Gertjan's Looblog | Maart 2019 |
Petri tennist vandaag en Kris eet mee tussen de middag. Daarom loop ik 's ochtends, opnieuw in het Lauwersmeergebied, maar vandaag de Groningse kant. Bij de Vlinderbalg zijn 's ochtends vroeg de blauwborsten en rietgorzen ook heel actief, net als de baardmannetjes. Vanaf de nieuwe uitzichttoren zie ik in de verte tussen de runderen een vos rondlopen.
Verderop zit enigszins verscholen in een boom een volwassen havik mooi te wezen. Dan door het bos van de Ballastplaat naar de mooie uitkijkheuvel en uitkijktoren. Prachtig zicht op opnieuw grote groepen brandganzen en Oostmahorn in de verte - daar liep ik gisteren. Geen spoor van de zeearenden.
Terug via het bungalowpark omdat de kades hier verhoogd moeten worden en ik geen zin heb om door het rulle zand te lopen. Als ik vanaf Ballastplaat terugloop zie ik iets heel merkwaardigs: midden in het water lopen/zwemmen drie reeën. Als ik 's avonds de foto's invoer op waarneming geeft de nieuwe automatische herkenner aan dat het hier om tuimelaars zou gaan (dat zijn dolfijnen). Reeën in het water worden dus niet als reeën herkend...
Op de terugweg nog een slechtvalk. Vanuit de auto zie ik de oehoe opnieuw.
Na de lunch ga ik nog even naar Noordlaren. Bij de kerk bloeit één bosgeelster. Het is harder gaan waaien en hoewel de zon nog wel schijnt is het nu veel kouder. Toch aardig rondje met geoorde futen, en als ik haast terug ben vliegt de steppekiek ook nog even voorbij. Ook hier laten de zeearenden zich niet zien.
route Lauwersmeer; route Noordlaren; natuur
Prachtige dag. Ik loop vanaf Ezumakeeg zuid. Heel veel blauwborsten, rietgorzen en graspiepers. Voordat ik de auto heb geparkeerd kwam ik al een groep reeën tegen die ter hoogte van de dijk op het weggetje rondhingen. Op het water zijn duizenden brandganzen verzameld die flink herrie maken. Verder is daar nog niet veel te zien omdat je 's ochtends tegen het licht inkijkt (de zon komt voorzichtig door de nevel heen).
Net ten noorden van de Ezumakeeg is een nieuw wandelpad en uitkijkheuvel gemaakt ("Bochtjesplaat"). Als ik terug naar de dijk loop laat een kleine plevier zich mooi fotograferen. En vanaf Oostmahorn loop ik over (voor mij) nog een nieuw stuk: over een grasdijk om de jachthaven en dan verderop de provinciale weg oversteken. Eerste stuk is mooi, met de eerste tapuit en meerdere kneuen. Ook vliegt er plotseling een jonge havik (en dus geen sperwer) over.
In de Bantpolder zijn zoals ook altijd veel vogels. Veel ganzen en ook veel grutto's en tureluurs. Ik loop door naar de haven van Lauwersoog waar zwarte roodstaarten blijkbaar terug zijn weggeweest. Op het puntje van de pier zwemt de roodhalsfuut vlak voor me voorbij: prachtig gezicht. Een van de twee grote veerboten naar Schier ligt stil op de Waddenzee. Merkwaardig. Er lijken geen passagiers aan boord. Oefening? Een zeehond is al even nieuwsgierig als ik.
De terugweg gaat via Anjum en dan weer langs de bekende uitzichtpunten van de Ezumakeeg waar het mooie weer voor veel belangstellenden zorgt. Op de terugweg zie ik bij Lauwerzijl eindelijk eens de oehoe die hier al een hele tijd moet zitten.
Langste route in meer dan een jaar.
's Ochtends even naar de Onlanden. Daar is het voorjaar nu echt begonnen. De rietgorzen zijn volop aan het zingen, en de blauwborsten zijn terug. Tussen de vele kokmeeuwen zijn ook weer geoorde futen present: die kiezen voor deze plek vanwege de bescherming van de felle kokmeeuwen tegen mogelijke rovers.
Daarna met Petri naar een ander mooi stukje Drente: bij Ekehaar, Geelbroek en het achtje van Amen. Ook daar op een paar plekken mooi bloeiende schedegeelster.
Na het eten nog even naar Matsloot omdat de zon nog zo aanlokkelijk schijnt.
route Onlanderij; route Ekehaar; route Matsloot; natuur
Met trein en bus naar Westlaren. Daarvandaan een aardige route door het gebied van de Drentsche Aa. Het is erg grijs. Ik loop eerst via het beekdalletje van het Zeegserloopje naar de Adderhorst. Hier groeit op een paar plekken ook dit jaar weer het de zeldzame schedegeelster. Dan verder via Oudemolen naar de Gasterse Duinen. Een klapekster vliegt er gelijk vandoor als ik er aan kom lopen.
Verder via de Heest en dan naar het Balloërveld. Het regent nu zelfs even. Op het Balloërveld hoor je continu de veldleeuweriken. Ook vaak roodborsttapuiten. Verder over het oude spoorlijntje Assen-Stadskanaal, en deze keer neem ik het nieuwe tunnetlje onder de N33 door. Inmiddels breekt de bewolking en komt de zon er zo nu en dan bij. Aan de andere kant van de N33 kom ik na enige moeite bij het beekdalletje van het Andersche Diep terecht. Mooi stukje. Dit beekdal volg ik helemaal tot Papenvoort. Als ik in de bushalte zit te wachten op de bus, uit de wind en in de zon, val ik bijna in slaap.
Weken van regen zijn eindelijk voorbij, en het voorjaar kan dus beginnen. Kieviten, grutto's, scholeksters en een enkele tureluur zijn in de weilanden vandaag alvast volop te horen.
Geen auto. Met de fiets naar de Onlanden. De regen valt opnieuw mee, maar opnieuw is het vooral de heel harde wind die het onaangenaam maakt. De opklaringen zijn zo nu en dan schitterend.
Weersverwachting is opnieuw meer dan verschrikkelijk. Als ik het goed begrijp wordt het in het zuidwesten het eerst droog. Zonder auto lijkt Den Haag dan nog het beste. Regen krijg ik inderdaad niet, maar wel heel veel wind.
Heel kort rondje voordat het de rest van de dag alleen maar flink doorregent... Om vijf uur wordt het toch nog even droog en loop ik naar Tolhek. Dat is tegenwoordig een stuk verder want sinds vorige week is de nieuwe brug en de rondweg in gebruik en de oude brug afgesloten. We zijn het doorgaande verkeer voor de deur dus kwijt!
route Lauwersoog; route Tolhek; natuur
Langs veel bekende plekjes waar in het vroege voorjaar al weer van alles te zien is: bosgeelster, goudveil, sleutelbloem, schedegeelster, muskuskruid. Op twee plekken zit er ook nog een klapekster, die zijn nog niet vertrokken. En ook nog een kleine bonte specht en een goudvink. Mooie dag dus!
Een groep van 31 grutto's laat zich mooi zien en horen.
Voor en na de vergadering van het LOT-bestuur.
's Ochtends vroeg, in de hoop droog te blijven voordat een enorm regengebied de rest van de dag het weer bepaalt. Dat lukt.
Eerst even naar een plasje vlak bij Beilen want daar zit deze week zomaar een grote zee-eend. Eerst kijk ik bij het verkeerde plasje, maar dat is niet erg want daar word ik getracteerd op een wonderschone zonsopgang. En er vliegt tot drie keer toe een ijsvogel voorbij. De grote zee-eend volgt later ook nog.
Dan een langer rondje door het Dwingelderveld. De weersverwachting was matig, maar het is heerlijk rustig weer, en 's middags schijnt de zon zelfs volop. Het is duidelijk lente aan het worden. Overal hoor je de vinken zingen, en op de grote heide hoor je voorzichtig de veldleeuweriken en veel duidelijker zo nu en dan boomleeuweriken. Hier en daar ook een schuchtere geelgors. En natuurlijk doen ook de spechten mee aan het concert. Bij kilometer 16 loop ik via de nieuwe schaapskooi annex bezoekercentrum waar een mooie nieuwe uitkijktoren is gebouwd waarvandaan je het grote heideveld goet kunt zien.
route De Mussels; route Dwingelderveld; natuur
|
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain". De foto's zijn beschikbaar onder de Creative Commons "Attribution, No derivatives" licentie.