vogelkijkhut die uitziet op een paar plassen en plasjes. Er zitten veel grutto's en zwarte ruiters (die zijn ook al niet meer zwart). Ook lepelaars en natuurlijk veel ganzen, eenden en aalscholvers. Bij het begin van het pad groeit net als eerdere jaren bolletjesraket. Dan via dezelfde weg terug.
Bij de Zwarte Haan is vandaag niet zoveel te zien. De wilde kool die hier de afgelopen jaren groeide vind ik vandaag niet terug. Er staat wel heel veel knopherik (ik vermoed de ondersoort die bekend staat als zeeradijs).
Bij de Veerdam van Holwerd kun je tegenwoordig een eindje de kwelder in via een graspad dat naar een nieuwe vogelhut leidt. De plantengroei is dit jaar niet zo uitbundig als vorig jaar en ook de vogels laten zich niet van dichtbij zien, behalve de bruine kiekendieven en torenvalken.
route Harlingen; route Zwarte Haan; route Holwerd; natuur
Na de bruiloft van J. en L. te Deest hebben we vanacht in Berlicum geslapen. Petri moet terug om te tennissen dus ik trek mijn eigen plan. Ik loop van Berlicum langs het kanaal naar de stad. Op meerdere plekken groeit hier ook al oranje springzaad. Langs de zuidwal gaat het dan het Bossche Broek in.
In het Bossche Broek vallen de grote pimpernellen op. Nergens staan die zo massaal als rond Den Bosch. Daarnaast vallen vandaag de vele exemplaren van blauwe knoop op, in de Gement en de Moerputten. Want ik loop natuurlijk ook weer door dit bijzondere gebiedje, en ook weer over de voormalige spoorbrug van het Halvezolenlijntje.
Natuurmonumenten noemt het kijkplateau voor het pimpernelblauwtje de "vlinder bellevue". Overigens heb ik de pimpernelblauwtjes daar nooit gezien maar een veldje een eindje verderop. Maar inmiddels is het daarvoor te laat in het seizoen. Er zijn nog wel veel icarusblauwtjes, bonte zandoogjes en een enkele kleine vuurvlinder.
Dan terug via het enorme ziekenhuis waar ik met enige moeite de ingang vind om even wat te drinken te kopen. En verder langs een mooie groeiplaats van Lange ereprijs (van oudsher een plant die thuishoort in het Bossche Broek) bij het begin van het afwateringskanaal bij Bastion Vught. Een jonge fuut zwemt steeds luid bedelend achter zijn moeder/vader aan.
De rest van de tocht gaat door het centrum van Den Bosch waar ik wat oude bekende plekjes bezoek zoals de Parklaan 12 (mijn eerste kamer) en de Westwal 13A. Ook even door de Noremborghstraat voor de nummers 102 en 92 en langs het huis van de pas getrouwde familieleden dat mooi versierd blijkt.
Op de markt is het net als vroeger op zaterdagmiddag veel te druk, en daar loop ik college M.S. uit Aduard tegen het lijf, wat een toeval. Het carillon van de Sint Jan speelt het liedje Edelweiss uit de Sound of Music.
Nog een minirondje voordat het begint te regenen.
Eerste gele luzernevlinder. Twee keer visarend. De suikerfabriek werkt weer - dan weten de Groningers genoeg: de zomer is voorbij. Desondanks is het vandaag zonnig, warm en erg benauwd.
Nog een heerlijke zonnige dag. Ik loop na het ontbijt een kort rondje vanaf de Onlanderij. Veel bruine kiekendieven. In een boompje niet ver van de dijk zit een buizerd (nee, ook een kiekendief) mooi te poseren. Verderop staan een paar dode boompjes midden in het moerasgebied. Hier zit de laatste tijd vaak een jonge zeearend, maar afgelopen dagen ook wel een visarend. De visarend is er vandaag opnieuw. Het is wel heel ver weg.
Met Petri loop ik twee prachtige rondjes in de Rottige Meente. Het eerste rondje loopt rond het Brandeveen en langs de Tjonger/Kuunder. Dat is het traditionele grensriviertje tussen het Fries sprekende deel (die zeggen Tjonger) en het gebied waar een Saksisch dialect wordt gesproken (die zeggen Kuunder). Enfin, het is een mooi rondje door moerasgebied, en bijna alles gaat over graspaden. We zien ook een visarend hoog boven het gebied cirkelen, maar thuis blijkt bij bestudering van de foto's dat het toch weer een buizerd was.
Het tweede rondje is daar hemelsbreed maar een paar kilometer vandaan (met de auto wat verder). Dit rondje (eigenlijk een achtje) blijkt gedeeltelijk in de ban van "Once in the Wetlands" en daarom komen we langs een aantal kunstwerken. Prachtig rondje, vooral het Scheenepad. Bovendien zit hier zomaar een grote vuurvlinder in het gras die we even goed kunnen bekijken. Heel bijzonder, zeker zo laat in het seizoen. Deze zeer zeldzame vlinder wordt alleen in dit deel van het land gezien, en dan vooral in juli en begin augustus. Caspar Janssen (die van "Caspar loopt") heeft over de herontdekking van de grote vuurvlinder een heel leuk boekje geschreven.
route Onlanden; route Brandemeer; route Rottige Meente; natuur
Heerlijk zonnig weer. Ik loop opnieuw door de Weerribben, want afgelopen zondag was daarvoor natuurlijk veel te kort. Het eerste deel van de route is wat saai, langs de westelijke rand van de Weerribben. Op meerdere plekken komt rook vanuit het natuurgebied omhoog. Bij het maaien van het riet wordt het afval traditiegetrouw verbrand. Ik dacht dat dit alleen 's winters gebeurde, maar vandaag dus ook. Op een paaltje zit een havik (die ik eerst uitscheld voor buizerd).
De route gaat verder via het fietspad dat uiteindelijk uitkomt op de voormalige zeedijk: aan de andere kant van de dijk ligt de Noordoostpolder. Ik volg de dijk een stuk totdat ik linksaf een landbouwweggetje insla in de richting van het buurtschap Nederland. Vlak daarvoor is op een weiland een aantal liefhebbers bezig met het lanceren van een aantal modelraketten. Die hobby kende ik nog niet.
Via het fietspad loop ik vanaf Nederland naar Kalenberg, en dan kom ik in een georganiseerde wandeling terecht. Bij Kalenberg neem ik net als afgelopen zondag het laarzenpad. Er zijn opnieuw zilveren manen (mooie zeldzame vlinders) en moerassprinkhanen te bewonderen. Op het pontje ben ik behulpzaam met Deet voor een andere wandelaar want de muggen zijn lastig.
Aan het eind van het laarzenpad ga ik rechtsaf het fietspad op, en dan verderop rechtsaf langs de molen en de tjasker. Bij de tjasker groeit ruw walstro en smal tandzaad.
Dan verder in de richting van het Woldlakebos, waar weer veel libellen te zien zijn (grote aantallen kempense heidelibellen die verder in Nederland nauwelijks voorkomen, en veel gewone pantserjuffers). Ook de waterplanten kunnen goed bekeken worden omdat de paden al gemaaid zijn en je dus goed bij de waterkant kunt komen. Op meerdere plekken spot ik de kleinste egelskop en kransvederkruid. Verder ook rossig fonteinkruid en plat blaasjeskruid.
Langste route in meer dan een jaar.
|
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain". De foto's zijn beschikbaar onder de Creative Commons "Attribution, No derivatives" licentie.