Gertjan's Looblog | Januari 2019 |
's Ochtends rijd ik eerst even naar Lauwersoog waar het zo ongeveer droog is. Veel is er niet te zien. Ook de steenlopers lijken verdwenen. Wel een paar mooie groepen pijlstaarten en een middelste zaagbek. Op het noordoostelijke hoekje van de haven kijk ik uit over de Waddenzee en daar zwemt een zeekoet! Pas mijn tweede zeekoet in Nederland. En twee minuten later al de derde: ook in de haven zelf zwemt een zeekoet rond. Hij duikt regelmatig onder en is dan een tijdje zoek totdat hij op een heel andere plek weer te zien is. Nog twee auto's stoppen en er worden veel foto's gemaakt.
's Middags samen naar Peasens/Moddergat. Eerst regent het nog. We lopen eerst een stuk het doodlopende dijkje op in oostelijke richting. Plotseling vliegt er een velduil op, en dan nog twee! Drie velduilen tegelijk, fantastisch. Als je er oog voor hebt, tenminste.
Even kort schuilen en dan klaart het langzaam wat op. We lopen een stuk langs en op de dijk in de richting van Wierum en dan gaat zelfs de zon even schijnen. Ondertussen spot ik mijn vierde en vijfde zeekoet! Wat is hier aan de hand, waar komen plotseling overal die zeekoeten vandaan?
Update: een trouwe lezer van de Looblog wijst me op dit nieuwsbericht.
Aan de binnenkant van de dijk is een groep van honderden kepen erg onrustig. Prachtig gezicht. De zon na regen zorgt ervoor dat het landschap er strak en fris uitziet. Als we terug bij de Peazemerlannen zijn lopen we de kwelder nog even op. Mooie groep sneeuwgorzen. Langs de vloedlijn ligt een dode drieteenmeeuw. En als we even later ook de westelijke pier nog oplopen zwemt er alweer een zeekoet rond. Met de berichten uit Rotterdam erbij (6-2!) wordt het zo een prachtige dag.
route Lauwersoog; route Peazemerlannen; natuur
Er lag al een paar dagen een pak sneeuw, en gisteravond kwam er nog wat sneeuw bij. Toen ging het de hele nacht regenen en vanochtend vroeg was alles weg, en bleek de temperatuur opgelopen tot zeven graden. Vanwege de regen die volgens het weerbericht het hele weekend aanwezig blijft ben ik niet zo vroeg weg en ook niet zo geïnspireerd. Vooral veel regen in het oosten en noorden, dus ik rijd naar het westen, maar weer eens naar Wieringen, en daar improviseer ik een rondje. Met de regen valt het uiteindelijk erg mee.
In de haven zijn altijd wel wat vogels te zien, vandaag vallen vooral de dodaarsjes op. Aan de kant van het IJsselmeer zijn het vooral de nonnetjes die opvallen, en een aantal grote zaagbekken. Op de bekende plek zie ik alweer de buffelkopeend. Door het Robbenoordbos terug.
Opnieuw koud, maar mooi. Het eerste uur is het nog zonnig, daarna schuift er een enorme strook bewolking voor de zon. De strook blijft zo ongeveer hangen, in het zuiden schijnt de zon nog. Aan het eind van de middag is er nog niets veranderd. Het is dus ook bijna windstil, en het voelt veel minder koud dan gisteren.
Ik begin bij de Matsloot waar al weer een paar bekende gezichten met verrekijkers staan om bijvoorbeeld de klapekster te zien die hier al een tijdje ronghangt. Hij zit wat verder naar het noorden op de top van een boom. Ik loop vervolgens in zuidwestelijke richting om het Leekstermeer heen. In de verte tussen het riet staan wel veertig grote zilverreigers op een kluitje. Op een deel van het meer dat nog niet is dichtgevroren zwemt een groepje nonnetjes. Bij het begin van het nieuwe fietspad vlak voor Cnossen zit nog een klapekster!
Dan verder via Cnossen en Nienoord naar Lettelbert. Vervolgens even afzien langs de A7 totdat ik weer zo'n beetje terug ben bij Matsloot. De klapekster zit nu boven op een laag boompje slechts een paar meter van de weg. Vanuit auto's worden er veel foto's gemaakt, totdat een volgende auto precies voor het boompje stopt en de mensen nietsvermoedend uitstappen: weg klapekster. Toch is hij even later opnieuw in beeld.
Ik loop nog even verder de Onlandse Dijk op. Even later vliegt de steppekiekendief voorbij! Op het eerste bruggetje (prachtig plekje dat iets boven de omgeving uitkomt) wacht ik op andere verschijningen. Ook blauwe en bruine kiekendieven laten zich zien. Het pad in oostelijke richting staat deels onder water, vervolgens bevroren, en daarna zijn er meerdere voorbijgangers doorheen gestapt. Een natte kliederboel, dus ik loop niet verder en houd hier nog even de wacht. Even later komt de steppekiek opnieuw voorbij.
Dan terug naar de auto. Als ik langs de plek van de klapekster komt zit die opnieuw vlak bij de weg. Nu maak ik foto's vanuit de auto.
Eindelijk ander weer: het vriest, en de zon schijnt. Ik loop vanaf Holwerd langs en door de kwelder in westelijke richting, dus met de wind in de rug. Als de zon eenmaal een beetje hoger aan de hemel staat is het niet koud meer.
Het buitendijks gebied ten noorden van Ferwert heeft wat veranderingen ondergaan. Enig speurwerk leert dat het hier gaat om de "verkweldering" van Noorderleeg om zo een "zoet-zout gradiënt" te realiseren die leidt tot versterking van de biodiversiteit. Ik improviseer mijn route over zomerdijken en de nieuwe kades.
De eerste meeuw die ik zie is erg bleek en blijkt een grote burgemeester te zijn. Die heb ik in Nederland nog niet eerder "spontaan" gezien. Verder veel buizerds, grote groepen kieviten en goudplevieren, en zo nu en dan een blauwe kiekendief. Ook een ruigpootbuizerd, geloof ik. Vanaf de tot uitkijktoren omgebouwde bunker op de kwelder zie ik in de verte ook een bruine kiekendief - die zijn 's winters niet allemaal naar het zuiden verdwenen. Ook vliegt er hier een groepje strandleeuweriken ongedurig heen en weer.
Terug via de spiksplinternieuwe afwateringssluis (gemaal Vijfhuizen inclusief vispassage) en dan naar Hallum. Met een eindsprintje haal ik nog net de bus terug naar Holwerd.
Voor de vergadering van de raad van toezicht van Clariah ben ik in Amsterdam. Na afloop is er nog tijd om met een omweg terug te lopen naar station Zuid. De bruine boszanger die ik bij het begin van de roeibaan hoopte te zien zie ik niet.
Nog veel meer regen. We lopen veel beschut onder de bomen, maar daar is dan weer niets te zien.
Als het bijna licht is ben ik bij het Dwingelderveld, en dan is het eerst nog een uurtje droog. Vervolgens begint het zachtjes maar gestaag te regenen. De weersverwachting was erg slecht, en helaas dus ook accuraat. In de regen ontwaar ik met enige moeite opnieuw de witoogeend in het Smitsveen. Op twee plaatsen kom ik langs stekende wolfsklauw, en die lijkt de droogte van afgelopen zomer en najaar nog niet te boven.
Ik houd het tot een uur of één vol, en na het traditionele bezoekje aan de Boslounge rij ik terug. Onderweg wordt het toch nog droog dus loop ik nog een rondje vanaf de Onlanderij.
route Dwingelderveld; route Onlanden; natuur
Het stormt.
Bij Peazemerlannen is het ondanks slecht weer erg druk: men helpt mee met het opruimen van de troep door de problemen met het containerschip eerder deze week. Op de goed bereikbare plekken is al bijna alles weg, maar op andere plekken is nog veel troep te zien. Vogels zijn er (vanwege de extra drukte?) niet veel.
Ook 's middags blijft het niet droog als we een aardig rondje vanaf Anderen lopen. Meerdere gewone hennepnetels staan dapper in bloei, merkwaardig. Gisteren ook al een bloeiende grote ratelaar. Een "gewone" uitzondering, of toch de klimaatverandering?
route Peazemerlannen; route Anderen; natuur
Mislukte poging om de parelduiker te spotten die al een paar dagen in de Haarrijnse Plas ronddobberde.
Dagje vrij. Het is droog maar wel weer erg donker. Vooral de wilde en kleine zwanen vallen op, en heel veel ganzen. Verder lijkt er niet zo veel te beleven.
Dat verandert in de haven: ook hier blijkt heel veel troep aan te spoelen door de 270 containers die van een containerschip zijn gevallen. Vooral veel schoenen en Ikea-krukjes. De krukjes drijven in zee met de vier houten poten omhoog. Merkwaardig gezicht.
Kort rondje door de Onlanden, maar er is heel veel te zien. De ruigpootbuizerds vliegen af en aan, er moeten er meerdere zitten. Ook vliegt er een groepje wilde zwanen over. Verder natuurlijk blauwe kiekendieven, en ook de klapekster zit er weer. Als ik terugloop vliegt een sperwer (nee een havik) voorbij die even later in een boompje gaat zitten waar ik hem goed kan fotograferen. Mooi gezicht!
Onderweg naar huis rijden we eerst even langs Battenoord waar (net als twee jaar geleden) een grote groep flamingo's zit. Deze groep van meer dan 60 exemplaren zit al jaren in Nederland en Duitsland. Ze broeden in het voorjaar in het Zwillbrocker Venn, direct over de grens bij Eibergen. 's Winters zitten ze vaak in de Grevelingen. Het is een gemengde groep met veel Chileense flamingo's (Phoenicopterus chilensis) en "gewone" flamingo's (Phoenicopterus roseus), en er zitten ook hybriden tussen. Meer info op http://www.flamingosinnederland.info/.
Het regent ondertussen wel dus we rijden weer snel verder want de opklaringen zouden uit het noorden moeten komen. Als het inderdaad droog wordt en de bewolking open breekt stoppen we bij de Oostvaardersplassen maar de "groene" wandeling kunnen we niet lopen want een deel van het gebied is niet toegankelijk vanwege de afschot van edelherten. Wel kun je naar de kijkhut Schollevaar lopen. Er is niet veel te zien, maar als de zon er zo nu en dan door komt is het prachtig.
route Battenoord; route Oostvaardersplassen; natuur
|
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain". De foto's zijn beschikbaar onder de Creative Commons "Attribution, No derivatives" licentie.