| Gertjan's Looblog | Juni 2019 |
|
| Gertjan's Looblog | Juni 2019 |
|
Nog warmer dan gisteren. 33 graden, zelfs op Lauwersoog.
Zeer warm: na het eten is het nog boven de dertig graden. We doen heel rustig aan.
Dagje Schier. Vanwege het verwachte mooie weer wil ik de drukte voor zijn en ben vroeg op Lauwersoog waar ik eerst nog even rondneus. Dan een mooie route over een warm Schiermonnikoog met de vele bekende bijzondere planten en vandaag ook veel vlinders. Ook hier weer enorme aantallen distelvlinders (zelfs eentje op de veerboot midden op de Waddenzee), en twee soorten parelmoervlinders.
route Lauwersoog; route Schiermonnikoog; natuur
Gisteravond vierden we de verjaardagen van I. en A. en we fietsten nog laat terug naar Aduard. In het noorden waren duidelijk "Lichtende nachtwolken" te zien (wikipedia).
Mooie route vanaf Ommen met een flinke omweg naar Marienberg, en dan met het treintje terug. Mooiste plek is ongeveer halverweg langs een voormalige meander langs de Vecht. Bloemrijk grasland met onder andere bijzondere orchideeën. Bergnachtorchis is een nieuwe soort voor mij. Dit is ook het land van de lange ereprijs en het driekleurig viooltje. Bij het zeesserven groeit lavendelhei, kleine veenbes en trosbosbes, terwijl er een dodaars tussen de witte waterlelies zwemt. Maar de veenbloembies zie ik niet.
Nog een mooi stukje net voorbij camping De Roos, ook langs de Vecht. In een kale boom zit een paartje grauwe klauwieren. Verder zie ik vandaag overal heel veel blauwe breedscheenjuffers. Als ik bijna in Marienberg ben, zitten er zes paartjes op één gele plomp.
Ter bescherming van de orchideeën blijft de route dit keer geheim.
Tabu-dag. Ik loop een kort rondje aan het eind van de middag voordat het conferentiediner om 7 uur begint.
Geen auto. Met de fiets naar het begin van de Roderwolderdijk. Snorren en sprinkhaanzangers zijn luidruchtig, soms door elkaar heen zingend. Ook weer enorme aantallen distelvlinders. Op de terugweg gaat het tempo omhoog want de lucht wordt erg donker in het zuiden. Droog thuisgekomen.
Eerst even naar de kleine klapekster bij Grijpskerk. Vanaf Lauwersoog kom ik langs twee bijenorchissen, niet ver van de plek waar ik ze een paar jaar terug ook vond. Ook weer veel grote keverorchissen op de plek van vorig jaar. Verder onnoemelijk veel distelvlinders.
Het is eindelijk zomer. 's Ochtends bij het hooilandje Reitdiep poseert een sprinkhaanzanger op de top van een grote kaardebol. Er groeit daar grote pimpernel en volop graslathyrus. 's Avonds loop ik een mooi bekend rondje vanaf Oudemolen. Langs de Drentsche Aa groeit nu volop bosbies en moerasstreepzaad. Er vliegen duizenden weidebeekjuffers. Bij Gasteren vind ik kleinbloemige amsinckia - die is in dit deel van het land nog nauwelijks gevonden. De grauwe klauwier laat zich nu onmiddellijk zien.
Afgelopen nacht was het de Nacht van de Vluchteling. We hadden ons met een groep collega's opgegeven voor de speciale nachtelijke wandeltocht van Kamp Westerbork naar Groningen, veertig kilometer. Maar zoals bekend heeft de organisatie de tocht moeten afgelasten vanwege bedreigingen. Daar zullen we het hier verder niet over hebben, maar vrolijk zijn we daar niet van geworden.
Als alternatief lopen we met collega's nu een alternatief rondje. Ook veertig kilometer, maar van Assen naar Assen, en overdag. We bezoeken daarbij wel Kamp Westerbork. Zodoende vertrekken we om vijf over zeven vanuit Assen (dan arriveert de eerste trein uit Groningen). We zijn uiteindelijk met vijf: een collega is met koorts thuisgebleven. Het weer is alvast fantastisch. Haast onbewolkt maar ook niet te warm. Alleen laat op de middag vallen er nog een paar druppels. De route bevalt ook zeer goed. Vooral het stuk in de buurt van Geelbroek vind ik prachtig. Er zijn weinig stukjes in Nederland waar het landschap zo weinig "verrommeld" is.
In Kamp Westerbork is tegenwoordig steeds meer te zien. De woning van de kampcommandant is in een glazen omhulsel geplaatst. Ik heb het boek van tafeltenniskennis Ad van Liempt met de biografie van die commandant inmiddels uit. Na het kamp lopen we verder door het bos en dan door het Grolloërveen waar we onze lunchpauze hebben.
De volgende stop is dan bij het bruin café De Amer in Amen. Tijd voor koffie met of zonder slagroom en met of zonder appeltaart. Inmiddels hebben we er zo'n 30 kilometer op zitten en de voeten van twee collega's gaan steeds meer pijn doen. Het doel voor hun is de bushalte aan de N33 bij Rolde, maar Ida blijkt net in de buurt en op weg naar Groningen en pikt beiden op.
De laatste etappe gaat dus met drie. De lucht betrekt even maar als we de regenjassen eenmaal aan hebben is het al weer droog. Mooi stukje langs en over de Drentsche Aa bij Deurze. De route blijkt iets langer dan gedacht en met 42,4 kilometer lopen we dus meer dan een marathon.
Het regent pijpenstelen de hele ochtend, dus ik doe kalmpjes aan. Eerst maar een koffer kopen in de stad. Als het regengebied langzaam Drenthe lijkt te verlaten stap ik in de auto en rijd weer eens naar het Dwingelderveld. Het eerste uur toch nog soms wat regen maar uiteindelijk klaart het op. Er is weer veel te zien. Behaarde boterbloem op meerdere plekken. De drijvende egelskop is volop in bloei. Veel Duits viltkruid. Nieuwe vindplaats van valkruid. Etc.
Prachtige avond. Als ik van het parkeerterreintje door het klaphek kom, zit er gelijk een grauwe klauwier in een boompje te poseren. Verderop een blauwborst, hoog in de boom. Ook een mooie braamsluiper. Als ik bijna terug ben komt een vos me tegemoet. Hij kijkt me hooghartig aan en lijkt dan zijn schouders op te halen voordat hij rustig in de struiken verdwijnt.
Opnieuw geen auto. Met de fiets naar Wierumerschouw. Halverwege krijg ik een flinke plensbui op mijn kop. Wel mooie luchten.
Geen auto, dus het klassieke rondje dat na het verleggen van de brug over het kanaal een stuk langer is geworden. In het begin regent het toch nog even. Net voorbij de oude brug groeit er veel pijlkruidkers. Die is hier schaars: minder dan tien waarnemingen in de provincie op waarneming.nl. Later zie ik dat ik de soort op dezelfde plek in 2015 al had gevonden. Daar herinner ik me niets van.
route Aduard; route Balloërveld; natuur
's Ochtends minirondje vanaf Leinwijk, naar de uitkijktoren. Er is weinig te zien. 's Middags samen naar Doldersum: aardig rondje om het grote heideveld. Het is hier kurkdroog. Geen vennen meer te zien en ook geen water meer in de Vledder Aa. Toch een paar mooie momenten: wespendief recht boven mijn hoofd op het mooiste stuk van de route (km 2.5). Verderop een groene specht die zich mooi laat zien (km 5). En bij het oorlogsmonument (km 8) kan ik nog net een grauwe klauwier ontwaren in de struiken in zuidoostelijke richting.
route Leinwijk; route Doldersum; natuur
Na het ontbijt even naar de Onlanden, parkeren een stukje voor de (inmiddels voormalige) bakboerderij Eiteweerd. Net voorbij het bruggetje naar Peizermade vliegt een roerdomp over me heen en duikt een tiental meters voor me in het riet, en laat zich niet meer zien. Kort praatje met een groep van vier waarvan een dame enthousiast is over de gekroesde melkdistel (en dan vooral over hoe mooi het blad aan de stengel zit).
Rond het middaguur rijden we samen naar Onnen en lopen vandaar mooi rondje. Eerst over de Zuiderhooidijk naar het gemaal annex uitkijkpunt langs de Hunze. Voordat we daar zijn vliegen er al witwangsterns en steltkluten over. Dan over het dijkje in zuidelijke richting naar de Osdijk. Zo nu en dan weer een witwangstern, en op de zandplaten aan de andere kant van de Hunze meer steltkluten. Verder heel veel geoorde futen als we bijna bij de Osdijk zijn, sommigen met kuikens op hun rug, verscholen onder hun veren.
Terug over de Osdijk (geen zeearenden) en het fietspad langs de doorgaande weg. 's Avonds eten we met K. en R. in Restaurant Aduard, want alle winkels blijken gesloten op eerste pinksterdag.
route Eiteweerd; route Onnen; natuur
Stormachtige wind voorspeld, dus mijn plan om naar een Waddeneiland te gaan wordt uitgesteld. Ik kies voor het binnenland, daar zal het wel minder hard waaien. Maar op de Hoge Veluwe waait het ook veel te hard. Bovendien is het een groot deel van de dag grijs en regenachtig. Pas het tweede deel van de middag klaart het op en schijnt de zon zo nu en dan. Dan heb ik het grootste deel van de route, over het Deelensche Veld, al achter de rug, en mensen ben ik daarbij nauwelijks tegen gekomen. Wel een wild zwijn bij de IJzeren Man die er rennend vandoor gaat. En ook de te verwachten bijzondere plantensoorten al is de heidezegge blijkbaar alweer verdwenen en ook van de kleine schorseneer is bijna niets over.
Na een kopje koffie bij het bezoekerscentrum gaat het naar het Otterlose Zand, langs het monument van de Zuid-Afrikaanse generaal De Wet. Hij staat daar in de zandverstuiving met zijn sik deftig te zijn zoals Cherry Duyns bij het programma Herenleed. Zou iemand die link wel eens eerder gelegd hebben? Verder via het "jachthuis" Sint Hubertus. De vijvers zien er prachtig uit met grote aantallen roze waterlelie. Voor ik terug bij de auto ben valt er al weer een buitje.
Vanuit de vogelhut zijn witgatjes te zien. En op de terugweg ook twee casarca's. Op de balken boven het pad naar de vogelhut poseren jonge witte kwikstaarten. Vanaf de nieuwe uitkijktoren zie ik een vos lopen, net als op 31 maart.
Bij het bruggetje over het Eelderdiep zit een grote karekiet. Je hoort hem wel, maar je ziet hem niet.
Eerst kijken of ik de roodmus kan spotten. In eerste instantie lukt dat niet en daarom loop ik eerst even naar het orchideeënveldje waar al een en ander te zien is. Dan terug en nogmaals proberen. Nu hoor ik de roodmus goed, en even later zit hij mooi te wezen in de top van een boompje.
's Avonds nog even naar Noordpolderzijl. Code oranje in het zuiden maar hier is het nog wel even droog. Ik hoop op een grauwe kiekendief, zoals ik ook uitleg aan een busje met marechaussee die blijkbaar in mijn doen en laten geinteresseerd zijn. Er is hier verder ook niemand anders om lastig te vallen. Inderdaad komt later de grauwe kiek mooi voorbij, hevig lastig gevallen door een kievit.
route Lauwersoog; route Noordpolderzijl; natuur
Mooie avond. Ontzettend veel bruine kiekendieven. Op de uitkijkheuvel is een nieuw uitkijkplatform gebouwd.
Warmste 2 juni ooit. Het wordt tegen de oostgrens 32 graden. Petri tennist in de hitte en ik ben dus een dagje in het Bargerveen. De boel is hier vorig jaar aangepakt, en er zijn veel nieuwe fietspaden van bijna wit beton met zandpaden van heel licht zand. In de felle zon doet dat pijn aan je ogen. Enfin.
Het eerste deel van de route is heerlijk. Direct bij het beginpunt zit er al gelijk een grauwe klauwier boven op het kijkscherm. Het gebied is bekend van de klauwieren en ik zie ze vandaag op vier plekken.
Op het grasveldje dat bekend is vanwege de nachtorchissen zijn al een paar min of meer bloeiende exemplaren te vinden. Vroeger was dit veldje verboden toegang, maar nu is er een wandelroute (wandelnetwerk) die midden door het veldje loopt. Merkwaardig. Er zijn nog een paar nieuwe mogelijkheden bijgekomen om door het gebied te lopen.
Bij km 13-14 loop ik langs de grens van het gebied, met akkers aan de linkerkant van de weg. Hier heb ik een paar jaar terug veel kwartels gehoord, maar vandaag hoor ik ze niet - wellicht omdat het te hard waait. Inmiddels is het erg warm, en ik pas mijn route wat aan want er is hier geen mogelijkheid om extra drinken te scoren. Bij km 19 volgt eindelijk weer een stukje met schaduw. Op het bekende veldje vliegen opnieuw de aardbeivlinders. Ze zitten vooral op de gele bloemetjes van tormentil. Terug over het nieuwe fietspad dat parallel aan de Hogeweg naar Zwartemeer loopt.
We brengen eerst nog een familielid naar de camping, en eer we dan op weg zijn is het al begin van de middag. We rijden naar het Zwanenwater, bij Callantsoog, waar al veel orchideeën in bloei staan, en lopen daar een heel mooi, kort, rondje. Veel vlinders, vooral icarusblauwtjes, bruin blauwtjes, en kleine vuurvlinders. Bij de grote vogelhut in het "Eerste water" kunnen we - samen met andere kijkers - de baardmannetjes bekijken. Er groeit ook weer veel moerasandijvie.
route Bakkum; route Zwanenwater; natuur
|
Copyright: de teksten van de looblog zijn "public domain". De foto's zijn beschikbaar onder de Creative Commons "Attribution, No derivatives" licentie.